Murder in the First

Ik zal denkelijk niet de enige zijn die dit heeft maar bij Currie Graham heb ik altijd het idee dat ik naar de jongere broer van Kevin Spacey kijk.
De gelijkenis tussen beiden is werkelijk treffend.
Voor Currie is deze keer een grotere rol weggelegd in het derde seizoen van deze, volgens mij, onderschatte serie die in haar nieuwste deel eigenlijk uit twee grote verhaallijnen bestaat.
Twee misdaden dus die zonder elkaar evenwel echt te raken mooi door elkaar verweven zijn over 10 afleveringen en op geen enkel moment gaan vervelen, integendeel zelfs.
Wat mij betreft is het derde seizoen het beste tot dusver en zeker een aanrader.

Er gaan nogal wat mensen dood in San Francisco. Niet alleen omdat hun hart het na 84 jaar wel welletjes vindt of omdat ze met hun verlaagde Honda Civic nét even iets te ambitieus langs wat massieve eiken proberen te driften, maar vooral ook omdat ze over de kling worden gejaagd door onbekenden. Dat kan natuurlijk zomaar niet. Het zou me even een dolle boel worden als iedereen maar ongestraft mensen van het leven ging lopen te kunnen gaan beroven. Om dit gedrag wat te ontmoedigen, stuurt de SFPD detectives Terry en Hildy de straat op. Qua naam lijken het misschien net de twee schoothondjes van Paris Hilton, maar deze Terry en Hildy bijten om vervolgens niet meer los te laten. Eerst happen ze zich vast in twee moorden die lijken te linken naar een soort Mark Zuckerberg-achtige Silicon Valley nerd en daarna gaat het vergrootglas op de dood van een collega. Dat laatste doen ze in seizoen 2 en dat is best nice om naar te kijken.

Murder In The First is eigenlijk net een pannenkoek, de eerste mislukt altijd. Had TNT in 2014 tijdens het eerste seizoen nog mazzel dat ik die ene zaterdag in juni echt helemaal níks beters te doen had, het tweede seizoen kwam in één keer los van de pan en had niet eens stroop nodig om lekker te smaken. Is dit teveel beeldspraak, ja? Sorry. Seizoen één is dus wat matig, maar seizoen twee smaakt naar meer. De op te lossen zaak is in ronde 2 interessanter, opeens verschijnt die prettige verschijning van een Sloan uit Entourage ten tonele en er zitten wat meer lagen in waardoor het geheel iets uitdagender wordt om te volgen. Op het acteerwerk viel vorig jaar al weing aan te merken en die lijn wordt gelukkig achteloos doorgetrokken. Wat ook prettig is, is dat je niet per se het eerste seizoen gezien moet hebben om het tweede te kunnen volgen. Voor de luie donders onder jullie kan eventueel dus gewoon bij S02E01 begonnen worden. Een 7,5 op de schaal van Gumstarr. Een 7 voor seizoen 1 en een 8 voor deze laatste exercitie. Nu maar afwachten wat een mogelijk derde seizoen met het gemiddelde gaat doen.