How to Make It in America - Seizoen 2
Het tweede seizoen van de "jongeren handleiding voor succes" is even belovend en positief als de dromen van diens personages. Naast eindeloos optimisme en ambitie biedt de serie een voortdurende stroom van drama, komedie en een ondergronds gevoel waardoor het uitblinkt ten opzichte van alle andere jongerenseries.
De kracht van How To Make It In America komt van het idee dat het New York schetst zoals niemand het kent. Voor iedereen die NY alleen kent van weekendtrips en de TV is de serie een frisse, rauwe kijk op de stad waar dromen uitkomen. Terwijl de hoofdpersonen Ben en Cam terugkeren van hun reis naar Japan (uit seizoen 1) beginnen ze het jaar met een soortgelijke vorm van idealisme als de fans die meer dan een jaar hebben moeten wachten op nieuwe afleveringen. Ze geloven heilig dat ze iets goeds vast hebben en het smaakt naar meer.
Hun merk, Crisp, begint langzaam maar zeker te groeien terwijl het seizoen ons een kijk geeft in de mode- en distributie industrie en alle sociaal-politieke spelletjes die daar bij komen kijken. Als How To Make It In America een herdefinitie is van New York's rol in film, is dit tweede seizoen als een kijkje in de modewereld die vertellingen als The Devil Wears Prada en Holland's Next Top Model je niet geven.
De sfeer van de serie wordt perfect vertaald in de manier waarop deals gemaakt worden op de tofste feesten en hoe het mes aan twee kanten snijdt als je zaken met vrienden mixt. Ondertussen beginnen Ben en Cam's ideeën over hoe ze Crisp willen uitbreiden steeds meer te verschillen terwijl hun persoonlijke problemen evenredig stijgen. De diverse cast van ondersteunende personages komt ook in originele en soms regelrecht gekke situaties. Rachel probeert haar nieuwe baan succesvol te maken, Domingo skate door het leven alsof hij geen zorgen heeft en de scène-steler van de serie, Luis Guzman's Rene, breidt zijn bedrijfje net iets te ver uit.
Doordat zo veel personages het proberen te maken is het moeilijk om zelf niet geïnspireerd te worden. Ook al kun je je waarschijnlijk niet echt inleven hoe het is om twee bijna identiek geheten zakenpartners te ontmoeten, seks te hebben met je baas of te laat te komen voor je introductie SM feest terwijl je stoned en zeiknat bent, kun je je wel inleven met het realisme en de oprechtheid van die verhalen. Iedereen moet beslissingen maken over zijn of haar carrière en iedereen is of kent iemand die de foute keuzes maakt of zich afvraagt of ze goed genoeg zijn om hun dromen waar te maken.
Geforceerde (en onterechte) Entourage verwijzingen daargelaten, How To's tweede seizoen zet een show neer die aanzienlijk beter wordt terwijl de verhalen zich ontwikkelen met muziek die je beweegt en personages die je aangrijpen. Ongeacht je huidige staat zet de serie je bijna aan om het echt te maken in Amerika.
De kracht van How To Make It In America komt van het idee dat het New York schetst zoals niemand het kent. Voor iedereen die NY alleen kent van weekendtrips en de TV is de serie een frisse, rauwe kijk op de stad waar dromen uitkomen. Terwijl de hoofdpersonen Ben en Cam terugkeren van hun reis naar Japan (uit seizoen 1) beginnen ze het jaar met een soortgelijke vorm van idealisme als de fans die meer dan een jaar hebben moeten wachten op nieuwe afleveringen. Ze geloven heilig dat ze iets goeds vast hebben en het smaakt naar meer.
Hun merk, Crisp, begint langzaam maar zeker te groeien terwijl het seizoen ons een kijk geeft in de mode- en distributie industrie en alle sociaal-politieke spelletjes die daar bij komen kijken. Als How To Make It In America een herdefinitie is van New York's rol in film, is dit tweede seizoen als een kijkje in de modewereld die vertellingen als The Devil Wears Prada en Holland's Next Top Model je niet geven.
De sfeer van de serie wordt perfect vertaald in de manier waarop deals gemaakt worden op de tofste feesten en hoe het mes aan twee kanten snijdt als je zaken met vrienden mixt. Ondertussen beginnen Ben en Cam's ideeën over hoe ze Crisp willen uitbreiden steeds meer te verschillen terwijl hun persoonlijke problemen evenredig stijgen. De diverse cast van ondersteunende personages komt ook in originele en soms regelrecht gekke situaties. Rachel probeert haar nieuwe baan succesvol te maken, Domingo skate door het leven alsof hij geen zorgen heeft en de scène-steler van de serie, Luis Guzman's Rene, breidt zijn bedrijfje net iets te ver uit.
Doordat zo veel personages het proberen te maken is het moeilijk om zelf niet geïnspireerd te worden. Ook al kun je je waarschijnlijk niet echt inleven hoe het is om twee bijna identiek geheten zakenpartners te ontmoeten, seks te hebben met je baas of te laat te komen voor je introductie SM feest terwijl je stoned en zeiknat bent, kun je je wel inleven met het realisme en de oprechtheid van die verhalen. Iedereen moet beslissingen maken over zijn of haar carrière en iedereen is of kent iemand die de foute keuzes maakt of zich afvraagt of ze goed genoeg zijn om hun dromen waar te maken.
Geforceerde (en onterechte) Entourage verwijzingen daargelaten, How To's tweede seizoen zet een show neer die aanzienlijk beter wordt terwijl de verhalen zich ontwikkelen met muziek die je beweegt en personages die je aangrijpen. Ongeacht je huidige staat zet de serie je bijna aan om het echt te maken in Amerika.
