Veep - Eerste aflevering
Het eerste seizoen (acht afleveringen) van de comedyserie Veep van HBO (garantie voor kwaliteit), startte in 2012. Veep staat voor VP, Vice President, in dit geval Selina Meyer (Julia Louis-Dreyfus, Seinfeld en The New Adventures of Old Christine). De Veep wil het politieke leven in Washington opschudden. Ik citeer de samenvatting van de DVD: “In het centrum van de politieke macht in Washington bevindt zich Selina Meyer die voortdurend bezig is brandjes te blussen waarbij de politieke inhoud volledig naar de achtergrond is verdwenen.” Selina probeert haar drukke werk te combineren met haar veeleisende privéleven, ze moet de belangen behartigen van de president (die in de hele serie niet voorkomt), ze moet een kantoor runnen en politiek bedrijven. Dat is nogal wat en het leidt dan ook tot veel gedoe.
De serie is bedacht en geregisseerd door Armando Iannucci, en kreeg een nominatie voor de Golden Globe. Louis-Dreyfus kreeg voor haar rol een Emmy-award. In veel landen is de serie op tv verschenen en die is inmiddels ook op DVD verkrijgbaar. Kritieken zijn lovend en veel mensen hebben er plezier mee.
Ik zou nu graag meer ingaan op de inhoud en de ontwikkelingen, maar helaas is dat niet mogelijk. Ik heb de eerste aflevering gezien en ik vond er geen bal aan. Het is een druk lach-of-ik-schiet gedoe, veel zeer leuke situaties en zeer bedachte woordspelingen. De Veep spoedt zich door gangen en zalen en in konvooi door straten, op de voet gevolgd door haar entourage die ieder voor zich ook weer hun eigenaardigheden en komische trekjes hebben. Alles is snel en snedig, maar ik kon er geen een keer om lachen. Ik vond het vooral onleuk.
Voorbeelden? In de eerste aflevering kwamen de volgende grappige en leuke situaties voor.
• De Veep spant zich politiek in voor Clean Jobs en in dat kader heeft ze een bestek van maiszetmail laten ontwikkelen. Ze roert ermee in de koffie en de lepel komt er krom uit. Of dat terug te draaien is, vraagt ze. Ook jaagt ze hiermee de olielobby (plastic!) in de gordijnen.
• Ze heeft een ontmoeting met mensen in een zaal, maar er is bijna niemand (oliedruk!). Haar assistent raadt haar aan zich te mengen onder de mensen. Zij zegt zeer gevat: “Did Simon mingle with Garfunkel?”
• De Veep is nogal een flapuit en er zijn grapjes gemaakt over het twittergedrag van ‘haar eigen debiel’. Dan moet ze voor de president een toespraak houden voor een fundraisingsbijeenkomst. Ze laat zich ‘mijn eigen debiel’ (retard) ontvallen. Commotie natuurlijk. De volgende dag moet ze in gesprek met de voorzitter van de stichting van verstandelijk gehandicapten.
• De oudste senator (Reeves), die haar bij een kennismakingsgesprek bij haar linkertiet had gegrepen, is overleden. Er wordt een condoleancekaart gestuurd en ze vraagt een assistent voor haar te tekenen. Die tekent per ongeluk met haar eigen naam. Paniek natuurlijk!
Ik heb vroeger erg moeten lachen om een sitcom als All in the Family. Ook bevalt Seinfeld me zeer. Het kan zijn dat bovengenoemde situaties bij Archie Bunker of Seinfeld wel leuk waren geweest. Wat is het dan? Ik denk toch het overdreven zie-ons-eens-leuk-doen van de serie. Een beetje te te dus.
De serie is bedacht en geregisseerd door Armando Iannucci, en kreeg een nominatie voor de Golden Globe. Louis-Dreyfus kreeg voor haar rol een Emmy-award. In veel landen is de serie op tv verschenen en die is inmiddels ook op DVD verkrijgbaar. Kritieken zijn lovend en veel mensen hebben er plezier mee.
Ik zou nu graag meer ingaan op de inhoud en de ontwikkelingen, maar helaas is dat niet mogelijk. Ik heb de eerste aflevering gezien en ik vond er geen bal aan. Het is een druk lach-of-ik-schiet gedoe, veel zeer leuke situaties en zeer bedachte woordspelingen. De Veep spoedt zich door gangen en zalen en in konvooi door straten, op de voet gevolgd door haar entourage die ieder voor zich ook weer hun eigenaardigheden en komische trekjes hebben. Alles is snel en snedig, maar ik kon er geen een keer om lachen. Ik vond het vooral onleuk.
Voorbeelden? In de eerste aflevering kwamen de volgende grappige en leuke situaties voor.
• De Veep spant zich politiek in voor Clean Jobs en in dat kader heeft ze een bestek van maiszetmail laten ontwikkelen. Ze roert ermee in de koffie en de lepel komt er krom uit. Of dat terug te draaien is, vraagt ze. Ook jaagt ze hiermee de olielobby (plastic!) in de gordijnen.
• Ze heeft een ontmoeting met mensen in een zaal, maar er is bijna niemand (oliedruk!). Haar assistent raadt haar aan zich te mengen onder de mensen. Zij zegt zeer gevat: “Did Simon mingle with Garfunkel?”
• De Veep is nogal een flapuit en er zijn grapjes gemaakt over het twittergedrag van ‘haar eigen debiel’. Dan moet ze voor de president een toespraak houden voor een fundraisingsbijeenkomst. Ze laat zich ‘mijn eigen debiel’ (retard) ontvallen. Commotie natuurlijk. De volgende dag moet ze in gesprek met de voorzitter van de stichting van verstandelijk gehandicapten.
• De oudste senator (Reeves), die haar bij een kennismakingsgesprek bij haar linkertiet had gegrepen, is overleden. Er wordt een condoleancekaart gestuurd en ze vraagt een assistent voor haar te tekenen. Die tekent per ongeluk met haar eigen naam. Paniek natuurlijk!
Ik heb vroeger erg moeten lachen om een sitcom als All in the Family. Ook bevalt Seinfeld me zeer. Het kan zijn dat bovengenoemde situaties bij Archie Bunker of Seinfeld wel leuk waren geweest. Wat is het dan? Ik denk toch het overdreven zie-ons-eens-leuk-doen van de serie. Een beetje te te dus.
