The Walking Dead - Seizoen 3

Na seizoen twee geheel ondemocratisch te hebben afgesloten kon ik niet wachten op seizoen drie. Wat was het lot van Andrea (Laurie Holden), en zou Lori (Sarah Wayne Callies) bevallen van een walker of een gezonde baby? Zou de groep van Rick (Andrew Lincoln) de gevangenis, die wij als laatste shot kregen te zien, vinden en zou die dan veilig genoeg zijn voor “onze” groep vrienden. Ik had de première datum rood omcirkeld in mijn agenda. Ik wilde antwoorden op al deze vragen. Ik kan natuurlijk geen antwoorden in deze recensie geven want dan spoiler ik te veel. Maar wat ik wel kan doen is een beeld geven van dit derde seizoen.

We beginnen het derde seizoen na de winter die onze groep heeft overleefd. Lori is in haar laatste trimester en het is dus van vitaal belang dat ze een veilige plaats vinden voor de bevalling en de baby. Carl (Chandler Riggs) is ondertussen geen “gewone” jongen meer, maar gehard door het leven op de vlucht, vol gevaar. Hij is boos en terecht, dit is geen leven voor een opgroeiende jongen. En Carl heeft helaas weinig aan zijn vader Rick, die heeft meer dingen aan zijn hoofd dan alleen zijn opgroeiende zoon. Zijn relatie met Lori verloopt niet echt soepel, maar hij moet en zal als onbetwiste leider van de groep voor iedereen een veilige haven vinden. Maar vooral voor Lori en de baby.

We maken kennis met nieuwe karakters; Michonne (Dania Gurira) een harde straatvechters met katana en twee walkers aan een ketting als pakezels en bescherming; The Governor (David Morrissey) zelfbenoemde “burgemeester” van Woodbury, een veilig stuk stad afgebakend voor walkers, bevolkt door zo’n 70 mensen.

We zien ook wat karakters uit het verleden terugkeren. Dit alles maakt dat seizoen drie veel beter, donkerder, geweldadiger, menselijker en boeiender is dan seizoen twee. De karakters worden verder uitgediept en ook de bloed en gore zijn hier sterker aanwezig. De spanning in de groep van Rick is om te snijden. Carl wordt met de dag volwassener en harder. Ook het verhaal wordt dieper en intenser. Elke week eindigt wel met een kleine cliffhanger. Dus na elke aflevering kan je bijna niet wachten op de volgende. Dit in tegenstelling tot seizen twee, die vrij matig en tam was, in sommige afleveringen gebeurde er bijna niets. Met seizoen drie hebben de makers seizoen twee volledig doen vergeten en wat we miste in twee wordt met drie dubbel en dwars goedgemaakt. Er blijven nog wel wat vragen hangen waar we waarschijnlijk nooit antwoord op zullen krijgen: ”Had Rick de backpacker een lift moeten geven?”; Had Herschel (Scott Wilson) Rick moeten terug fluiten toen hij de kleine groep wegstuurde?” Maar als je er goed over nadenkt weet je eigenlijk het antwoord wel. Met andere woorden, wat zou jij doen in zo’n situatie?

Ik verhoog mijn score met een volle punt naar 10. En 13 oktober staat weer rood omcirkelt want dan begint seizoen vier.