The Handmaid's Tale - seizoen 4

Het heeft even geduurd voordat we dit vierde seizoen van The Handmaid's Tale konden bekijken. Enkele weken nadat de opnames waren begonnen gooide het coronavirus ook hier roet in het eten en werd de hele productie stopgezet.

Van uitstel kwam gelukkig geen afstel en sinds eind april konden we seizoen vier van The Handmaid's Tale dan alsnog bekijken op Videoland. Actrice Elisabeth Moss (Mad Men) is ook dit seizoen weer in absolute topvorm als June. Moss heeft zich de rol van de dienstmaagd na drie seizoenen zo eigen gemaakt dat iedere keer als June op je scherm verschijnt ze je als kijker in haar emoties compleet weet mee te krijgen. In haar krachtige spel, dat bol staat van woede en verdriet, pakt Moss je beet en laat niet meer los. In haar blikken weet ze je precies duidelijk te maken wat June op dat moment voelt en denkt. Een bewonderingswaardige prestatie.



Deze dame verdiend wat mij betreft volgend jaar dan ook een tweede Emmy Award voor haar rol in deze serie. Moss is door haar performance de absolute scène-steler van The Handmaid's Tale. De overige rollen, die verder prima worden vertolkt door uitstekende en goed gecaste acteurs, vallen daarbij gewoon in het niet. Dat heeft als gevolg dat als June niet in beeld is het verhaal gewoon minder interessant is. Daarnaast lijkt alsof de schrijvers er dit seizoen sowieso wat meer moeite mee hebben om alle personages op een interessante manier in het verhaal te houden. Ik heb me er een paar keer tijdens het kijken op betrapt dat het me soms vrij weinig meer boeit hoe het bijvoorbeeld verder gaat met Fred (Joseph Fiennes, American Horror Story: Asylum) en Serena Joy (Yvonne Strahovski, Dexter).

De relatie tussen June en haar man Luke vond ik dit seizoen het meest interessant

Het lukt June dit seizoen om eindelijk te ontsnappen uit de hel van Gilead. Na een tijdje weet zij zelfs in Canada terecht te komen waar zij eindelijk herenigd wordt met haar man Luke (O.T. Fagbenle, The Five). June had bij haar ontsnapping echter niet de mogelijkheid om hun dochter Hannah met zich mee te nemen. Ze verwijt zichzelf dit enorm en voelt zich hierover zeer schuldig naar Luke toe. Hoewel de ontsnappingspoging van June, die zij samen met enkele andere dienstmaagden doet, uiteindelijk succesvol is voor haar gaat dat uiteraard niet van een leien dakje. June krijgt te maken met flinke ontberingen en verliezen.

De relatie tussen June en haar man Luke vond ik dit seizoen dan ook het meest interessant. Beiden worstelen met een schuldgevoel omtrent hun dochter Hannah die nog altijd in Gilead 'gevangen' zit. June en Luke gaan daar op een verschillende manier mee om, maar het verdriet is bij beiden zeer goed voelbaar en dat is wederom de verdienste van acteurs Moss en Fagbenle. Intussen zitten Fred en Serena Joy in Canada nog altijd vast in afwachting van de rechtszaak die tegen hen is aangespannen. Fred wil niets meer van zijn vrouw weten, totdat Serena Joy ontdekt dat zij zwanger is van hem.



De eerste drie seizoenen van The Handmaid’s Tale waren echt schitterend om te zien en het verhaal was zeer schokkend. Ook dit vierde seizoen is nog steeds geweldig mooi gefilmd en bevat nog steeds zeer indrukwekkende scènes. Zoals de toespraak die June in de rechtszaal geeft in het bijzijn van Fred en Serena, de mensen die haar leven tot zo'n hel hebben gemaakt. Of de scène waarin June Serena op ongenadige wijze toebijt wáárom God Serena zwanger heeft laten worden volgens June. Je zou tijdens het kijken van deze scene bijna medelijden krijgen met Serena, zo goed op dreef is Moss, maar tegelijkertijd bekruipt mij van tijd tot tijd ook het gevoel dat we sommige scènes allemaal al wel eens eerder hebben gezien.

Weer wordt er een dienstmaagd door Aunt Lydia (Ann Dowd, Good Behaviour) of één van de andere 'tantes' afgeranseld. Weer wordt er zonder pardon een dienstmaagd vermoord om June te straffen. Na zo vaak dit soort scènes gezien te hebben begin je er bijna aan te wennen. Betekent het dat de afschuwelijke beelden van het geweld en de onderdrukking van de vrouwen in Gilead hierdoor aan kracht beginnen in te boeten? Zover zou ik nu nog niet willen gaan, maar het wordt intussen toch wel tijd dat de reeks naar een einde gaat toewerken. Voorlopig komt er sowieso een vijfde seizoen. Of dat ook het laatste seizoen wordt is nog niet helemaal duidelijk, maar vijf seizoenen vind ik vaak wel een prima aantal om een goed verhaal te vertellen.

The Handmaid’s Tale is nog altijd een van de beste series in het huidige serielandschap

Dat gezegd hebbende, The Handmaid’s Tale is nog altijd één van de beste series in het huidige serielandschap. Het is één van de vijf beste series die ik zelf op dit moment kijk. Ik kijk dus ook zeker wel uit naar dat aangekondigde vijfde seizoen, al was het alleen maar vanwege Elisabeth Moss. Maar toch, aan alles moet een einde komen en dat geldt uiteindelijk ook voor deze serie. Ik hoop dus niet dat ze de reeks eindeloos gaan rekken, maar dat we op een mooie, bevredigende en afgeronde manier afscheid kunnen gaan nemen van June en Gilead.