Over Water

Met veel toeters en bellen werd Over Water aangekondigd, de nieuwe serie van Tom Lenaerts en Paul Baeten Gronda. Deze fictiereeks is gebaseerd op waargebeurde feiten. De gevallen tv-figuur John Beckers krijgt bij het verlaten van de ontwenningskliniek een laatste kans om zijn leven weer op de rails te zetten. Zijn schoonvader biedt hem een job aan in zijn havenbedrijf en zijn vrouw ondersteunt hem bij deze nieuwe uitdaging. Maar de haven biedt ook andere zaken aan. Minder koosjere zaken.

Voorspelbaar. En niet alleen de intro. Elke wending die een wending moet zijn, is er geen, want van kilometers afstand weet je wat er komen zal. Als er al iets komt, want het is soms wachten op die zogenaamde wendingen. Het geeft weinig geloofwaardigheid aan het waargebeurde aspect waar de serie ons elke week aan doet herinneren. Jammer.

Filmtechnisch is deze serie een hoogvlieger. Dat moeten we toegeven. Knappe beelden van hoge kwaliteit. Maar dat lijkt de valkuil te zijn geweest. Tv-makers focussen zoveel op de mooie beelden dat ze het scenario vergeten. Of toch alleszins op de achtergrond plaatsen. Het verhaal is niet enkel voorspelbaar, maar ook nog eens flinterdun. De dialogen zijn af en toe ergerlijk. Als kijker word je meermaals onderschat door de vele dialogen die expliciet toelichting geven bij zaken die je ook zonder het gesprek door had. Voor een serie die als langverwacht wordt aangekondigd en zulke prachtige beelden toont, is dit hoogst ergerlijk.

De acteerprestaties zijn verschillend. Hoofdrolspeler Tom Dewispelaere (Callboys, De parelvissers) doet het niet slecht. Goed zelfs. Maar achterover viel ik er niet van. Nathali Broods (Tabula Rasa) idem. Ze kan acteren, zoveel is duidelijk. Ruth Becquart (Clan, De Dag) is een karikatuur wat niet thuishoort in een serie die zichzelf serieus wil nemen. Hetzelfde, maar minder erg, geldt voor Kevin Jansen (Vermist, Undercover). Té stereotiep, al speelt hij niet slecht. Maar hij kan meer, veel meer. Nieuwkomer Evgenia Brendes (Connie & Clyde) is ronduit slecht. Toen ze voor het eerst in beeld kwam, vond ik haar een typische figurant die het ene zinnetje dat ze mag brengen, mooi van buiten had geleerd. Bleek ze een hoofdrol te hebben ... Een spijtige zaak. Tom Van Dyck (Van Vlees en Bloed, Met Man en Macht) redt de situatie. Wat een topacteur, zo blijkt nog maar eens. Het feit dat hij zowat elk soort rol aankan, maakt van hem een echte rasacteur. Pure klasse.

Kortom, raad ik je af deze serie te kijken? Als je op zoek bent naar inhoudelijke kwaliteit, misschien wel. Kan je echter genieten van wat minder inhoud, maar mooie beelden? Geef het dan maar een kans. Maar verwacht niet al te grote plotwendingen. En dan komt alles goed.