Tiny Beautiful Things

Tiny beautiful things is een bestseller die werd opgepikt door Reese Witherspoons boekenclub en verfilmd via haar productie maatschappij Hello Sunshine. Merrit Wever vertolkt er een belangrijke rol in, dus dat was voor mij al reden genoeg om deze serie een kans te geven. En uit te kijken. Actrice Kathryn Hahn (Mrs Fletcher) is een 49-jarige schrijfster in volle midlife crisis. Ze heeft het moeilijk met zichzelf, haar werk, haar tienerdochter, haar jongere broer en haar huwelijk. Maar ze heeft ook een langlopend trauma; over de dood van haar moeder, jaren geleden, toen die pas 46 jaar oud was en aan kanker overleed.

Nadat ze haar job verliest, krijgt ze een kans om een brievenrubriek over te nemen. Brieven van mensen met levensbeschouwelijke vragen. Die kans grijpt ze met beide handen. Haar antwoorden op die brieven raken de levens van veel mensen.

Het verhaal speelt zich zowel af in het heden, als in de periode rond de tijd van het overlijden van de moeder (Merrit Wever), wanneer haar dochter aan de universiteit studeert en haar ontsporende zoon nog op de middelbare school zit. De personages van de dochter (en haar broer) zijn dus andere, jongere acteurs in de flash backs. Beide periodes zijn boeiend.

Toch miste ik iets. Dat iets was vooral verbondenheid met het hoofdpersonage. Ik vond het weer dat cliché van de neurotische, aan zichzelf twijfelende schrijver. Daar heb ik er al genoeg van gezien. Ik vond haar ook niet zo sympathiek, meer iemand van ‘How can I make this about me?’. Aan de andere kant was al de rest echt heel goed. De bijrollen, de sfeersetting, de sets en de beeldvoering. En de soundtrack, prachtig gewoon.