Ripper Street - Seizoen 1
Ripper Street is qua productie waarde een topserie. Alle randvoorwaarden om een goede periodeserie te maken zijn aanwezig. De costumedesign klopt, de gekozen locaties zijn schitterend, de serie is een plaatje om te zien en de acteurs zijn niet de minste. De wanhoop is te proeven in de straten, misdaad en corruptie viert hoogtij, de prostituees zijn een maatschappelijke behoefte, de sociale en maatschappelijke misstanden worden treffend neergezet en de kijker krijgt een goed beeld van de tijd waarin inspecteur Reid, brigadier Drake en kapitein Jackson leefden. En toch is er in essentie wat mis met de serie. Alles is er, maar toch weer niet. Het is moeilijk je vinger erop te leggen, maar ondanks dat de productie klopt schort het in de uitvoering. De makers weten de spanning, de urgentie en de beleving nooit zo over te brengen als hetgeen wat wij ook daadwerkelijk op het scherm zien. Als kijker beleef je Ripper Street, maar je wordt er nooit echt ingetrokken. Ripper Street trekt aan je voorbij, zonder dat het je ook echt raakt. En dat is helaas doodzonde.
Te beginnen met de karakters en de karakterontwikkeling: nergens leer je de karakters echt goed kennen en ze blijven een beetje eenzijdig. Zulke personages zouden veel complexer moeten zijn. Daarbij creëert de geleverde expositie niet meer binding met de personages en dat kan nooit de bedoeling zijn. En dat terwijl het gekozen tijdperk bol zou moeten staan van de intrigerende en boeiende personages. Die zouden er moeten zijn met bovengenoemde heren die wij volgen. Reid, Drake en Jackson zijn professionals die werkzaam proberen te zijn in de nasleep van de nalatenis van Jack the Ripper. Goede ouwe Jack hield Londen tijdenlang in zijn greep en zaaide dood en verderf, iets waar Reid over mee kan praten. Reid is dan ook geobsedeerd door the Ripper en zweert hem voor het gerecht te brengen. Ondertussen volgen wij het drietal ook bij verschillende zaken die Londen in haar greep houden. De mannen krijgen te maken met corruptie, fragiele sociale verhoudingen, moord, armoede, epidemieën, omkoping, straatbendes, krankzinnigen en nog ander gespuis. Dit levert een format van de serie op waar ik niet geheel overtuigd van ben. Voor een serie die Ripper Street heet, is er helaas te weinig Ripper. Het gaat dan ook meer om de staat van Londen in de tijd van the Ripper en zijn erfenis op het leven van haar inwoners. Ik ben er stellig van overtuigd dat Ripper Street alle acht afleveringen had moeten wijden aan the Ripper en dat er gekozen had moeten worden voor een doodlopende verhaallijn. Dat had de kijker wellicht meer betrokken in het verhaal, meer op het spel gezet en de serie wat meer smoel gegeven, wat meer urgentie en body.
Ripper Street is een perfecte serie voor kijkers die houden van een 'case of the week' format. Voor kijkers die elke week met de drie heren op zoek willen naar de toedracht van de zaak die op dat moment speelt. Die kijker zal Ripper Street zeker kunnen waarderen en zich misschien ook vergapen aan de sets en de sfeer die de serie wil neerzetten. Voor wie meer houdt van karakterontwikkeling, gewichtigere verhaallijnen en boeiendere plots is Ripper Street niet echt de serie. In ieder geval niet wanneer je eist van een serie dat de serie je in vervoering brengt en je laat sympathiseren met de hoofdpersonages.
Te beginnen met de karakters en de karakterontwikkeling: nergens leer je de karakters echt goed kennen en ze blijven een beetje eenzijdig. Zulke personages zouden veel complexer moeten zijn. Daarbij creëert de geleverde expositie niet meer binding met de personages en dat kan nooit de bedoeling zijn. En dat terwijl het gekozen tijdperk bol zou moeten staan van de intrigerende en boeiende personages. Die zouden er moeten zijn met bovengenoemde heren die wij volgen. Reid, Drake en Jackson zijn professionals die werkzaam proberen te zijn in de nasleep van de nalatenis van Jack the Ripper. Goede ouwe Jack hield Londen tijdenlang in zijn greep en zaaide dood en verderf, iets waar Reid over mee kan praten. Reid is dan ook geobsedeerd door the Ripper en zweert hem voor het gerecht te brengen. Ondertussen volgen wij het drietal ook bij verschillende zaken die Londen in haar greep houden. De mannen krijgen te maken met corruptie, fragiele sociale verhoudingen, moord, armoede, epidemieën, omkoping, straatbendes, krankzinnigen en nog ander gespuis. Dit levert een format van de serie op waar ik niet geheel overtuigd van ben. Voor een serie die Ripper Street heet, is er helaas te weinig Ripper. Het gaat dan ook meer om de staat van Londen in de tijd van the Ripper en zijn erfenis op het leven van haar inwoners. Ik ben er stellig van overtuigd dat Ripper Street alle acht afleveringen had moeten wijden aan the Ripper en dat er gekozen had moeten worden voor een doodlopende verhaallijn. Dat had de kijker wellicht meer betrokken in het verhaal, meer op het spel gezet en de serie wat meer smoel gegeven, wat meer urgentie en body.
Ripper Street is een perfecte serie voor kijkers die houden van een 'case of the week' format. Voor kijkers die elke week met de drie heren op zoek willen naar de toedracht van de zaak die op dat moment speelt. Die kijker zal Ripper Street zeker kunnen waarderen en zich misschien ook vergapen aan de sets en de sfeer die de serie wil neerzetten. Voor wie meer houdt van karakterontwikkeling, gewichtigere verhaallijnen en boeiendere plots is Ripper Street niet echt de serie. In ieder geval niet wanneer je eist van een serie dat de serie je in vervoering brengt en je laat sympathiseren met de hoofdpersonages.
