Grey's Anatomy - Seizoen 12

Grey’s Anatomy is mijn favoriete serie. Het is de enige serie waarvoor ik echt eerder op zal staan (of langer op zal blijven), omdat ik wil weten hoe het verder gaat. Natuurlijk is er een verschil in seizoenen, is het ene seizoen beter dan het andere en ben ik van sommige acteurs en personages meer fan dan van andere. Het zou niet goed zijn als alles perfect is en elke aflevering de andere weer overtreft. Toch vergeet ik die mindere momenten in Grey’s altijd weer, want wat een serie is het. Terwijl het filmen voor seizoen dertien alweer begonnen is, is het hoog tijd voor een recensie over seizoen twaalf. Als je nog geen enkele aflevering van Grey’s Anatomy gezien hebt, of je bent nog lang niet bij seizoen twaalf, klik dan vooral door. Lees deze recensie niet en ga het snel kijken! Als er één serie is waar spoilers lezen over de verhaallijnen en personages verschrikkelijk is, is het Grey’s wel. Wees gewaarschuwd!

In de loop der jaren creëerde Grey’s Anatomy het idee dat er geen “nog lang en gelukkig” was. Meredith en Cristina waren het soort mensen die het idee hadden dat er geen sprookjesachtig einde bestond. Dat er alleen zoiets bestond als gecompliceerde relaties met heftige gebeurtenissen en moeilijke keuzes. De verhaallijnen in Grey’s speelden hierop in, door het plaatsen van personages in situaties waar al hun dromen leken uit te komen, waarna het vervolgens weer compleet instortte. Tegen de tijd dat Cristina Seattle verliet om haar eigen geluk achterna te gaan, leek het misschien ook nog allemaal goed te komen met Meredith. Gelukkig, met haar McDreamy en hun kinderen. Was er een nieuwe fase in Grey’s Anatomy aangebroken? Bestond er wel zoiets als “nog lang en gelukkig”? Het einde van seizoen elf gaf de kijker het antwoord: nee. Want zoals al werd gezegd, wanneer je denkt dat al je dromen uitkomen, kunnen ze altijd weer instorten.

Begin seizoen twaalf begon met de keiharde waarheid dat het einde van seizoen elf geen grap was. Eén van de meest favoriete personages (misschien niet achter de schermen, maar zeker wel er voor) was echt weg. Dit zorgde ervoor dat de serie voor veel kijkers een nieuwe kant op moest, een nieuwe focus moest hebben. Naar mijn idee, hebben de schrijvers dit fantastisch gedaan. Hoewel de vorige seizoenen meer ingingen op gebeurtenissen en veranderingen, focust seizoen twaalf zich vooral op de ontwikkelingen van de personages. We zien hoe Meredith probeert om te gaan met haar leed. Ze krijgt haar eigen anatomieklas en probeert hoger op te komen binnen het ziekenhuis, maar wordt op een brute wijze aangevallen, waardoor haar hele leven alsnog (en weer) instort. Echter zijn er ook gelukkige momenten voor Meredith, wat je als kijker alleen maar toejuicht. We zien de ontwikkelingen tussen Alex en Jo, wiens relatie behoorlijk wat ups en downs kent, dit seizoen misschien nog wel meer dan de vorige seizoenen. Bailey krijgt een nieuwe functie binnen het ziekenhuis, met alle gevolgen van dien voor haar persoonlijke relaties. Wat natuurlijk ook weer gevolgen heeft voor Ben, die zichzelf in een aantal onhandige situaties werkt. De relatie van Owen en Amelia bloeit steeds verder op, terwijl deze onder spanning komt te staan wanneer een oude vriend / vijand van Owen in het ziekenhuis komt werken. Callie krijgt te maken met een nieuwe relatie, die heel wat teweeg brengt binnen de Grey’s familie. Daar bovenop komt een vete tussen haar en Arizona, wat voor de nodige tranen kan zorgen bij de kijkers. De grootste verhaallijn van dit seizoen is echter de relatie tussen April en Jackson. Komt hun relatie goed nadat ze zoveel verdriet hadden in seizoen elf? En hoe zijn zij omgegaan met dit grote verlies? Is er een “nog lang en gelukkig” voor dit powerkoppel? Al met al, verhaallijnen om van te smullen en genoeg momenten waar ik met betraande ogen en een buik vol spanning voor mijn laptop heb gezeten.

Dit seizoen was weer een echt Grey’s Anatomy seizoen en ik smulde ervan. Het seizoen zat vol met afleveringen die zich focusten op een paar specifieke verhaallijnen en de persoonlijke ontwikkelingen van personages. Niks blijft op de vlakte en als kijker word je dieper en dieper meegezogen. Prachtige afleveringen en mooie verhaallijnen. Op naar seizoen dertien!