Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
The Hour - Seizoen 1
De Amerikaanse serie Mad Men geeft vanaf 2007 een iconisch beeld van de jaren 60. Het lijkt erop dat de BBC-serie The Hour Mad Men naar de kroon wil steken, maar dan met de jaren 50. De overeenkomsten zijn opvallend. Beide series volgen indringend het wel en wee van een beroepsgroep (journalistiek, reclame). De evocatie van de jaren 50 resp. de jaren 60 is weergaloos. En wat in onze tijd vooral opvalt is dat er, ook op de werkvloer, ongelooflijk veel wordt gerookt en gedronken. Voor wie, zoals ik, de jaren 50 heeft meegemaakt, is The Hour een feest voor het oog. In 2011 kwam het eerste seizoen op tv en het jaar daarop seizoen 2 en inmiddels zijn beide series op schijf verkrijgbaar. The Hour is geschreven door Abi Morgan.
Naast overeenkomsten tussen The Hour en Mad Men zijn er ook grote verschillen. Mad Men diept de personages uit aan de hand van persoonlijke en werkgerelateerde problemen en gebeurtenissen. Er is geen doorlopend verhaal of het moest het vage verleden van Don Draper zijn. The Hour daarentegen is een echte dramaserie. De 6 afleveringen (6 x 50 minuten) van het eerste seizoen vertellen een spannend en vernuftig geweven verhaal vol romantiek, moord, spionage, politieke intrige en persoonlijke relaties.
Het is 1956, de BBC gaat een nieuwe nieuwsrubriek starten: The Hour. Producer wordt Bel Rowley (Romala Garai), journalist Freddie Lyon (Ben Wishaw) zorgt voor feiten en achtergronden en Hector Madden (Dominic West, McNulty uit The Wire!) presenteert het programma (anchorman). Tussen deze 3 hoofdpersonen bestaan en ontstaan ingewikkelde relaties. Freddie mag Hector aanvankelijk niet omdat Hector in alles anders is dan hij: charmant, innemend, getrouwd met een rijke vrouw en een womanizer. Dat laatste bewijst Hector door een relatie met Bel te beginnen. Bel en Freddie kennen elkaar al langer en zij hebben een ingewikkelde vertrouwensrelatie. 1956 is het jaar van de Suezcrisis (Nasser bezet het kanaal en Frankrijk en Engeland verklaren Egypte de oorlog) en ook het jaar van het neerslaan van de opstand in Boedapest door de Russen.
The Hour valt dus als nieuw nieuwsprogramma met de neus in de boter zou je zeggen, maar er zijn problemen. De regering van Anthony Eden betaalt de BBC en eist dat het regeringsbeleid wordt gesteund, dus geen oppositieleden voor de buis en geen kritiek. Dat is natuurlijk fnuikend voor een nieuwsprogramma, dus wordt alles uit de kast gehaald om de persbreidel te ontduiken. Freddie hoort daarnaast dat er waarschijnlijk een mol (Russische spion) onder het personeel zit. Hij krijgt ook nog te maken met een moord die op een roofmoord moet lijken en de zelfmoord van een goede vriendin. Freddie zou Freddie niet zijn als hij niet het naadje van de kous wilde weten. Alles blijkt met alles te maken te hebben, Freddie wordt hinderlijk gevolgd door de geheime dienst (MI6) en loopt zelf gevaar.
De drie hoofdpersonen, maar ook de vele bijfiguren, acteren formidabel. Van ouderwetse BBC-kwaliteit. Vooral Whishaw speelt de sterren van de hemel, hij zet een kwikzilveren, slimme, vasthoudende en integere Freddie neer. Zodra hij in beeld is, gebeurt er iets, het scherm tintelt en er verschijnt een glimlach op het gezicht van de kijker. De aankleding is, zoals gezegd, prachtig en heeft de kwaliteit van andere grote Engelse producties: de interieurs uit de Singing Detective, de spionnen en MI6-mensen bij Smiley van John le Carré en de kastelen en jachtpartijen in Brideshead. Ik ben benieuwd of ze in The Hour 2 deze kwaliteit kunnen continueren.
Volg The HourNaast overeenkomsten tussen The Hour en Mad Men zijn er ook grote verschillen. Mad Men diept de personages uit aan de hand van persoonlijke en werkgerelateerde problemen en gebeurtenissen. Er is geen doorlopend verhaal of het moest het vage verleden van Don Draper zijn. The Hour daarentegen is een echte dramaserie. De 6 afleveringen (6 x 50 minuten) van het eerste seizoen vertellen een spannend en vernuftig geweven verhaal vol romantiek, moord, spionage, politieke intrige en persoonlijke relaties.
Het is 1956, de BBC gaat een nieuwe nieuwsrubriek starten: The Hour. Producer wordt Bel Rowley (Romala Garai), journalist Freddie Lyon (Ben Wishaw) zorgt voor feiten en achtergronden en Hector Madden (Dominic West, McNulty uit The Wire!) presenteert het programma (anchorman). Tussen deze 3 hoofdpersonen bestaan en ontstaan ingewikkelde relaties. Freddie mag Hector aanvankelijk niet omdat Hector in alles anders is dan hij: charmant, innemend, getrouwd met een rijke vrouw en een womanizer. Dat laatste bewijst Hector door een relatie met Bel te beginnen. Bel en Freddie kennen elkaar al langer en zij hebben een ingewikkelde vertrouwensrelatie. 1956 is het jaar van de Suezcrisis (Nasser bezet het kanaal en Frankrijk en Engeland verklaren Egypte de oorlog) en ook het jaar van het neerslaan van de opstand in Boedapest door de Russen.
The Hour valt dus als nieuw nieuwsprogramma met de neus in de boter zou je zeggen, maar er zijn problemen. De regering van Anthony Eden betaalt de BBC en eist dat het regeringsbeleid wordt gesteund, dus geen oppositieleden voor de buis en geen kritiek. Dat is natuurlijk fnuikend voor een nieuwsprogramma, dus wordt alles uit de kast gehaald om de persbreidel te ontduiken. Freddie hoort daarnaast dat er waarschijnlijk een mol (Russische spion) onder het personeel zit. Hij krijgt ook nog te maken met een moord die op een roofmoord moet lijken en de zelfmoord van een goede vriendin. Freddie zou Freddie niet zijn als hij niet het naadje van de kous wilde weten. Alles blijkt met alles te maken te hebben, Freddie wordt hinderlijk gevolgd door de geheime dienst (MI6) en loopt zelf gevaar.
De drie hoofdpersonen, maar ook de vele bijfiguren, acteren formidabel. Van ouderwetse BBC-kwaliteit. Vooral Whishaw speelt de sterren van de hemel, hij zet een kwikzilveren, slimme, vasthoudende en integere Freddie neer. Zodra hij in beeld is, gebeurt er iets, het scherm tintelt en er verschijnt een glimlach op het gezicht van de kijker. De aankleding is, zoals gezegd, prachtig en heeft de kwaliteit van andere grote Engelse producties: de interieurs uit de Singing Detective, de spionnen en MI6-mensen bij Smiley van John le Carré en de kastelen en jachtpartijen in Brideshead. Ik ben benieuwd of ze in The Hour 2 deze kwaliteit kunnen continueren.
Reacties (2)