True Blood - Seizoen 2
Ik was al verslaafd na seizoen één, dus vol goede moed begon ik aan seizoen twee. En ik moet zeggen, het heeft me niet teleurgesteld.
Nog nagenietend van seizoen één waarin Sookie en Bill verliefd werden op elkaar, ging ik door met seizoen twee. Dit seizoen laat veel meer mensen zien en het lijkt het wel of iedereen in de serie een eigen verhaal heeft, waardoor het een en ander onoverzichtelijk wordt. Lag in seizoen één de nadruk nog op Sookie en Bill, in seizoen twee krijgen Jason, Lafayette, Tara, Sam en alle andere mensen in Bon Temps en omgeving ook een eigen verhaal. Hierdoor is seizoen twee een leuk, maar ook rommelig seizoen. Het lijkt wel alsof de makers van True Blood uit willen testen wie de meeste stemmen krijgen om zo een leidende rol te krijgen in seizoen drie, maar daarover in een volgende recensie meer.
Seizoen twee gaat verder waar seizoen één eindigde; Sookie rouwt nog steeds om de dood van haar oma en zoekt nog steeds de 'warmte' op in de armen van vampier Bill. Jason geeft de dood van zijn overleden vriendinnen een plek en besluit zijn leven totaal anders in te delen. Baby-vampier Jessica probeert ook nog haar draai te vinden in haar nieuwe vrije leven. In seizoen twee krijgt ook Eric Northman een grotere rol.
Als Sookie en Bill vertrekken naar Dallas, gaat het leven in Bon Temps door. Maar niet op de kalme, rustige en vredige manier zoals de inwoners dat gewend waren. Wanneer Sookie en Bill terugkomen in Bon Temps treffen ze de stad in totale chaos aan. Overal is ellende en Sookies huis is compleet verbouwd. Wat is er gaande in Bon Temps en de grote vraag is; is de ellende wel te stoppen? De seizoensfinale is er één die je doet verlangen naar seizoen drie. In de laatste aflevering wordt dan ook de toon gezet voor het volgende seizoen.
Seizoen twee is een leuk seizoen van True Blood. De relatie tussen Bill en Sookie die in seizoen één opbloeide wordt romantischer, maar ook Bill heeft een verleden dat hem nu dreigt in te halen. Natuurlijk zijn de knappe Eric, de lieve Bill en de sexy Sookie het toppunt van de serie, maar ook de prille relatie tussen Jessica en Hoyt is erg leuk om te zien. Eric Northman krijgt een steeds grote rol in True Blood en ik moet toegeven dat ik daar helemaal geen problemen mee heb. Was seizoen één er eentje waarbij je dingen nog enigszins kon relativeren, seizoen twee vraagt al om een gezonde (over)dosis fantasie. De karakters zijn goed uitgewerkt, de setting is geweldig en de mooie mensen dragen zo hun steentje bij. Zoals ik al zei met seizoen één; True Blood is verslavend, het is als V, begin je er eenmaal aan, is stoppen haast onmogelijk. Seizoen twee is wat dat betreft hetzelfde, je blijft kijken, hopend dat een knappe Eric Northman je op een gegeven moment komt redden uit de sleur dat "gewoon" leven heet.
Nog nagenietend van seizoen één waarin Sookie en Bill verliefd werden op elkaar, ging ik door met seizoen twee. Dit seizoen laat veel meer mensen zien en het lijkt het wel of iedereen in de serie een eigen verhaal heeft, waardoor het een en ander onoverzichtelijk wordt. Lag in seizoen één de nadruk nog op Sookie en Bill, in seizoen twee krijgen Jason, Lafayette, Tara, Sam en alle andere mensen in Bon Temps en omgeving ook een eigen verhaal. Hierdoor is seizoen twee een leuk, maar ook rommelig seizoen. Het lijkt wel alsof de makers van True Blood uit willen testen wie de meeste stemmen krijgen om zo een leidende rol te krijgen in seizoen drie, maar daarover in een volgende recensie meer.
Seizoen twee gaat verder waar seizoen één eindigde; Sookie rouwt nog steeds om de dood van haar oma en zoekt nog steeds de 'warmte' op in de armen van vampier Bill. Jason geeft de dood van zijn overleden vriendinnen een plek en besluit zijn leven totaal anders in te delen. Baby-vampier Jessica probeert ook nog haar draai te vinden in haar nieuwe vrije leven. In seizoen twee krijgt ook Eric Northman een grotere rol.
Als Sookie en Bill vertrekken naar Dallas, gaat het leven in Bon Temps door. Maar niet op de kalme, rustige en vredige manier zoals de inwoners dat gewend waren. Wanneer Sookie en Bill terugkomen in Bon Temps treffen ze de stad in totale chaos aan. Overal is ellende en Sookies huis is compleet verbouwd. Wat is er gaande in Bon Temps en de grote vraag is; is de ellende wel te stoppen? De seizoensfinale is er één die je doet verlangen naar seizoen drie. In de laatste aflevering wordt dan ook de toon gezet voor het volgende seizoen.
Seizoen twee is een leuk seizoen van True Blood. De relatie tussen Bill en Sookie die in seizoen één opbloeide wordt romantischer, maar ook Bill heeft een verleden dat hem nu dreigt in te halen. Natuurlijk zijn de knappe Eric, de lieve Bill en de sexy Sookie het toppunt van de serie, maar ook de prille relatie tussen Jessica en Hoyt is erg leuk om te zien. Eric Northman krijgt een steeds grote rol in True Blood en ik moet toegeven dat ik daar helemaal geen problemen mee heb. Was seizoen één er eentje waarbij je dingen nog enigszins kon relativeren, seizoen twee vraagt al om een gezonde (over)dosis fantasie. De karakters zijn goed uitgewerkt, de setting is geweldig en de mooie mensen dragen zo hun steentje bij. Zoals ik al zei met seizoen één; True Blood is verslavend, het is als V, begin je er eenmaal aan, is stoppen haast onmogelijk. Seizoen twee is wat dat betreft hetzelfde, je blijft kijken, hopend dat een knappe Eric Northman je op een gegeven moment komt redden uit de sleur dat "gewoon" leven heet.
