
7.5
Mandy Gelling-Potharst geeft Nikita - Seizoen 4 een 7.5.
6 januari 2014, 06:48 door Mandy Gelling-Potharst
Nikita - Seizoen 4
We pakken bij Nikita de draad weer op 100 dagen na de aanslag op de President van Amerika. Nikita, nog steeds op de vlucht, is staatsvijand nummer één. Heel Amerika is naar Nikita opzoek, inclusief haar voormalige verloofde Michael en wat er nog over is van Division. Ook Amanda en The Shop zoeken mee, maar met minder nobele redenen dan Michael. Seizoen vier van Nikita is een kort seizoen, het heeft slechts zes afleveringen. Dus het verhaal moet snel worden verteld en dat merk je. Sommige verhaallijnen worden zeer kort gehouden of zelfs afgerafeld. En dat is jammer want we zijn van Nikita toch betere kwaliteit gewend.
Nikita wil eens en voor altijd afrekenen met Amanda en The Shop, daarbij denkt ze geen hulp nodig te hebben van haar Division Team, bestaande uit: Michael, Birkhoff, Alex, Sonya en Ryan. Owen/Sam valt een beetje buiten de boot, hij heeft een andere agenda en dat is niet het helpen van Nikita. Al snel blijkt dat Nikita niet zonder hulp kan. Nikita kan juist wel wat hulp gebruiken. Michael geeft het niet zo gauw op en al snel is het team weer compleet. Al meteen vliegen de snode plannen van Amanda je om de oren. Zij heeft nog een appeltje te schillen met het team en ze schuwt een aanslag, ontvoering, chantage en moord daarbij niet. Hield ze zich bij Division nog koest, nu gaan alle remmen los bij de serpent Amanda.
Nikita heeft ook hulp nodig van buitenaf om Amanda te kunnen stoppen, ze gaat daarbij zelfs naar de pers. Maar ook hier reiken de armen van Amanda en The Shop zover dat ook dat plan in duigen valt. Die lange armen worden naar mate het seizoen vordert beetje bij beetje onwaarschijnlijker. Nu was het verhaal van Division en Nikita al redelijk onwaarschijnlijk maar The Shop slaat alles. Is dat erg? Nee eigenlijk niet. Als we denken aan The Blacklist, 24 en dergelijke series, weten we dat alles wat onwaarschijnlijk is of lijkt, waargemaakt kan worden op ons TV scherm. En ach we kijken toch om vermaakt te worden? En vermaakt worden we bij Nikita.
Eerst was daar La Femme Nikita met de bloedmooie, koelbloedige en sterk spelende Peta Wilson. Met de remake hebben ze het met de beeldschone, warmbloedige en goed spelende Maggie Q prima gedaan. Helaas blijft het zonde dat het laatste seizoen zo kort moest zijn. Ik heb me de laatste drie afleveringen verbaasd over het tempo en de onwaarschijnlijkheden die er op het tv scherm tevoorschijn werden getoverd. Maar het was wel een waardig einde en ook redelijk bevredigend. Nikita is beter afgerond dan menig serie die ik heb gezien, dus geen klachten hier.
7.5 punten en op naar de volgende remake?
Nikita wil eens en voor altijd afrekenen met Amanda en The Shop, daarbij denkt ze geen hulp nodig te hebben van haar Division Team, bestaande uit: Michael, Birkhoff, Alex, Sonya en Ryan. Owen/Sam valt een beetje buiten de boot, hij heeft een andere agenda en dat is niet het helpen van Nikita. Al snel blijkt dat Nikita niet zonder hulp kan. Nikita kan juist wel wat hulp gebruiken. Michael geeft het niet zo gauw op en al snel is het team weer compleet. Al meteen vliegen de snode plannen van Amanda je om de oren. Zij heeft nog een appeltje te schillen met het team en ze schuwt een aanslag, ontvoering, chantage en moord daarbij niet. Hield ze zich bij Division nog koest, nu gaan alle remmen los bij de serpent Amanda.
Nikita heeft ook hulp nodig van buitenaf om Amanda te kunnen stoppen, ze gaat daarbij zelfs naar de pers. Maar ook hier reiken de armen van Amanda en The Shop zover dat ook dat plan in duigen valt. Die lange armen worden naar mate het seizoen vordert beetje bij beetje onwaarschijnlijker. Nu was het verhaal van Division en Nikita al redelijk onwaarschijnlijk maar The Shop slaat alles. Is dat erg? Nee eigenlijk niet. Als we denken aan The Blacklist, 24 en dergelijke series, weten we dat alles wat onwaarschijnlijk is of lijkt, waargemaakt kan worden op ons TV scherm. En ach we kijken toch om vermaakt te worden? En vermaakt worden we bij Nikita.
Eerst was daar La Femme Nikita met de bloedmooie, koelbloedige en sterk spelende Peta Wilson. Met de remake hebben ze het met de beeldschone, warmbloedige en goed spelende Maggie Q prima gedaan. Helaas blijft het zonde dat het laatste seizoen zo kort moest zijn. Ik heb me de laatste drie afleveringen verbaasd over het tempo en de onwaarschijnlijkheden die er op het tv scherm tevoorschijn werden getoverd. Maar het was wel een waardig einde en ook redelijk bevredigend. Nikita is beter afgerond dan menig serie die ik heb gezien, dus geen klachten hier.
7.5 punten en op naar de volgende remake?
Over de auteur, Mandy Gelling-Potharst

Mandy (1966) schrijft vanaf 2013 recensies, nieuwsberichten en columns. Inmiddels is het schrijven en meedenken voor MijnSerie een grote hobby geworden waar ze voorlopig nog niet mee wil stoppen. Ook maakte ze tussen 2016 en 2018 elke week een radiocolumn op Roulette FM voor het programma Ochtend Oostrom met Peter Oostrom. Vanaf januari 2019 gingen de twee weer samenwerken door éénmaal per maand een MijnSerie Podcast te maken. En sinds september 2018 is ze content manager. Vanaf 1 maart 2020 is ze hoofdredacteur van MijnSerie. Het genre series waar ze naar kijkt is nu ook zo uitgebreid dat ze niet kan zeggen welk genre, naast horror/thriller en alles over Sherlock Holmes, ze nu het beste vindt. Alle genres hebben wel iets wat haar aanspreekt. Ze staat altijd open voor goede tips over series die ze nog niet op haar kijk- of wensenlijstje heeft staan
Bekijk profiel van Mandy Gelling-Potharst