Na twee jaar is het tweede seizoen van The Witcher eindelijk verschenen. Wederom bewijst de serie dat het een koploper is in fantasy-land, al is er zeker nog verbetering mogelijk. Het heeft even mogen duren, maar na twee jaar is het tweede seizoen van The Witcher eindelijk verschenen. Waar het vorige seizoen nog wat fragmentarisch was, heeft dit seizoen een strakker chronologisch verloop. Ondanks dat, is aan alles merkbaar dat het verhaal pas net begonnen is.
In The Witcher volgen we het verhaal van drie personages wier lotsbestemmingen met elkaar verweven zijn. Geralt of Rivia (Henry Cavill, The Tudors) is een Witcher, een gemuteerde monsterjager. Prinses Ciri van Cintra (Freya Allan, Into the Badlands) is zijn dochter, althans, dankzij wat magie. Yennefer of Vengerberg (Anya Chalotra, The ABC Murders) is een magiër met elfenbloed die ook door magie aan Geralt en Ciri is gelinkt. In het eerste seizoen leerden we over de achtergronden van de personages en hoe deze band ontstond. In het tweede seizoen zien we hoe de personages hun lotsbestemming accepteren.
Normaal gesproken is het eerste seizoen inleidend op het grote verhaal en zien we hoe dat zich in het tweede seizoen ontpopt. The Witcher is uiteraard anders dan andere series. Het eerste seizoen was meer de proloog voor het grote verhaal, terwijl het tweede seizoen dient als het eerste hoofdstuk. Een eerste hoofdstuk is vaak wat kalmer en laat doorschemeren wat er allemaal nog gaat gebeuren. Dat is precies wat er hier gebeurt.
Echter, omdat het al een tweede seizoen is kan ik mij voorstellen dat veel mensen meer hadden verwacht. Daar kan ik mij deels bij aansluiten. Er had wat meer actie en pit in dit seizoen gemogen. Toch heb ik met veel plezier gekeken en ben ik benieuwd naar hoe we in het derde seizoen verder gaan. Het einde van seizoen twee belooft namelijk veel goeds.
Hoewel het hoofdplot soms wat langzaam voortkabbelt, zijn er een aantal andere factoren die weer subliem zijn. De subverhaallijn rondom de elfenpolitiek is erg interessant en het is ook leuk om meer te leren over de witchers. De serie ziet er daarnaast uiteraard prachtig uit. Het is heerlijk om gewoon een goede, sterke fantasy-serie op televisie te hebben. Die zijn er in mijn ogen altijd te weinig. Dat is aan de ene kant ook begrijpelijk, aangezien een fantasy-serie veel duurder is dan een simpele romcom.
Het tweede punt dat complimenten verdient is het acteerwerk. De acteurs zijn ontzettend sterk en beginnen hun rol echt steeds beter te omarmen. De vader-dochter relatie die dit seizoen ontstaat tussen Geralt en Ciri wordt erg goed neergezet door Cavill en Allan. Ook Chalotra schittert als Yennefer.
De overige castleden doen het ook goed. Deze cast bestaat onder andere uit Eamon Farren (Twin Peaks), Joey Batey (The War of the Worlds), MyAnna Buring (The Salisbury Poisonings), Mimi M. Khayisa (Black Earth Rising), Anna Schaffer (Fearless), Mecia Simson (Brave New World) en Kim Bodnia (The Letter for the King).
Het eerste seizoen was meer de proloog voor het grote verhaal, terwijl het tweede seizoen dient als het eerste hoofdstuk.
Ondanks de verbeterpunten ben ik tevreden met het tweede seizoen. The Witcher is ontzettend veelbelovend. Het verhaal begint zich nu pas echt te ontwikkelen en ik hoop dat we de visie van de makers uit mogen zitten. Die visie is trouwens zeven seizoenen. Perfect voor een fantasy-serie in zo'n gecompliceerde wereld als The Witcher, als je het mij vraagt.
Het tweede seizoen van The Witcher krijgt een 7.5!
Over de auteur, Lucas Verbunt
Lucas (1998) is een enthousiaste seriefanaat en afstuderend communicatie student. Hij beleeft veel plezier aan het kijken van, en schrijven over, series. Daarnaast leest hij ook graag een goed boek. Favorieten van Lucas zijn Orphan Black, Sense8, The Magicians, The Crown en Penny Dreadful.
