Orange Is the New Black - Seizoen 4 (Eerste zes afleveringen)

Af en toe waren ze zelfs mijn aandacht volledig kwijt en in mijn boek is dat geen goed teken.

Eigenlijk had ik niet zoveel zin meer in Orange Is the New Black na het, in mijn ogen, zeer matige derde seizoen. De humor was gedeeltelijk spoorloos verdwenen en af en toe dwaalden je gedachten weg van het verhaal. Piper, om wie het in het eerste seizoen allemaal draaide, was niet meer het centrum van Litchfield Prison. Sommige verhaallijnen verdwenen naar de achtergrond en dat was jammer.

Maar ik kreeg de kans om de eerste zes afleveringen van het vierde seizoen in een sneak peak te gaan zien en mijn nieuwsgierig won het toch van mijn twijfel om verder te kijken. Even een kleine flashback. We eindigden het derde seizoen met Alex Vause in de problemen, de aankondiging van een nieuwe gevangene en bij de meeste dames uit de gevangenis stond het water letterlijk aan de lippen.

Goed, seizoen vier, de eerste zes afleveringen. Hebben ze de focus weer terug? Is de nieuwe gevangene de belofte voor het vierde seizoen? Zijn de dames bijgekomen van hun ongeplande uitje en weet Vause uit de problemen te blijven? En kan Piper haar reputatie als Gansta met een A volhouden? De eerste aflevering begint alleraardigst, maar helaas verzandt het verhaal in de gebruikelijke problemen en onbeduidende dialogen. Af en toe waren ze zelfs mijn aandacht volledig kwijt en in mijn boek is dat geen goed teken. Ook de humor komt nooit verder dan een vage glimlach...helaas. Nergens behalen ze het niveau van het eerste seizoen, dat fenomenaal was, en dat niveau vast houden is Orange Is the New Black dus niet gelukt.


Orange Is the New Black vervalt in herhalingen en dat is heel erg jammer. Door de overbevolking in de gevangenis worden veel draadjes afgeraffeld of helemaal niet afgemaakt. Het lijkt wel alsof ze aan een draadje beginnen en er dan na een tijdje achter komen dat ze draad te kort komen of dat deze zo verward is met een ander draadje dat de enige remedie afknippen is. Sommige draadjes zijn veel te langdradig: na een tijd roep je wanhopig naar de televisie: "Nu weet ik het wel!" De nieuwe hoofdcipier, Desi Piscatella met een S (Brad William Henke, Justified), is niet leuk, niet aardig en heeft nul charisma, hij staat er bij als een zoutzak.

Orange Is the New Black vervalt in herhalingen en dat is heel erg jammer.

De nieuwe gevangene Judy King ( Blair Brown, Fringe) zou wat leven in de brouwerij moeten brengen, maar wordt in eerste instantie weggestopt in een hoekje. Mijn conclusie, waarom hebben ze in hemelsnaam deze serie ook nog een vijfde, zesde en zelfs zevende seizoen gegeven? Hoeveel grapjes kun je maken in dezelfde gevangenis, met dezelfde dames. Overbevolking en flauwe cipiers en nieuwe en terugkerende gevangenen helpen daar niet bij. Hoeveel herhaling van zetten willen ze gaan maken? Ik zal voor de vorm het vierde seizoen waarschijnlijk wel gaan afkijken maar of ik ook de volgende drie seizoenen op mijn kijklijst ga zetten? Dat betwijfel ik ten zeerste.

Voor de eerste zes afleveringen van het vierde seizoen een krappe voldoende: 6,5 punten.