Vikings - Seizoen 2

Ragnar Lothbrook! Een naam die velen dit seizoen de nodige angst zal inboezemen. Het is een naam die voorbestemd is voor grootsheid en in dit seizoen zien wij meneer Lothbrook (Travis Fimmel, The Beast) zijn faam verder uitbouwen. De man heeft er een aantal kinderen bij, wordt meer en meer gevreesd in Groot-Brittanië en hij bewijst zich ook steeds meer als een tacticus: iemand die zijn tegenstanders een stap voor weet te zijn en zelf als eerste de pionnen weet te verplaatsen, voordat iemand anders het doet.

Ragnar moet namelijk ook rekening houden met koning Horik (Donal Logue, Gotham), wie moeilijk te vertrouwen is. Ook zijn relatie met Jarl Borg is problematisch. Ragnar probeert zich dit seizoen staande te houden naast deze twee mannen en er zal een leiderschapsstrijd uitbarsten. Vooral nu zij de 'nieuwe wereld' hebben ontdekt en daar hun plunderingen willen voortzetten. Zijn relatie met Lagertha lijdt ook onder zijn gevoelens voor prinses Aslaug en Ragnar zal dus alle zeilen moeten bijzetten om al deze situaties naar zijn hand te zetten.

Het tweede seizoen van Vikings is een verbetering ten opzichte van het eerste, omdat de wereld waar Vikings in opereert grootser is en de serie ook overtuigender is in welk verhaal het wil vertellen. Ook in dit seizoen zijn er verhaallijnen die niet werken, maar Vikings weet dat goed te verbloemen door een nog beter op elkaar ingespeelde cast en een rijke mythologie die nog boeiender is. Ook de locaties springen weer zéér in het oog en de score is meer dan het vorige seizoen echt een verrijking voor vele scènes. De lange montages springen er uit en vooral de laatste scène in de aflevering 'Blood Eagle' is indrukwekkend.

En dat terwijl het seizoen matig begint met de aflevering 'Brothers War', een aflevering waar de makers eigenlijk alleen een slagveld willen tonen en te snel de frictie tussen Ragnar en Rollo oplossen. De seizoenspremière heeft er veel van weg dat de makers deze keuze uit het eerste seizoen zo snel mogelijk willen herstellen. En zo zijn er meerdere dingen die niet helemaal werken. De verhaallijn van Athelstan (George Blagden) is interessant, maar levert eigenlijk geen nieuwe inzichten op. De kijker wist namelijk al dat de man worstelt met zijn geloof en aan wie hij zijn alliantie moet verbinden.

Dat een van de beste acteurs, Kathryn Winnick die Lagertha vertolkt, een aantal afleveringen van het toneel verdwijnt en in het eerste deel van het seizoen minder te doen krijgt is ook jammerlijk. Je ziet dat dit komt doordat de serie bezig is met de herpositionering van Lagertha, maar Winnick heeft een sterke aanwezigheid op het scherm en is ook een interessanter personage dan Ragnars andere liefde, prinses Aslaug (Alyssa Sutherland, The Fortune Theory). En koning Horik, die eigenlijk de macht heeft, komt minder imposant over dan Ragnar, waardoor het personage niet altijd even goed uit de verf komt.

Maar buiten deze misstappen is dit tweede seizoen zeer boeiend, is er weer genoeg gekonkel aanwezig en is het verhaal dat vertelt wordt onverminderd intrigerend. Gustaf Skarsgård (Autumn Blood) steelt nog steeds de show als Floki en Travis Fimmel is, ondanks dat het niet de grootste acteur is, écht indrukwekkend als Ragnar. Doordat ook de gevechtschoreografieën goed verzorgd zijn en het camerawerk bij vlagen uitstekend is, is dit een succesvolle continuering van de serie. En dat prachtige laatste shot van Ragnar in de seizoensfinale vraagt, natuurlijk, om meer. In 2015 gaan we er weer voor zitten!