The Loudest Voice

The Loudest Voice voelt als de ideale mix van Vice, The Wolf Of Wall Street en The Newsroom. Lijkt mij op zichzelf al reden genoeg om deze te kijken. Het heeft het politieke speelveld en de dikmaakpakken van Vice, de manipulatieve en megalomane hoofdrolspeler van The Wolf Of Wall Street en de (feiten)vrije nieuwsgaring van The Newsroom. Russell Crowe speelt met Roger Ailes een man waarvan iedere social justice warrior – okay, ieder weldenkend mens – gillend tegen het plafond zou klimmen. Een man die speelt met het nieuws. Een man die met zijn zender niet zelf statements maakt, maar insinuerende vragen opwerpt om vervolgens de onderbuik van de natie – met de president in pole position – het (vuile) werk te laten doen. Allemaal onder het motto: people don’t wanna be informed, they wanna féél informed. Het geeft zo’n goed beeld van hoe politiek en media met elkaar verweven zijn. Het gaat natuurlijk te ver om de verkiezing van Trump op het conto van Roger Ailes te schrijven, maar The Loudest Voice legt wel een bepaalde tendens bloot. Een sudderend unheimlich gevoel van onvrede bij de ‘gewone man’, dat uiteindelijk leidde tot een stuurloze narcist in het Witte Huis. Dat maakt deze serie van Tom McCarthy – eerder al verantwoordelijk voor de alom geprezen film Spotlight – niet alleen interessant, maar ook nog eens heel erg actueel. Je zou er bijna een twee, derde en vierde seizoen van willen. Bijna dan, hè.

Alleen al voor het geweldige acteerwerk van Russel Crowe zeer de moeite waard. Hij speelt een geweldige hoofdrol.