7
Nico Hoeijmans geeft The Big Bang Theory - Seizoen 6 een 7.
29 mei 2013, 10:20 door Nico Hoeijmans
The Big Bang Theory - Seizoen 6
Het zesde seizoen van The Big Bang Theory (TBBT) gaat verder op de voet van het vijfde seizoen. Dat geldt voor zowel de positieve als de negatieve punten. Startpunt is de uiteindelijk onvermijdelijke ruimtereis van Howard (Simon Helberg). De anderen hebben zo hun eigen sores op onze blauwe geeky-aardkloot.
In de ruimte wordt Howard door Bernadette (Melissa Rauch) geconfronteerd met zijn leven: wil hij met haar of met zijn moeder een toekomst tegemoet? Intussen hebben Penny (Kaley Cuoco) en Leonard (Johnny Galecki) een redelijk stabiele relatie. Al wil Leonard het liefst zo snel mogelijk trouwen, terwijl Penny bindingsproblemen blijft ondervinden. De relatie wordt pas aan het einde van het seizoen verder uitgediept. Sheldon (Jim Parsons) en Amy (Mayim Bialik) zitten ook nog altijd vast in hun platonisch samenzijn. En dat alles terwijl Raj (Kunal Nayyar) alleen is.
Klinkt dat alsof het al eens eerder voorbij is gekomen? Juist, het is allemaal al eens getoond en dat is meteen het grootste minpunt van dit zesde seizoen TBBT. Het brengt weinig vernieuwing. Gedenkwaardige afleveringen zijn er dan ook nauwelijks. Het is allemaal aardig en vermakelijk maar veel dieper gaat het niet meer.
Is TBBT dan niet meer de moeite van het kijken waard? De schrijvers van de serie lijken zich in het tweede deel van het seizoen gerealiseerd te hebben dat kijkers met een dergelijke gang van zaken uiteindelijk toch af zullen haken. Hierdoor zijn er in de tweede seizoenshelft enkele broodnodige, soms enigszins geforceerde, ontwikkelingen die de comedyserie hopelijk goed zullen doen.
Een mooi en duidelijk voorbeeld is de stap die Sheldon en Amy zetten. De relatie tussen de twee übergeeks van de serie is altijd puur platonisch geweest. Sheldon geeft zich in de aflevering The Love Spell Potential eindelijk eens emotioneel bloot en doet enkele onthullingen die nieuwe invalshoeken bieden voor het zevende seizoen. Ook de (vooralsnog) korte gastrol van Kate Mincucci als Lucy, die in het leven van Raj verschijnt, biedt ruimte voor nieuwe ontwikkelingen in de toekomst.
Raj ontwikkelt zich dit seizoen dan ook het meest. Hij leert dankzij de extreem verlegen Lucy eindelijk dat hij niet alleen hoeft te zijn. Het feit dat hij hierdoor een probleem, dat hij sinds seizoen één heeft, weet te overwinnen. Dit is eigenlijk de mooiste en (korte) uitwerking van één de meest komische momenten van het seizoen. Tevens is dit een meer onverwachte wending dan de rest van de seizoensfinale, die wel de nodige overeenkomsten met de seizoensfinale van seizoen twee heeft.
Kortom: The Big Bang Theory blijft nog altijd vermakelijk. Toch is dit niet het seizoen dat veel mensen bij zal blijven. Er zijn geen overmatig leuke afleveringen en er zijn ook geen overdreven slechte afleveringen. De acteerprestaties zijn overtuigend, de gastrollen zijn leuk, het ziet er nog altijd allemaal zeer gelikt uit en dat zal het ook blijven. De druk ligt dan ook op de schouders van de schrijvers die de verhaallijnen best wat meer mogen laten ontwikkelen. Anders is het zevende en mogelijk laatste – al zal het niet aan de kijkcijfers tot nu toe liggen - seizoen niet het seizoen dat de serie afsluit met een ‘Bang’.
In de ruimte wordt Howard door Bernadette (Melissa Rauch) geconfronteerd met zijn leven: wil hij met haar of met zijn moeder een toekomst tegemoet? Intussen hebben Penny (Kaley Cuoco) en Leonard (Johnny Galecki) een redelijk stabiele relatie. Al wil Leonard het liefst zo snel mogelijk trouwen, terwijl Penny bindingsproblemen blijft ondervinden. De relatie wordt pas aan het einde van het seizoen verder uitgediept. Sheldon (Jim Parsons) en Amy (Mayim Bialik) zitten ook nog altijd vast in hun platonisch samenzijn. En dat alles terwijl Raj (Kunal Nayyar) alleen is.
Klinkt dat alsof het al eens eerder voorbij is gekomen? Juist, het is allemaal al eens getoond en dat is meteen het grootste minpunt van dit zesde seizoen TBBT. Het brengt weinig vernieuwing. Gedenkwaardige afleveringen zijn er dan ook nauwelijks. Het is allemaal aardig en vermakelijk maar veel dieper gaat het niet meer.
Is TBBT dan niet meer de moeite van het kijken waard? De schrijvers van de serie lijken zich in het tweede deel van het seizoen gerealiseerd te hebben dat kijkers met een dergelijke gang van zaken uiteindelijk toch af zullen haken. Hierdoor zijn er in de tweede seizoenshelft enkele broodnodige, soms enigszins geforceerde, ontwikkelingen die de comedyserie hopelijk goed zullen doen.
Een mooi en duidelijk voorbeeld is de stap die Sheldon en Amy zetten. De relatie tussen de twee übergeeks van de serie is altijd puur platonisch geweest. Sheldon geeft zich in de aflevering The Love Spell Potential eindelijk eens emotioneel bloot en doet enkele onthullingen die nieuwe invalshoeken bieden voor het zevende seizoen. Ook de (vooralsnog) korte gastrol van Kate Mincucci als Lucy, die in het leven van Raj verschijnt, biedt ruimte voor nieuwe ontwikkelingen in de toekomst.
Raj ontwikkelt zich dit seizoen dan ook het meest. Hij leert dankzij de extreem verlegen Lucy eindelijk dat hij niet alleen hoeft te zijn. Het feit dat hij hierdoor een probleem, dat hij sinds seizoen één heeft, weet te overwinnen. Dit is eigenlijk de mooiste en (korte) uitwerking van één de meest komische momenten van het seizoen. Tevens is dit een meer onverwachte wending dan de rest van de seizoensfinale, die wel de nodige overeenkomsten met de seizoensfinale van seizoen twee heeft.
Kortom: The Big Bang Theory blijft nog altijd vermakelijk. Toch is dit niet het seizoen dat veel mensen bij zal blijven. Er zijn geen overmatig leuke afleveringen en er zijn ook geen overdreven slechte afleveringen. De acteerprestaties zijn overtuigend, de gastrollen zijn leuk, het ziet er nog altijd allemaal zeer gelikt uit en dat zal het ook blijven. De druk ligt dan ook op de schouders van de schrijvers die de verhaallijnen best wat meer mogen laten ontwikkelen. Anders is het zevende en mogelijk laatste – al zal het niet aan de kijkcijfers tot nu toe liggen - seizoen niet het seizoen dat de serie afsluit met een ‘Bang’.
Over de auteur, Nico Hoeijmans
Series en schrijven. Ze vormen een prima combinatie voor Nico. Hij schrijft graag met een kleine cynische ondertoon. Een vast seriegenre is er niet echt dus er valt over van alles een recensie te verwachten.
Bekijk profiel van Nico Hoeijmans