Friday Night Lights - Complete Serie

Sport is een mooi gegeven. Het kan mensen bij elkaar brengen, overeenkomsten smeden, verschillen verkleinen en de gemeenschap een gevoel van trots geven. Trots op de sport waar wij gezamenlijk van houden, trots op de gezamenlijke identiteit die wij delen door dat spelletje én trots op de stad waar wij vandaan komen. Ze zeggen weleens 'het is maar een spelletje', maar wij weten beter. Voor ons is het namelijk geen spel, het is ons reden van bestaan en waar wij s'ochtends voor opstaan. Het is onze identiteit, het is wie wij zijn. En wij zijn Friday Night Lights én ik kan daarom in mijn volste overtuiging zeggen dat Friday Night Lights de beste serie is die niemand kijkt.

Friday Night Lights gaat over het gezin van American football coach Eric Taylor (Kyle Chandler, Grey's Anatomy) en het stadje Dillon in Texas. Een stad die leeft voor football en waar niks anders aan de orde van de dag is. Het is een kleine stad, waar de jongeren veelal geen uitweg zien. Football, en hun studie, zijn de manieren om te ontsnappen aan hun realiteit en de sleur van het dagelijkse leven in Dillon. Gedurende vijf seizoenen, en zesenzeventig afleveringen, zien wij hoe coach Taylor jongens in mannen probeert te veranderen en hun levens probeert te vormen. Maar ook zijn vrouw Tami Taylor (Connie Britton, Nashville) probeert via haar werk als rector en studiebegeleider wat te betekenen in het leven van de jongeren in Dillon. Daarnaast zien wij ook nog de ervaringen van dochter Julie Taylor (Aimee Teegarden, 90210), de verschillende footballspelers en andere jongeren waar coach Taylor en zijn gezin mee te maken krijgen.

Friday Night Lights is ook zo een serie die elke kritische kijker gezien moet hebben. Door de documentaire-achtige cinematografie krijg je als kijker het gevoel dat je er zelf bij bent en dat draagt zeker bij aan de kijkervaring. De serie komt zodoende heel realistisch en authentiek over en dat onderschrijft nog meer het gevoel dat we te maken hebben met echte mensen, met echte problemen en met echte idealen. Als er een serie is die het hart op de juiste plek heeft, en interessante verhalen wil vertellen over opgroeien in een kleine stad, sociale mobiliteit, sociale klasse, de druk van het jong zijn en de ontwikkeling naar zelfstandigheid en volwassenheid, dan is het Friday Night Lights wel. De serie schuwt serieuze onderwerpen als het managen van het gezinsleven, werkloosheid, school, criminaliteit, racisme, tienerzwangerschap, toekomstperspectieven en andere significante onderwerpen waar burgers mee te maken krijgen in hun leven niet, en probeert een eerlijk beeld te vertellen over hoe mensen daarmee en met tegenslag omgaan. Het leven is moeilijk en er zullen altijd obstakels op ons pad komen, maar je attitude en houding bepaald hoe je daarmee omgaat. Ontmoet je die obstakels met trots en met je hoofd omhoog of wijk je ervoor? Friday Night Lights laat vooral jonge mannen zien die door middel van American football eigenwaarde, zelfvertrouwen en zelfkennis kweken. En dat het samen streven naar een gezamenlijk doel en bouwen op anderen karakter vormt. Nee, football is zeker niet zomaar een spelletje.

Door de ervaringen en de ontwikkeling van Brian 'Smash' Williams (Gaius Charles, Grey's Anatomy), Tim Riggins (Taylor Kitsch, Battleship), Matt Saracen (Zach Gilford, The Mob Doctor), Jason Street (Scott Porter, Hart of Dixie), Vince Howard (Michael B. Jordan, The Wire), Luke Cafferty (Matt Lauria, Parenthood) en Landry Clarke (Jesse Plemons, Breaking Bad) met ons te delen, liet de serie zien dat het oké is om je dromen na te streven. Dat het oké is om doelen voor jezelf te stellen en alles in werking te stellen om die doelen te verwezenlijken. Én, dat het oké is om meer te willen voor jezelf en je familie. Meer, omdat je dat verdient en elke vrijdag op dat veld laat zien waarom je het verdient. Friday Night Lights is vooral ook een serie over hoop, het gezin, over loyaliteit, trots, erkenning, liefde en het belang van de gemeenschap. Een gemeenschap die alles te danken heeft aan football, omdat die sport ervoor zorgt dat mensen samenkomen en er een gezamenlijke identiteit ontstaat. Een identiteit waar ze allen trots op kunnen zijn.

En natuurlijk waren er ook mindere afleveringen en niet elk seizoen was even sterk. Het eerste seizoen is sterk, op het tweede en derde is wat meer aan te merken, maar de laatste twee seizoenen zijn weer ijzersterk. Niet alle verhaallijnen zijn ook even sterk en soms lag (vooral in eerdere seizoenen) het er dik bovenop en was het weinig subtiel. Maar de laatste twee seizoenen revancheerden zich indrukwekkend en bevestigde de status van Friday Night Lights als een van de beste series ooit. De serie is in 2006, 2007 en 2009 opgenomen in de top tien lijst (voor televisieprogramma's) van het jaar van het Amerikaans Filminstituut, hoofdrolspelers Kyle Chandler en Connie Britton zijn meermaals genomineerd voor een Emmy (Chandler won in 2011 en ook de seriefinale 'Always' ontving een Emmy voor het script) en de serie is genomineerd geweest voor vele andere belangrijke televisieprijzen. Ook werd de serie uitverkozen tot serie van het jaar door de TCA (Television Critics Association) in 2011.

Nu we het toch over die seriefinale hebben; die is een van de beste die ik ooit heb mogen aanschouwen en wordt door veel critici wijd beschouwd als een van de beste seriefinales aller tijden. De serie sloot hoopvol, en met de blik ferm op de toekomst, af en gaf alle verhaallijnen en personages een passend einde. Een einde dat recht deed aan de grootsheid van de serie en bevestigde wat menigeen al wist; Friday Night Lights is een geweldige serie, een serie waar er te weinig van worden gemaakt! Ik zal de serie onwijs missen, maar ben blij met alle mooie momenten die zij mij heeft gegeven. Vanaf de pilot had Friday Night Lights mij in haar greep en wou ik ook mijn dromen najagen op dat speelveld. Alsof ik zelf elke vrijdag in de catacomben stond en mij gereed moest maken om te strijden tot de laatste seconde. En je weet dat een serie goed is als je het diep van binnen voelt.

Maar het mooiste van Friday Night Lights is de blik op het gezin Taylor en vooral de relatie tussen Eric Taylor en Tami Taylor. Nog nooit heb ik in een televisieserie een relatie gezien die zo liefdevol en hecht was. Natuurlijk zijn er strubbelingen en natuurlijk botst het soms, maar de twee komen er altijd samen uit door rekening te houden met elkaar en het belang van het gezin voorop te stellen. De constante boodschap is dat het gezinsleven geweldig is, moeilijk, maar iets om te koesteren en om trots op te zijn. Er zullen compromissen moeten worden gesloten, maar met respect, begrip en met een luisterend oor voor elkaars behoeftes kan elk obstakel opgelost worden. Dat is een boodschap om te omarmen en uit te dragen. Net als de personages waar ik in geïnvesteerd ben geraakt en om ben gaan geven. De schrijvers van Friday Night Lights konden als geen ander het belang van een gezin, van familie en van vriendschap uitbeelden en uitdragen. Hiervoor zal ik de serie altijd prijzen en Friday Night Lights zal voor altijd een warm plekje in mijn hart hebben.

Daarom kan ik ook met de volste overtuiging zeggen; laat alles vallen wat je nu kijkt en begin aan Friday Night Lights. Dit is een serie om te koesteren en een serie waar we het nog lang over zullen hebben. Ik geloof er heilig in dat series als deze te weinig worden gemaakt. Series waar de makers liefde hebben voor hun product en duidelijk weten wat zij ons willen tonen én welke boodschap zij willen uitdragen. Het zal niet lang duren voordat ik de beste afleveringen van de serie weer terugkijk en ik moedig iedereen aan om zich ook op het speelveld te bewegen. Op dit veld worden jongens mannen en worden karakters gevormd. Op dit veld gebeurt het namelijk; hier komen dromen uit! Ik kan dan ook niet anders dan afsluiten met een beroemde gezegde uit de serie: 'Clear eyes. Full hearts. Can't lose!'