The Walking Dead - Seizoen 5 (Eerste deel)

Vanaf het eerste seizoen heb ik er nooit een geheim van gemaakt dat ik groot fan was van The Walking Dead. Ook niet toen iedereen graag wilde vertellen dat seizoen twee, drie en vier het niet hadden, bleef ik achter de serie staan. Ik was er toen en ben er nog steeds van overtuigd dat ook deze seizoenen iets speciaals hadden. Maar met seizoen vijf zijn ze helemaal terug en daar is vriend en vijand het over eens. Het vijfde seizoen is eigenlijk net zo goed, misschien wel beter, als het eerste.

De verhaallijnen zijn dit seizoen enorm goed uitgedacht. Door niet alle lijntjes in één keer uit te gooien vangen ze meer waardering, zeker bij mij. Uiteraard ga ik in de recensie heel weinig vertellen over de verschillende draden en lijntjes. Het is veel leuker en spannender om het zelf te gaan kijken. Wat ik wel ga vertellen is dat elke aflevering rake klappen uitdeelt. Iedere aflevering is een draadje die zich verspreidt en gelinkt wordt aan andere draadjes. En dit weefgetouw is briljant, het maakt een prachtig kleed dat volledig te begrijpen valt en waarbij alles in elkaar valt.

In het vijfde seizoen is de moedeloosheid en hopeloosheid van de overlevenden groter dan ooit. Maar daardoor is hun vastberadenheid ook sterker dan ooit. De overlevingsdrang wordt perfect in beeld gebracht en ook de gruwelijkheden die met die overleving samen gaan worden gruwelijk maar eerlijk verteld. De groep van Rick ontkomt niet aan gruweldaden die zelfs sommige leden versteld doet staan. Uiteraard staat de tocht naar Washington DC centraal. Gaat Eugene (Josh McDermitt, Retired at 35) de mensheid redden van het vreselijke virus?

Kan of wil de mensheid eigenlijk nog wel gered worden? Dat lijkt de centrale vraag in het eerste deel van The Walking Dead. Want de slagzin van het vijfde seizoen zegt niet voor niets “Hunt or be Hunted”. Dat benadrukt pater Gabriel Stokes (Seth Gilliam, Teen Wolf) nog met zijn duistere opmerking: “Tegenwoordig zijn mensen net zo gevaarlijk als de doden”. En dat is een waar woord. De mensen die nu nog leven zijn sterk, net zo sterk als de groep van Rick. Dat ze lichamelijk sterk zijn wil niet zeggen dat ze dat geestelijk ook zijn en zullen blijven. Kijk maar eens naar de karakters in het ziekenhuis; de menselijkheid is daar ver te zoeken.

Het is een sombere gedachten, te denken dat de mensheid niet aan lichamelijke ziektes maar aan geestelijke gezondheid en gebrek aan vertrouwen ten onder zal gaan. Maar daar sturen de makers van The Walking Dead volgens mij wel langzaam op aan in dit eerste deel van het vijfde seizoen. En waarom ook niet, de troosteloosheid en uitzichtloosheid waarin de mensheid zich bevindt is voor velen, denk ik, reden genoeg om je verstand en menselijkheid te verliezen. Ik zal dan ook uitkijken naar het tweede deel zodat ik hopelijk kan zien dat de mensheid zijn menselijkheid en geestelijke gezondheid en vertrouwen kan en wil bewaren.

9,5 punten voor dit razend spannende en goede eerste deel, die een inleiding heeft gekregen met een Walking Dead special; Inside The Walking Dead. Op 8 februari 2015 begint het tweede deel van The Walking Dead bij AMC, een dag later is het bij FOX te zien in Nederland.