Over Water

Ben echt een groot liefhebber van de series van onze Zuiderburen. Gevoel Voor Tumor, Tabula Rasa, La Treve, Ennemi Public, stuk voor stuk pareltjes. Ik begon dan ook met hoge verwachtingen aan Over Water, maar deze is het niet voor mij.

Ik kan dit natuurlijk niet hard maken, maar volgens mij heeft de schrijver een nogal moeilijke relatie met vrouwen. Misschien dat hij nog met wat onverwerkte emoties zit, omdat zijn moeder vroeger weigerde om hem voor het slapen gaan een verhaaltje voor te lezen ofzo. Nagenoeg alle vrouwen in deze serie zijn labiel, onzeker en ziekelijk afhankelijk van de man in hun leven. Hoe meer je er op gaat letten, hoe hemeltergender het wordt.

Het gebrek aan bed time stories heeft er wel voor gezorgd dat de schrijver noodgedwongen zijn fantasie lekker heeft ontwikkeld. Misschien een beetje teveel zelfs, want Over Water is een aaneenschakeling van stugge verhalen. Niks mis met een flinke dosis drama, maar je kunt natuurlijk ook overdrijven.

Het verhaal ontbeert ook spanning, waardoor je vooral gefocust bent op de karakters. Dat zou geen probleem hoeven zijn, ware het niet dat deze stuk voor stuk van onsympathiekheid aan elkaar hangen. Er is eigenlijk geen één personage wat er met je hart vandoor gaat. In ieder geval niet het mijne.

Op de lekker grimmige, haast Scandinavische, cinematografie na heeft Over Water niet heel erg veel te bieden. De Belgen hebben de afgelopen jaren meerdere malen bewezen dat ze de kunst van het serieknutselen bovenmatig goed beheersen, maar Over Water is daar niet het lichtende voorbeeld van. Een heel mager zesje. Als je het mij vraagt. Niet dat iemand dat deed, maar ik kon mezelf niet inhouden. Excuses daarvoor. Het zal niet meer gebeuren. Waarschijnlijk.

Ja, haalt niveau van andere belgische series helaas bij lange na niet