The Good Place - Seizoen 1

I’m not supposed to be here –Eleanor

In de review van de eerste aflevering was ik redelijk positief over deze nieuwe comedy van NBC. De eerste twee afleveringen waren grappig, de cast was nog matig maar de hoofdrolspelers waren erg goed. Heeft The Good Place dit overeind kunnen houden of hebben ze de plank alsof flink misgeslagen?

The Good Place draait allemaal om Eleanor (Kristen Bell, Veronica Mars) die is overleden. Ze komt in het hiernamaals terecht en dat blijkt The Good Place te zijn. Een soort hemel waar alles is zoals je maar wilt. Tenminste, als je écht goed bent geweest. Want wat blijkt; Eleanor heeft haar plek daar niet verdiend, maar is door een administratieve fout in de hemel gekomen.

Die plek wordt gerund door Michael (Ted Danson, CSI). Een soort engelachtige persoon die de hele ‘good place’ heeft ontworpen. Samen met zijn alwetende database Janet (D’Arcy Carden, Broad City) probeert hij alles zo goed mogelijk te runnen en het alle inwoners naar hun zin te maken.

Het eerste seizoen gaat over de ontdekking van Eleanor die uitvindt dat ze niet thuishoort in The Good Place en over het vraagstuk dat dan volgt: wat nu?

Laat ik beginnen met het acteerwerk; Kristel Bell en Ted Danson mogen, wat mij betreft, nooit meer zonder elkaar in een comedy spelen. De twee hoofdrolspelers hebben bijzonder veel chemie en dat geeft de serie de eerste paar afleveringen een enorme boost. Als je in het verloop van het seizoen begint te wennen aan de chemie tussen die twee, dan blijkt er nog een acteerpareltje rond te lopen in de Good Place. D’Arcy Carden speelt Janet met een stabiele geloofwaardigheid en haar timing, in comedy’s natuurlijk ongelofelijk belangrijk, is bijzonder sterk. Deze drie acteurs dragen de serie echt, en dat heeft de serie ook nodig.


De andere acteurs zijn redelijk. Ze vallen niet tegen, maar ook niet op. Het zijn stabiele acteurs die geen grove fouten maken, maar dat extra beetje waar je als kijker naar zoekt zal je bij hen niet vinden.

Het recenseren van comedy’s is ongelofelijk lastig aangezien humor zo’n groot begrip is. Wat ik erg grappig vind, kan bij een ander niet eens rekenen op een vertrokken wenkbrauw. Alsnog ga ik proberen een soort algemeen beeld te schetsen zodat je misschien toch wat wijzer wordt of deze serie iets voor jou is.

Om te beginnen; er zaten weinig flauwe grappen in. Natuurlijk, de gebruikelijke running gags waren aanwezig maar daar draaide uiteindelijk het verhaal niet om. Iedere aflevering wist The Good Place wel weer een absurd verhaal op je bord te toveren waardoor het allemaal interessant bleef om naar te kijken. Belangrijk is dat absurde humor je wel moet liggen. Anders zou ik hooguit een aflevering proberen, maar ik verwacht dat deze serie dan niets voor jou is.

Voordat ik deze recensie eindig moet ik je wel vertellen dat de serie verhaaltechnisch enorm sterk in elkaar zit. Er zit aan het einde van seizoen 1 een enorme plottwist waardoor alles op zijn plek valt. En in een tijd van digitale spoilers is het knap dat de makers van deze serie zo’n twist geheim wisten te houden.

Hoewel, naar mijn bescheiden mening, comedy recensies net iets meer onderhevig zijn aan meningen dan andere recensies, durf ik er ook voor uit te komen dat ik dit een erg goede en slimme serie vind. Seizoen twee is inmiddels aangekondigd dus mocht je van deze serie houden, er komt nog meer aan!

Voor nu: een 8,0!