Zoo - Seizoen 1

In Zoo denk je in eerste instantie dat dieren genoeg van ons mensen hebben, en geef ze eens ongelijk.

Toen ik de trailer zag van de nieuwe CBS zomerserie Zoo was ik direct nieuwsgierig. Helaas is die nieuwsgierigheid na één seizoen volledig weg, net als mijn belangstelling en kijkgierigheid. Zoo gaat over de mens die probeert de dieren te begrijpen. De mens probeert te begrijpen waarom leeuwen mensen aanvallen zonder ogenschijnlijke reden (dit terwijl ik wel een hand vol redenen kan bedenken, maar dit terzijde). Waarom wolven beginnen te moorden, net als beren, vleermuizen, ratten, vogels en honden. En waarom die dieren dingen doen tegen hun natuur in, zoals vleermuizen die overdag vliegen, beren die in de zomer in winterslaap gaan en waarom wolven een mens volgen.

In Zoo denk je in eerste instantie dat dieren genoeg van ons mensen hebben, en geef ze eens ongelijk. Als we niet op ze jagen, dan verdrijven we ze wel uit hun natuurlijke omgeving omdat wij ook een mooi plekje om in het bos te wonen willen hebben. Maar Zoo gaat uiteindelijk een hele andere kant op, eigenlijk een kant waarvan ik had gehoopt dat het niet op zou gaan. Maar helaas bewandelt ook Zoo liever de gebaande paden dan met iets origineels te komen. Want het draait zoals altijd weer om de mens, wij zijn fout, wij veranderen de natuur, het eten enzovoort. Dus de natuur bijt terug en hard ook. Althans dat is wat ze je willen doen geloven.

Maar Zoo blijkt soft in de aanpak. Uiteindelijk is Zoo een soort dierentuinserie die nergens een grens over durft te gaan. En dat is jammer. Elke aflevering weer hoop je, tegen beter weten in, dat het er nu eens hard aan toe zal gaan. Dat er grenzen worden overschreden en dat de acteurs, inclusief de dieren, eens wat realistischer en echter gaan spelen. Ik leef nergens mee met mens of dier. Nergens krijg ik een gevoel van compassie. Het verhaal blijft plat en mens en dier ééndimensionaal. Sommige verhaaltwisten of plots zie je mijlen ver al aankomen. Zoo heeft geen verrassingen in petto en dat doet de serie de das om. En ook de acteurs weten nergens te verrassen.


Zoo is een adaptatie van het boek van James Patterson. Ik heb het boek niet gelezen, maar als de serie een beetje op het boek lijkt is het boek dus te saai voor mij. De acteur die er het meest uitspringt is Billy Burke (Revolution), zijn karakter Mitch Morgan komt dan ook niet in het boek voor. Zijn oneliners zijn aardig en sommen de hele serie wel in een paar zinnen op. Zoals de zin: “Crazy seems to be on a sliding scale since I met you guys.” En met guys bedoelt hij de rest van het niet inspirerende team van personen die op zoek is naar antwoorden die veel te veel voor de hand liggen. Het team komt ook niet over als een team, het is meer een bij elkaar geraapt zooitje. De laatste drie afleveringen zijn aardig maar kunnen niet verbloemen dat de rest gewoonweg slecht is.

Als je een aardige zomerserie denkt te gaan zien kom je bedrogen uit.

Zoals James Wolk, die Jackson Oz speelt, had hij het beter bij Political Animals kunnen houden dan ‘echte’ dieren. Maar ook Kristen Connolly als Lena Laurence, die in The Whispers beter op dreef was, komen niet uit de verf. Nonso Anozie zie ik liever in Game of Thrones spelen dan als Abraham Kenyatta in Zoo. Dan blijft er nog één lid van het team over en dat is Nora Arnezeder als Chloe Tousignant. Zij is zo ongeïnspireerd dat de beer, wolf en vleermuis mij meer zeggen. Nee, Zoo is het duidelijk niet voor mij. Als je een aardige zomerserie denkt te gaan zien, kom je bedrogen uit. Zoo is niet aardig, Zoo is slecht, voorspelbaar en plat. Zoo trekt elke week rond de zes miljoen kijkers, geen idee of dat genoeg is voor CBS om de serie te vernieuwen, maar voor mij hoeft het niet meer...zelfs niet met de gigantische cliffhanger die wel een vervolg eist.

3.5 punten voor de losgeslagen dierentuin die uiteindelijk een piepklein saai kinderboerderijtje bleek te zijn.