The Magicians - Seizoen 1

Mijn hoofd doet pijn. Ik kan me geen serie herinneren die me met zoveel vragen achterliet na de seizoensfinale. Ik kan me geen serie herinneren die zoveel plottwisten in de finale propte. Het duizelt me allemaal en vreemd genoeg ben ik niet vaak zo voldaan als na het kijken van de laatste aflevering van The Magicians.

The Magicians toont aan dat fantasy, in zijn meest pure vorm, wreed en gruwelijk kan zijn om naar te kijken.

Een korte uitleg is op zijn plaats. Het verhaal draait om Quentin Coldwater (Jason Ralph, Aquarius) en een aantal van zijn vrienden. Quentin is een jongeman die geobsedeerd is door fantasie. Hierdoor raakt hij de connectie met de echte wereld een beetje kwijt, totdat hij terecht komt op Brakebills College, een school voor magie. Daar blijkt dat magie, naast alle fantasierijke en mooie kanten, ook duistere en bloederige aspecten heeft.

In mijn review van de eerste aflevering vergeleek ik The Magicians een beetje met Harry Potter (wat volgens sommigen heiligschennis was, maar enfin.) Die vergelijking bleek, naarmate het seizoen vorderde, steeds minder goed te verantwoorden. The Magicians staat daarvoor veel te veel op zichzelf.



Ik begin deze keer, ter verfrissing, eens met de mindere kanten van de serie. De eerste drie afleveringen zijn ongelofelijk lastig om doorheen te komen. De fout die de schrijvers van de serie, naar mijn mening, hebben gemaakt, is aan te nemen dat wij als kijkers meteen hielden van de karakters waar de serie om draait. Helaas is dat niet het geval en heb je als kijker nu eenmaal een paar afleveringen nodig om de personages te leren kennen. Deze fout zorgde ervoor dat het verhaal en de nodige twisten niet uit de verf kwamen, waardoor het een zwak begin betekende voor de serie.

Maar eerlijk is eerlijk, The Magicians maakt het volledig goed, als je verder kijkt ná aflevering drie. Ik geef toe, zoals ik aan het begin al zei, dat je hoofd af en toe pijn doet van de hele wereld waarin je wordt geslingerd. Maar dat gebeurt zelden op zo'n uitdagende manier als hier.

The Magicians is een absurde, onconventionele reis door een wereld die bol staat van interessante wezens, vreemde spreuken en typische karakters die een rare samenhang creëren waardoor het toch allemaal op zijn pootjes terecht komt.

De acteurs zijn misschien niet allemaal geweldig maar er is er geen één die echt onder de maat presteert. Het noemen waard is Hale Appleman (Smash) die Elliot, de idiote en altijd dronken medestudent van Quentin, speelt. Hij weet je te fascineren met zijn verhaal en brengt dit op een kundige wijze over!



Als laatste acteur wil ik Stella Maeve (Golden Boy) toch ook even noemen. Haar portret van Julia Wicker, de hartsvriendin van Quentin, is erg sterk te noemen. Zij transformeert van het meeste frustrerende karakter tot het meest interessante om naar vooruit te kijken in seizoen twee!

Ik kan nog drie pagina's doorgaan, maar zou iemands dag mooier worden door een trilogie van mij over deze serie? Ik denk van niet. Dus, ter afsluiting: deze serie is briljant voor de fantasy liefhebber. De special effects zijn imponerend en de karakters maken veel groei door. Daarnaast zitten er veel plottwisten in het verhaal waardoor je er nooit zeker van bent waar de volgende aflevering naartoe zal gaan.

The Magicians toont aan dat fantasy, in zijn meest pure vorm, wreed en gruwelijk kan zijn om naar te kijken. En laat dat nu nét het allergrootste pluspunt zijn van de hele serie.

Een 8.5!