Leuk?
1
0
Bekijk stemmen
The Shield - Complete serie
Schreef ik in de recensie over het eerste seizoen nog dat The Shield met stip binnenkwam in mijn persoonlijke top tien. Na de hele serie gezien te hebben is dat een plek in de top vijf geworden. Het gebeurt toch niet al te vaak dat je een serie tegenkomt die zeven seizoenen lang de aandacht van de kijker goed weet vast te houden zonder dat het ten koste gaat van een goed doordacht verhaal met ook nog de nodige tussenverhalen.
De ervaringen van het Strike Team en de onderlinge verhoudingen van de leden vormen het hoofdthema. Daarnaast volgen we voornamelijk de persoonlijke wederwaardigheden van de detectives ‘Dutch’ Wagenbach (Jay Karnes ,Gang Related) en Claudette Wyms(CCH Pounder, Sons of Anarchy).
Dat alles in een setting van grof geweld en een realistische weergave van de meest bizarre misdadige uitspattingen waar een mens in een grote stad zich aan te buiten kan gaan. Wat de makers uitstekend hebben overgebracht is de centrale vraagstelling over de grenzen van de moraal. Hoe rekbaar is jouw eigen moraal? Deze vraag vormt gedurende de hele serie het interactieve ’leitmotif’. Hoe kan het dat Vic (Michael Chicklis, Vegas), als aantoonbaar corrupte agent die er zelfs niet voor terugdeinst om een collega te vermoorden, zoveel meer sympathie bij de gemiddelde kijker oproept dan de veel integerder types zoals Claudette Wyms en ‘Dutch’?
Hoe een kijker een film of serie of een bepaalde scene opvat en beoordeeld, kan soms veel over onszelf en onze al of niet verborgen ‘motieven’ zeggen. In mijn studententijd keken we ooit met een grote groep naar de klassieke zwart-wit uitvoering van de film Dracula. Het was op het einde van een marathonsessie dus de vermoeidheid sloeg her en der al toe. In die film zit aan het einde een scene waarin Dracula, met gezwinde spoed per koets op weg is naar zijn kasteel. De dagenraad breekt bijna aan en de zon zal hem vernietigen. Het was in feite een race om leven en dood. Ik pakte de afstandsbediening en zette het beeld stop. Vervolgens vroeg ik een ieder of Dracula de race tegen de klok moest winnen of niet. Daar kwamen zeer interessante gesprekken uit voort waarbij het lastig was om een mening goed te kunnen onderbouwen. Hetzelfde gevoel kreeg ik tijdens het kijken naar The Shield. In feite is het zo duidelijk als het maar kan dat Vic ‘fout’ is, maar toch roept hij sympathie op. Waarom? Is het omdat hij nog veel foutere types van de straat haalt en daar heel goed in is? Is het plegen van een moord dan iets wat wij moreel gezien kunnen afzetten tegen andere moorden waarbij het relatief wordt? Zijn ‘Dutch’ en ‘Claudette’ in moreel opzicht wel zo brandschoon als het op het eerste gezicht lijkt?
Naast dit thema neemt het thema ‘vriendschap’ ook een belangrijke plaats in. Hoe sterk is de band tussen mannen die van alles samen hebben meegemaakt en geheimen delen waar de buitenwereld pas van op de hoogte raakt omdat de zwakste schakel de keten verbreekt en de groep daardoor langzaam uiteen valt?
De schrijvers en producers zijn er in geslaagd een in allerlei opzichten zeer puike serie van zeven seizoenen af te leveren die de tand des tijds ruimschoots kan doorstaan.
Dat de acteurs en alle betrokkenen in al die jaren een stevige onderlinge band hebben opgebouwd wordt niet alleen duidelijk in de goede wisselwerking tussen de acteurs onderling en met de ‘crew’, maar krijgen we vooral te zien in een van de ‘specials’ die bij de serie op DVD hoort. Daarin zien we een gezelschap dat uitermate emotioneel afscheid van elkaar neemt zonder dat het ranzig wordt. Walton Goggins , Justified (Shane Vendrell in de serie) verloor tijdens de opnames zijn vrouw die zelfmoord pleegde. De dochter van Vic in de serie is zijn echte dochter (Autumn Chiklis). De vrouw van Vic is de vrouw van de schrijver en medebedenker Shawn Ryan. The Shield is in meerdere opzichten net echt en dat wordt heel goed en uitdagend overgebracht op het scherm. Chapeau!!
Volg The ShieldDe ervaringen van het Strike Team en de onderlinge verhoudingen van de leden vormen het hoofdthema. Daarnaast volgen we voornamelijk de persoonlijke wederwaardigheden van de detectives ‘Dutch’ Wagenbach (Jay Karnes ,Gang Related) en Claudette Wyms(CCH Pounder, Sons of Anarchy).
Dat alles in een setting van grof geweld en een realistische weergave van de meest bizarre misdadige uitspattingen waar een mens in een grote stad zich aan te buiten kan gaan. Wat de makers uitstekend hebben overgebracht is de centrale vraagstelling over de grenzen van de moraal. Hoe rekbaar is jouw eigen moraal? Deze vraag vormt gedurende de hele serie het interactieve ’leitmotif’. Hoe kan het dat Vic (Michael Chicklis, Vegas), als aantoonbaar corrupte agent die er zelfs niet voor terugdeinst om een collega te vermoorden, zoveel meer sympathie bij de gemiddelde kijker oproept dan de veel integerder types zoals Claudette Wyms en ‘Dutch’?
Hoe een kijker een film of serie of een bepaalde scene opvat en beoordeeld, kan soms veel over onszelf en onze al of niet verborgen ‘motieven’ zeggen. In mijn studententijd keken we ooit met een grote groep naar de klassieke zwart-wit uitvoering van de film Dracula. Het was op het einde van een marathonsessie dus de vermoeidheid sloeg her en der al toe. In die film zit aan het einde een scene waarin Dracula, met gezwinde spoed per koets op weg is naar zijn kasteel. De dagenraad breekt bijna aan en de zon zal hem vernietigen. Het was in feite een race om leven en dood. Ik pakte de afstandsbediening en zette het beeld stop. Vervolgens vroeg ik een ieder of Dracula de race tegen de klok moest winnen of niet. Daar kwamen zeer interessante gesprekken uit voort waarbij het lastig was om een mening goed te kunnen onderbouwen. Hetzelfde gevoel kreeg ik tijdens het kijken naar The Shield. In feite is het zo duidelijk als het maar kan dat Vic ‘fout’ is, maar toch roept hij sympathie op. Waarom? Is het omdat hij nog veel foutere types van de straat haalt en daar heel goed in is? Is het plegen van een moord dan iets wat wij moreel gezien kunnen afzetten tegen andere moorden waarbij het relatief wordt? Zijn ‘Dutch’ en ‘Claudette’ in moreel opzicht wel zo brandschoon als het op het eerste gezicht lijkt?
Naast dit thema neemt het thema ‘vriendschap’ ook een belangrijke plaats in. Hoe sterk is de band tussen mannen die van alles samen hebben meegemaakt en geheimen delen waar de buitenwereld pas van op de hoogte raakt omdat de zwakste schakel de keten verbreekt en de groep daardoor langzaam uiteen valt?
De schrijvers en producers zijn er in geslaagd een in allerlei opzichten zeer puike serie van zeven seizoenen af te leveren die de tand des tijds ruimschoots kan doorstaan.
Dat de acteurs en alle betrokkenen in al die jaren een stevige onderlinge band hebben opgebouwd wordt niet alleen duidelijk in de goede wisselwerking tussen de acteurs onderling en met de ‘crew’, maar krijgen we vooral te zien in een van de ‘specials’ die bij de serie op DVD hoort. Daarin zien we een gezelschap dat uitermate emotioneel afscheid van elkaar neemt zonder dat het ranzig wordt. Walton Goggins , Justified (Shane Vendrell in de serie) verloor tijdens de opnames zijn vrouw die zelfmoord pleegde. De dochter van Vic in de serie is zijn echte dochter (Autumn Chiklis). De vrouw van Vic is de vrouw van de schrijver en medebedenker Shawn Ryan. The Shield is in meerdere opzichten net echt en dat wordt heel goed en uitdagend overgebracht op het scherm. Chapeau!!
Reacties (0)