Je blokkeert onze banners :(
We merken dat onze advertenties niet worden weergeven, waarschijnlijk omdat je AdBlock, Ghostery of andere software gebruikt. Dat vinden we jammer, hiermee ontneem je MijnSerie in essentie inkomsten die we hard nodig hebben. Help ons door MijnSerie te whitelisten of neem Premium!
10
anonymous geeft "Twin Peaks: The Return " een 10.
Geschreven door anonymous op 16 Oktober 2017.
Leuk?
7
0
Bekijk stemmen

Twin Peaks: The Return

‘See you again in 25 years’. Met deze woorden namen de kijkers in 1991 afscheid van de revolutionaire televisieserie Twin Peaks. Liefst 26 jaar moesten de fans wachten op een vervolg dat al zo vaak gestrand was, dat zelfs de grootste optimisten de moed al hadden opgegeven. Toch bleek Showtime bereid om de cultserie van de legendarische regisseur David Lynch en schrijver Mark Frost nieuw leven in te blazen, waarbij Lynch de volledige regie voor zijn rekening zou nemen. De verwachtingen waren in mei dan ook hooggespannen toen de serie haar premiere beleefde. Hoewel een herstart van een oude serie vaker garant staat voor een flop dan voor een succes, is dit bij Twin Peaks: The Return absoluut niet het geval. Lynch en Frost slagen er opnieuw in om de televisiewereld op zijn grondvesten te laten schudden. The Return is een cinematografisch meesterwerk en zal nog lang door de hoofden van de kijkers blijven spoken.

De plot van Twin Peaks helder proberen samen te vatten is een tamelijk onmogelijke opgave. Het is haast ondoenlijk om in woorden te beschrijven wat we als kijker allemaal voorgeschoteld krijgen in de nieuwe reeks. In het kort komt het hierop neer: FBI-agent Dale Cooper (Kyle MacLachlan, Blue Velvet) heeft vijfentwintig jaar gevangen gezeten in de zogenaamde ‘Black Lodge’ (een soort bovennatuurlijke ruimte waarin kwaadaardige dubbelgangers en entiteiten rondspoken). Cooper raakte verstrikt in de Black Lodge nadat hij de moord op de jonge scholiere Laura Palmer (Sheryl Lee, One Tree Hill) wist op te lossen en hierbij stuitte op de duistere krachten waarmee het pittoreske stadje Twin Peaks zich omringd wist. Aan het einde van het tweede seizoen kon de kijker zien dat Cooper werd vastgehouden in de Black Lodge en dat een kwaadaardige dubbelganger, bezeten door de kwade entiteit BOB, zijn plek in de echte wereld overnam. Bij de start van Twin Peaks: The Return zit Cooper nog steeds vast en heeft zijn dubbelganger, vaak aangeduid als ‘Mr. C’, een spoor van vernieling achtergelaten. Na vijfentwintig jaar is het echter de bedoeling dat Mr. C terugkeert naar de Black Lodge en dat de ‘goede’ Cooper terugkeert naar de gewone wereld. Mr. C is echter geenszins van plan om terug te keren en weet ervoor te zorgen dat niet hij maar een andere dubbelganger van Cooper, verzekeringsagent Dougie Jones (ook gespeeld door MacLachlan), wordt opgeofferd. Het feit dat er echter nog steeds ‘twee Coopers’ zijn, zorgt ervoor dat de ‘goede’ Cooper het leven van Dougie Jones overneemt als een soort zombie, die geen idee heeft wat of wie hij is. Vanaf dit punt volgen we dus twee, misschien wel drie versies van Cooper. Daarnaast keert een keur aan oude personages uit de originele reeks terug en worden er veel nieuwe personages geïntroduceerd. Daarnaast is opvallend dat het verhaal zich niet meer alleen in Twin Peaks afspeelt, maar ook in Las Vegas en South Dakota. Ondanks dat het even wennen is aan de ‘nieuwe’ Cooper(s) en locaties, speelt Lynch hier en daar wel degelijk slim in op de nostalgische gevoelens van de kijker met onder meer koffie, kersentaart en subtiele verwijzingen naar de originele reeks.

Een nadeel van een herstart van een serie die bijna drie decennia geleden stopte, is dat niet alle acteurs de tand des tijds hebben doorstaan. Toch keren enkele overleden acteurs wel degelijk terug in de serie, al dan niet op zeer innovatieve wijze. Vooral de manier waarop een eerbetoon wordt gebracht aan Margaret Lanterman (Catherine Coulson, Eraserhead), oftewel ‘The Log Lady’, is zeer emotioneel. Coulson was ernstig ziek ten tijde van de opnames, maar zag toch nog kans enkele om enkele scènes op te nemen, wat een prachtig eerbetoon vormt voor haar iconische personage. Ook andere oudgedienden uit de originele reeks maken hun opwachting, waarbij vooral Grace Zabriskie (Inland Empire) een angstaanjagend sterke indruk maakt als de gekwelde Sarah Palmer. Daarnaast doen ook heel wat nieuwe acteurs hun intrede, waaronder enkele ‘favorieten’ van Lynch zoals Naomi Watts (Mulholland Drive) en Laura Dern (Blue Velvet). Watts en Dern floreren opnieuw onder de regie van Lynch, net als vrijwel alle andere nieuwelingen. Wie had bijvoorbeeld kunnen denken dat Jim Belushi (According to Jim) en Robert Knepper (Prison Break) zouden gaan behoren tot de meest iconische Twin Peaks-personages? Of dat Matthew Lillard (Scooby-Doo), Tim Roth (Reservoir Dogs) en Jennifer Jason Leigh (The Hateful Eight) zo goed zouden passen in het Twin Peaks-universum? Opvallend is ook de grote rol die Lynch zelf speelt in The Return. Door de afwezigheid van Cooper als moreel kompas van de serie, wordt deze rol nu grotendeels vervuld door Lynch zelf als hardhorende FBI-chef, trouw bijgestaan door de immer droogkomische Albert (de inmiddels helaas ook overleden Miguel Ferrer, Young Justice). Hoewel Lynch buiten Twin Peaks om nauwelijks geacteerd heeft, blijkt dit seizoen dat hij niet alleen hoeft uit te blinken op de regiestoel. De meeste credits moeten echter toch uitgaan naar Kyle MacLachlan, die vier, misschien zelfs wel vijf, verschillende personages voor zijn rekening neemt, en dit werkelijk magnifiek doet. Waar de rol van Dale Cooper bijna dertig jaar geleden zijn grote doorbraak betekende, bereikt MacLachlan in The Return zijn absolute hoogtepunt. Of hij nu fungeert als de stuntelige Dougie, of de angstaanjagende dubbelganger Mr. C, MacLachlan slaagt er voortreffelijk in. Het zou dan ook een schande zijn als hij volgend jaar niet in de prijzen zou vallen voor zijn aandeel in The Return.

Het mag duidelijk zijn dat Twin Peaks: The Return een serie is die zeker niet voor iedereen geschikt is. David Lynch is een regisseur die al decennialang controversiële, abstracte films maakt die zelden eenvoudig interpreteerbaar zijn (denk maar aan zijn meesterwerk Mulholland Drive). Er zijn mensen die niet overweg kunnen met de stijl van de films van Lynch waarin de waan van dromen en nachtmerries doorgaans een belangrijkere plek innemen dan de realiteit, en mysterie altijd verkozen wordt boven uitgekristalliseerde verhaallijnen. De mensen die zich laten meeslepen en open staan voor de vaak duistere werelden die Lynch weet te creëren, zullen ademloos naar de nieuwe reeks kijken. Twin Peaks: The Return is eigenlijk een lange Lynch-film, met spookachtige beelden op Amerikaanse snelwegen, incompetente criminelen, absurdistische dialogen en vooral heel veel mysterie. Lynch speelt voortdurend met het onderscheid tussen droom en realiteit. Nooit wordt echt duidelijk of we als kijker naar ‘de realiteit’ kijken, wat zich het best laat samenvatten in een briljante cameo van Monica Belucci (Spectre): ‘Wij zijn als de dromer die droomt en vervolgens zelf in de droom belandt. Maar, wie is de dromer?’.

Twin Peaks is in geen enkel opzicht te vergelijken met andere televisieseries. Series als True Detective en Stranger Things zijn zeker schatplichtig aan de originele reeks, maar komen nooit in de buurt van het uitzonderlijke, bijna mythische gevoel dat Twin Peaks oproept. Twin Peaks: The Return voelt dan ook niet altijd als een serie, maar meer als een abstract kunstwerk, waarbij het vooral lijkt te gaan om beleving. Lynch stelde voorafgaand aan de serie dat de revival zich het best laat omschrijven als een ‘achttien uur durende film die in stukjes is gehakt’. Na het zien van de achttien delen valt te begrijpen wat Lynch hiermee bedoelde, maar denk ik niettemin dat het een zegen was om de serie in stukjes te kijken. Zelden was een serie namelijk zó onvoorspelbaar als The Return. Dit uitte zich nog wel het meest in de nu al klassieke achtste aflevering, een soort prequel waarin we de geboorte van de duivelse entiteit BOB (en dus ‘het kwaad’) aanschouwen, voortkomend uit de eerste test met een atoombom. De achtste aflevering is overdonderend, prachtig en angstaanjagend tegelijk, en is misschien wel een film op zich.

Visueel is de serie verbluffend, heeft het een unieke stijl en is het bovenal een overweldigende ervaring. Hoewel het einde van de serie de kijkers waarschijnlijk tot in lengte van jaren zal verdelen, is dit bij uitstek wat je van Lynch en Twin Peaks kon verwachten. The Return draaide vooral om een zoektocht naar werelden die niet meer bestaan, om het vinden van identiteit en de eeuwigdurende strijd tussen goed en kwaad, die waarschijnlijk tot het einde der tijden voort zal duren (wat treffend naar voren komt in de slotaflevering). Als er een les is die Lynch en Frost ons met de terugkeer van Twin Peaks hebben willen meegeven is dat het verleden niet teruggedraaid of veranderd kan worden. Hoe graag we ook zouden willen dat Cooper tot in de eeuwigheid koffie en kersentaart zou drinken met Audrey Horne (Sherilyn Fenn, Ray Donovan) en Laura Palmer eindelijk haar rust zou vinden; het gaat vermoedelijk nooit meer gebeuren. Uiteindelijk blijven slechts de herinneringen in stand. Van een serie die het niet per se van haar realisme moet hebben is dit misschien wel een zeer realistische conclusie. Wat een ongelooflijke belevenis is deze terugkeer van Twin Peaks geweest. Een grensverleggend, subliem meesterwerk dat net als het origineel waarschijnlijk enorm invloedrijk zal zijn voor toekomstige televisieseries. Voor mij persoonlijk is het misschien wel de meest imponerende, bijzondere televisieserie die ik ooit gezien heb, al besef ik dat het voor veel televisiekijkers veel te vreemd en abstract zal zijn. Het is televisie waar je moeite voor moet doen en waarbij je zelf moet nadenken over alle diepere lagen, want als er iets is dat David Lynch nooit zomaar zal doen, is het het geven van antwoorden. Het mysterie zal, net als in het echte leven, altijd blijven overheersen.
Volg Twin Peaks
Vorige aflevering
Part 18
Part 18
03x18
Leuk?
7
0
Bekijk stemmen

Reacties (6)

avatar_thales
16 okt 2017 18:33 -
Goede recensie maar persoonlijk vind ik de serie gewoon echt slecht. Het is enkel maar vaag om het vage. Slaat allemaal nergens op en een rode draad is niet te vinden.
Reageer
avatar_renzoroy
16 okt 2017 19:03
Toch wat beter zoeken dan, want een rode draad zit er zeker wel in. Zoals in de recensie al staat, is het niet voor iedereen geschikt :P
Reageer
avatar_thales
17 okt 2017 12:51
Nee klopt en voor mij is het dan ook zeker niet geschikt. :-)
Reageer
avatar_seriefan90
18 okt 2017 10:03
Niet iedereen heeft goede smaak voor goede tv series
Reageer
avatar_renzoroy
16 okt 2017 19:01 -
Goede recensie. Was idd weer als vanouds en Lynch levert weer een meesterwerk af :)
Reageer
avatar_sophis
30 dec 2017 10:27 -
Uitstekende recensie
Reageer
Twin Peaks