
8.5
Anonymous geeft The Vampire Diaries - Seizoen 6 (Tweede deel) een 8.5.
14 juni 2015, 09:35 door Anonymous
The Vampire Diaries - Seizoen 6 (Tweede deel)
The Vampire Diaries is als een achtbaan. Inmiddels weten fans dat er vele momenten zijn ter voorbereiding, alsof de serie zich langzaam omhoog takelt. Een beetje rondkijken naar de omgeving; de spanning opbouwen. Aan de top is er een kort, helder moment, vaak van emotionele relevantie en eerlijkheid. Dan komt de vrije val waarin de gekheid losbarst. Spanning, sensatie en actie vliegen om de oren en de adrenaline gutst door het lijf. Het is een hoe dan ook een boeiende rit.
Er gebeurt veel in de tweede helft van seizoen 6. Slechterik Kai is heerlijk en doet niet onder voor eerdere legendarische "baddies" Klaus of Katherine. Maar hij is een stuk minder complex dan die andere twee. Enzo, die vorig jaar nog de scènedief was, rent nu als kip zonder kop door het verhaal zonder echte relevantie. Er gebeurt ook iets met de Coven, die in de eerste helft nog zo spannend was maar nu alleen maar afleidt. Ja, deze twaalf afleveringen zitten vol met mindere verhaallijnen. Maar de rustige momenten van opbouw zijn de spetterende climax meer dan waard.
Allereerst is er Bonnie. Al jarenlang het metaforische zwarte schaap van de kudde. Elke belofte op relevantie werd overtroffen met een passieve rol waarin haar magie nodig was voor het verhaal en haar persoonlijkheid geen rol speelde. Ze had haar momenten, maar Bonnie is vooral de punchline op een onderlinge grap van fans. Niet langer. Het tweede deel van seizoen 6 trapt op de rem en duwt Bonnie in het diepste dal van eenzaamheid. Televisie heeft een hekelige geschiedenis in het afzonderen van personages. Het is moeilijk om één personage in een isolate plek boeiend te houden. Bonnie lukt het. Of ze nu emotionele boodschappen achterlaat op een videocamera of vecht voor haar leven, na vijf seizoenen van irritatie is Bonnie de heldin geworden die we verdienen.
Ten tweede is er Caroline. Lieve, stoere, empathische Caroline. Het hart van de serie sinds ze stierf in de seizoen 2 première. Nu ligt haar moeder op het sterfbed. Caroline vindt troost in Stefan, hoewel hun vriendschap op losse schroeven staat na haar liefdesverklaring. Er is iets hartverscheurends aan het idee dat een bovennatuurlijk wezen, zo geliefd als Caroline, machteloos is tegenover menselijke tragedie. Deze verhaallijn is de perfecte dosis van emotionele karaktermomenten, romantische potentie en rouwverwerking. The Downward Spiral is een magnifieke Caroline aflevering. Leuk, spannend, uitdagend en toch oprecht. Een ware traktatie voor fans. Gooi die handen in de lucht terwijl de serie meerdere keren over de kop gaat.
Dan is er nog het einde. De magnifieke Nina Dobrev verlaat de serie en de schrijvers hebben dit op een verrassende manier aangepakt. Er is zo veel zo snel gebeurd door de jaren heen dat het onmogelijk is om alles te bevatten. Gelukkig is het einde al ver van te voren te zien en als het dan aanbreekt neemt de aflevering I'm Thinking of You All The While de nodige tijd om tot rust te komen. Elena krijgt een waardig afscheid. Het is een testament aan hoe ver de serie is gekomen, want Stefan, Damon, Caroline en nu ook Bonnie, zijn volwaardige vervangers. De tweede helft van seizoen 6 heeft rustige momenten, soms lange opbouw maar vlijmscherpe afdalingen en oneindig veel wendingen en verticale loops. Als het eenmaal voorbij is wil je maar één ding: nog een rondje.
Er gebeurt veel in de tweede helft van seizoen 6. Slechterik Kai is heerlijk en doet niet onder voor eerdere legendarische "baddies" Klaus of Katherine. Maar hij is een stuk minder complex dan die andere twee. Enzo, die vorig jaar nog de scènedief was, rent nu als kip zonder kop door het verhaal zonder echte relevantie. Er gebeurt ook iets met de Coven, die in de eerste helft nog zo spannend was maar nu alleen maar afleidt. Ja, deze twaalf afleveringen zitten vol met mindere verhaallijnen. Maar de rustige momenten van opbouw zijn de spetterende climax meer dan waard.
Allereerst is er Bonnie. Al jarenlang het metaforische zwarte schaap van de kudde. Elke belofte op relevantie werd overtroffen met een passieve rol waarin haar magie nodig was voor het verhaal en haar persoonlijkheid geen rol speelde. Ze had haar momenten, maar Bonnie is vooral de punchline op een onderlinge grap van fans. Niet langer. Het tweede deel van seizoen 6 trapt op de rem en duwt Bonnie in het diepste dal van eenzaamheid. Televisie heeft een hekelige geschiedenis in het afzonderen van personages. Het is moeilijk om één personage in een isolate plek boeiend te houden. Bonnie lukt het. Of ze nu emotionele boodschappen achterlaat op een videocamera of vecht voor haar leven, na vijf seizoenen van irritatie is Bonnie de heldin geworden die we verdienen.
Ten tweede is er Caroline. Lieve, stoere, empathische Caroline. Het hart van de serie sinds ze stierf in de seizoen 2 première. Nu ligt haar moeder op het sterfbed. Caroline vindt troost in Stefan, hoewel hun vriendschap op losse schroeven staat na haar liefdesverklaring. Er is iets hartverscheurends aan het idee dat een bovennatuurlijk wezen, zo geliefd als Caroline, machteloos is tegenover menselijke tragedie. Deze verhaallijn is de perfecte dosis van emotionele karaktermomenten, romantische potentie en rouwverwerking. The Downward Spiral is een magnifieke Caroline aflevering. Leuk, spannend, uitdagend en toch oprecht. Een ware traktatie voor fans. Gooi die handen in de lucht terwijl de serie meerdere keren over de kop gaat.
Dan is er nog het einde. De magnifieke Nina Dobrev verlaat de serie en de schrijvers hebben dit op een verrassende manier aangepakt. Er is zo veel zo snel gebeurd door de jaren heen dat het onmogelijk is om alles te bevatten. Gelukkig is het einde al ver van te voren te zien en als het dan aanbreekt neemt de aflevering I'm Thinking of You All The While de nodige tijd om tot rust te komen. Elena krijgt een waardig afscheid. Het is een testament aan hoe ver de serie is gekomen, want Stefan, Damon, Caroline en nu ook Bonnie, zijn volwaardige vervangers. De tweede helft van seizoen 6 heeft rustige momenten, soms lange opbouw maar vlijmscherpe afdalingen en oneindig veel wendingen en verticale loops. Als het eenmaal voorbij is wil je maar één ding: nog een rondje.