Bloodline - Seizoen 1
“Sometimes you know something’s coming.
You feel it in the air, in your gut.
You don’t sleep at night.
The voice in your head’s telling you that something is gonna go terribly wrong.
And there’s nothing you can do to stop it.
That’s how I felt when my brother came home.”
Een gerespecteerde, gezellige familie die al jaren succesvol een hotel runt. Zo zou je de Rayburns op het eerste gezicht het beste kunnen omschrijven. Als de Rayburns worden geëerd voor het runnen van hun uitstekende hotel, keert zoon Danny (Ben Mendelsohn) terug naar huis. Al snel is duidelijk dat Danny geen positief verleden heeft met de rest van zijn familie en blijkt de familie toch niet zo perfect te zijn als dat het in eerste instantie lijkt. Een familietragedie heeft veel onrust veroorzaakt en dat had overduidelijk iets te maken met Danny.
Robert (Sam Shepard, Klondike) en Sally Rayburn (Sissy Spacek, Big Love) hebben vier kinderen. John, Kevin en Meg hebben hun leven op de rails, bij Danny ligt dat anders. Vaak als hij thuiskomt vraagt hij om geld en veroorzaakt hij problemen. Daarom wil Robert niet dat Danny permanent thuis blijft wonen. Hij wil dat Danny weer vertrekt. Sterker nog, hij wil hem betalen om te vertrekken. Als Danny daarmee wil gaan instemmen, krijgt het verhaal een andere wending en zal Danny zijn eigen plan trekken…
Geen van de Rayburns was blij met de terugkeer van Danny. Alleen de goedgelovige Sally gelooft dat hij een beter mens is geworden. Danny helpt de familie met de dagelijkse activiteiten van het hotel. Op deze manier kan hij geld verdienen. Door weer contact op te nemen met zijn vroegere vriend Eric O’Bannon (Jamie McShane, Southland), kan hij aan nog meer geld komen, en Danny heeft altijd geld nodig. Danny zorgt er tegelijkertijd ook voor dat de geheimen van de Rayburns niet meer veilig zijn, wat hem niet populairder maakt. Toch wil John (Kyle Chandler, Friday Night Lights) Danny wel een kans geven: “You don’t give up on family.” Maar eigenlijk weet hij ook wel dat dit verhaal niet goed kan aflopen.
Danny is te vergelijken met het lelijke eendje (“People say he’s a monster.”). Door een incident in het verleden voelt hij zich buitengesloten door zijn eigen familie. Zijn familie heeft tegen hem gelogen en hem in de steek gelaten. Zijn familie accepteert hem niet, omdat hij voor problemen zorgt. Maar komt dat omdat Danny een vervelend persoon is, omdat hij betrokken was bij 'het incident'? Of omdat de familie geheimen heeft die niet naar buiten mogen komen? Het incident van jaren geleden heeft veel impact gehad. Dit blijkt wanneer Danny gaat zwemmen met een meisje. Hij krijgt pijn en kan haar niet bijhouden. Als hij de volgende ochtend naakt wakker wordt bij het hotel, is het meisje weg. Wie was zij, en nog belangrijker: was er wel een meisje? Wat heeft het zeepaardkettinkje ermee te maken?

Bloodline is een psychologisch spel met geheimen en mysterieuze uitspraken. Wat is waar en wat niet? Wie heeft gelijk? Wat zijn excuses waard? Wat is de impact van een familietragedie? Hoe gaan mensen hiermee om? Was het een ongeluk? Meteen vanaf het begin kun je je al inleven in de personages, die goed zijn uitgewerkt en allemaal duidelijke, eigen karaktereigenschappen hebben. Alles wat wordt gezegd en welke beelden je ziet, heeft een reden. Vaak snap je pas later waarom. Bijvoorbeeld wanneer Danny tegen John zegt: “Did you just sit there like a good boy with your mouth shut? Like you always fucking do?”.
De serie houdt je volledig in zijn greep dankzij het overtuigende acteerwerk. Gebeurtenissen staan met elkaar in verband en geheimen worden langzaam ontrafeld. De puzzelstukken die zijn aangereikt in de vorm van flashbacks en flashforwards vallen uiteindelijk in elkaar. Zo kom je te weten hoe de terugkeer van Danny afloopt en wat er in het verleden is gebeurd. Je kunt er lang over blijven nadenken: was Danny bijvoorbeeld echt anders dan zijn broers en zus? Of heeft zijn familie hem anders gemaakt, door hem anders te behandelen? Het is erg knap hoe dit onderwerp in de serie naar voren is gebracht.
In de laatste aflevering wordt het eerste seizoen mooi afgerond. Het is een rond verhaal zonder gaten. In Bloodline moet je niet veel actie en spanning verwachten, maar het is zeker het kijken waard. Het is een overtuigende dramaserie. Met name de uitspraken van John blijven goed hangen. Ik ben benieuwd hoe het verhaal verder gaat in het tweede seizoen. Een deel ervan wordt in de laatste seconden van seizoen één al prijsgegeven. Hopelijk kan de serie het hoge niveau nog een tijd volhouden.
“What we did to our brother, we had to do.
Please don’t judge us.
We’re not bad people.
But we did a bad thing.”
You feel it in the air, in your gut.
You don’t sleep at night.
The voice in your head’s telling you that something is gonna go terribly wrong.
And there’s nothing you can do to stop it.
That’s how I felt when my brother came home.”

© Netflix
Een gerespecteerde, gezellige familie die al jaren succesvol een hotel runt. Zo zou je de Rayburns op het eerste gezicht het beste kunnen omschrijven. Als de Rayburns worden geëerd voor het runnen van hun uitstekende hotel, keert zoon Danny (Ben Mendelsohn) terug naar huis. Al snel is duidelijk dat Danny geen positief verleden heeft met de rest van zijn familie en blijkt de familie toch niet zo perfect te zijn als dat het in eerste instantie lijkt. Een familietragedie heeft veel onrust veroorzaakt en dat had overduidelijk iets te maken met Danny.
Robert (Sam Shepard, Klondike) en Sally Rayburn (Sissy Spacek, Big Love) hebben vier kinderen. John, Kevin en Meg hebben hun leven op de rails, bij Danny ligt dat anders. Vaak als hij thuiskomt vraagt hij om geld en veroorzaakt hij problemen. Daarom wil Robert niet dat Danny permanent thuis blijft wonen. Hij wil dat Danny weer vertrekt. Sterker nog, hij wil hem betalen om te vertrekken. Als Danny daarmee wil gaan instemmen, krijgt het verhaal een andere wending en zal Danny zijn eigen plan trekken…
Geen van de Rayburns was blij met de terugkeer van Danny. Alleen de goedgelovige Sally gelooft dat hij een beter mens is geworden. Danny helpt de familie met de dagelijkse activiteiten van het hotel. Op deze manier kan hij geld verdienen. Door weer contact op te nemen met zijn vroegere vriend Eric O’Bannon (Jamie McShane, Southland), kan hij aan nog meer geld komen, en Danny heeft altijd geld nodig. Danny zorgt er tegelijkertijd ook voor dat de geheimen van de Rayburns niet meer veilig zijn, wat hem niet populairder maakt. Toch wil John (Kyle Chandler, Friday Night Lights) Danny wel een kans geven: “You don’t give up on family.” Maar eigenlijk weet hij ook wel dat dit verhaal niet goed kan aflopen.
Danny is te vergelijken met het lelijke eendje (“People say he’s a monster.”). Door een incident in het verleden voelt hij zich buitengesloten door zijn eigen familie. Zijn familie heeft tegen hem gelogen en hem in de steek gelaten. Zijn familie accepteert hem niet, omdat hij voor problemen zorgt. Maar komt dat omdat Danny een vervelend persoon is, omdat hij betrokken was bij 'het incident'? Of omdat de familie geheimen heeft die niet naar buiten mogen komen? Het incident van jaren geleden heeft veel impact gehad. Dit blijkt wanneer Danny gaat zwemmen met een meisje. Hij krijgt pijn en kan haar niet bijhouden. Als hij de volgende ochtend naakt wakker wordt bij het hotel, is het meisje weg. Wie was zij, en nog belangrijker: was er wel een meisje? Wat heeft het zeepaardkettinkje ermee te maken?

© Netflix
Bloodline is een psychologisch spel met geheimen en mysterieuze uitspraken. Wat is waar en wat niet? Wie heeft gelijk? Wat zijn excuses waard? Wat is de impact van een familietragedie? Hoe gaan mensen hiermee om? Was het een ongeluk? Meteen vanaf het begin kun je je al inleven in de personages, die goed zijn uitgewerkt en allemaal duidelijke, eigen karaktereigenschappen hebben. Alles wat wordt gezegd en welke beelden je ziet, heeft een reden. Vaak snap je pas later waarom. Bijvoorbeeld wanneer Danny tegen John zegt: “Did you just sit there like a good boy with your mouth shut? Like you always fucking do?”.
De serie houdt je volledig in zijn greep dankzij het overtuigende acteerwerk. Gebeurtenissen staan met elkaar in verband en geheimen worden langzaam ontrafeld. De puzzelstukken die zijn aangereikt in de vorm van flashbacks en flashforwards vallen uiteindelijk in elkaar. Zo kom je te weten hoe de terugkeer van Danny afloopt en wat er in het verleden is gebeurd. Je kunt er lang over blijven nadenken: was Danny bijvoorbeeld echt anders dan zijn broers en zus? Of heeft zijn familie hem anders gemaakt, door hem anders te behandelen? Het is erg knap hoe dit onderwerp in de serie naar voren is gebracht.
In de laatste aflevering wordt het eerste seizoen mooi afgerond. Het is een rond verhaal zonder gaten. In Bloodline moet je niet veel actie en spanning verwachten, maar het is zeker het kijken waard. Het is een overtuigende dramaserie. Met name de uitspraken van John blijven goed hangen. Ik ben benieuwd hoe het verhaal verder gaat in het tweede seizoen. Een deel ervan wordt in de laatste seconden van seizoen één al prijsgegeven. Hopelijk kan de serie het hoge niveau nog een tijd volhouden.
“What we did to our brother, we had to do.
Please don’t judge us.
We’re not bad people.
But we did a bad thing.”