The Last Ship - Seizoen 5

”I see you when I see you.”

Voor de laatste keer is The Last Ship uitgevaren, maar was het echt nodig? Nee, dat denk ik niet, vooral het eerste deel van het allerlaatste seizoen stelde zwaar teleur. Gelukkig maakten de laatste paar afleveringen en het einde een hele hoop goed. Ik zal het proberen uit te leggen.

Vier seizoenen lang speelde het verhaal van The Last Ship zich voornamelijk af op de Nathan James, de torpedojager vol stoere mariniers m/v die zich inzetten om de wereld te redden van virussen, pandemieën, honger en ander gespuis. Dat was zeer vermakelijk om naar te kijken. Maar het laatste seizoen speelt zich veel minder af op dat prachtige schip en dat mis je. Zeker de eerste helft van het vijfde seizoen.

If Chandler wants me, he can come get me. Let him try.

Kapitein Chandler die vooral heel moeilijk kijkt en een despoot die de absurditeit en krankzinnigheid ver overschrijdt. Gustavo ‘Tavo’ Barros (Maurice Compte, Narcos) die zelf niet naar het toilet gaat zonder ‘de kaarten’ van zijn vrouw Conchita Barros (Cindy Luna, Still the King) te raadplegen. Dit kost mannen, vrouwen en kinderen het leven. 'Viva Tavo' is zoals je al begrijpt niet houdbaar en Chandler en zijn laatste schip, die trouwens niet meer de laatste is, moeten Tavo en zijn vrouw een halt toeroepen.



De verhaallijn is dun maar dat was ook al zo in de vorige vier seizoenen. Het gaat ook eigenlijk maar om één ding: het laatste redmiddel The Last Ship om de wereld te redden van de ondergang. Hoewel Tavo een enorme bedreiging is heb je het idee dat je naar een oorlogsverhandeling zit te kijken die niet serieus te nemen is. Dat komt omdat The Last Ship op de achtergrond blijft en de bemanning verdeeld is over diverse werelddelen en wateren.

Het prachtige geheel dat de Nathan James het beste en mooiste oorlogsschip maakte is in het vijfde seizoen ver te zoeken. Maar Michael Bay zou Bay niet zijn als hij dat gemis in de laatste paar afleveringen meer dan goed maakt. Het verhaal wordt prachtig afgerond maar niet zonder het nodige verlies en het daarbij behorende verdriet. De oorlogsscènes zijn zoals altijd prima, al laat de computeranimatie die hier en daar wat in de steek.

That monster ship of yours is coming for us all now.

Dat mag de pret niet drukken onze helden blijven helden en de Nathan James… tja, dat kan je het beste zelf gaan zien in het vijfde seizoen die met tien afleveringen door de seriefan in een weekendje gekeken kan worden. Verwacht geen hoogdravende dialogen of technische hoogstandjes, maar vermaak door (soms) goede vecht- en oorlogsscènes, stoere mariniers en soldaten en een krankzinnige leider, die daar uitstekend bijpast als vijand nummer één.

7 punten voor een goed einde van een vermakelijke niet hoogdravende serie die laat zien dat Michael Bay doet wat hij meer dan uitstekend kan actieseries en films maken.