Succession kwam uit in 2018 en werd al snel geprezen als één van de beste nieuwe shows door recensenten. In 2019 pakte het al enkele Emmy-nominaties, maar het werd pas dit jaar het grote success dat het nu is. De serie stond op de radars van veel TV-liefhebbers, en velen waren er dol op. Helaas had ik de tegenovergestelde ervaring met het eerste seizoen en vond ik het eigenlijk best slecht. De hype was onbegrijpelijk. Dat wil zeggen, totdat het tweede seizoen kwam. Dit seizoen bouwt voort op elk aspect van het eerste en gebruikt de goede basis die daar werd gelegd om er een absoluut spektakel van te maken. Dit seizoen is de lof waard die velen de serie al gaven aan het eerste seizoen. Nu is de hype echt en is de serie werkelijk één van de beste van dit moment.
De drama in dit seizoen is groter en beter dan ooit.
Succession volgt de Roy familie. Logan Roy en zijn 4 kinderen runnen één van de grootste media- en entertainmentbedrijven ter wereld. Logan wordt ouder en zal uiteindelijk een stap terug moeten doen en een keuze voor een opvolger moeten maken. Hiernaast zullen de Roy's in dit seizoen te maken hebben met een gigantisch schandaal voor het bedrijf, en willen ze ook een ander familiebedrijf omkopen om aan de verzameling van Waystar Royco toe te voegen. Dit gebeurd allemaal terwijl Logan hard nadenkt over zijn mogelijke opvolger, maar onderweg genoeg wordt verraden. De drama in dit seizoen is groter en beter dan ooit.
Het schrijfwerk dit seizoen is volop uitstekend. Dit is echt de grote ster van de serie, wat beide wel een komedie en een drama lijkt. De grappen in de serie zijn grof en geweldig, maar komen nooit in de weg van de drama. Het allerbelangrijkste is dat in dit seizoen de humor ook echt naar voren komt en ook grappig is. Het zorgt voor momenten die tegelijkertijd komisch en dramatisch weten te zijn, wat een groot testament is tot de vaardigheden van de schrijvers dit seizoen. De meteen iconische scène “Boar on the floor” is hier een perfect voorbeeld van. Het helpt ook dat de verhaallijn dit seizoen stukken beter is uitgevoerd en wel degelijk interessant is om naar te kijken. De eindeloze zoektocht naar een opvolger is een innemend plotelement dat ervoor zorgt dat je hoe dan ook voor één van deze slechte mensen zal gaan juichen.
Het afgelopen seizoen focuste op Kendall die een vijandige overname probeerde te organiseren. Dit hele concept werkte niet als goede entertainment omdat je geen enkele hechting aan deze karakters had. Het zorgde ervoor dat het uiteindelijk niet zoveel uitmaakt welke kant nou daadwerkelijk zou winnen. Dit werd ook niet geholpen omdat het saaiste karakter, Kendall, hier in het spotlicht stond. Hij bevindt zich in dit tweede seizoen wat meer in de achtergrond, en dat is een erg goede keuze geweest. Eigenlijk zouden seizoen één en twee omgedraaid kunnen worden, wat het eerste seizoen waarschijnlijk stukken beter had gemaakt. Niettemin is het tweede seizoen nu wat het eerste seizoen had moeten zijn. Het maakt gebruik van alle goede dingen die al waren voorgebakken in het vorige seizoen en weet deze alleen maar te verbeteren.
Het acteren is hier ook zeker niet om over te klagen. Brian Cox (Deadwood) is van de acteurs duidelijk de beste. Hij weet het karakter op de perfecte manier over de top te brengen en toch nog de mensheid erin te behouden zodat het geen parodie wordt. Zijn levering van de grappen is ook ongeëvenaard. De rest van de cast weet hem gelukkig ook goed bij te houden, al halen ze nooit precies dezelfde hoogtes. Sarah Snook (Spirited), Kieran Culkin (Igby Goes Down) en Matthew Macfadyen (Ripper Street) zijn dit seizoen beter dan ooit, en weten bijna net zo goed het geestige schrijfwerk tot leven te brengen.
De serie begint pas dit seizoen echt de hoogtes waarnaar ze streven te bereiken.
De manier waarop de serie wordt gefilmd blijkt een goede keuze geweest te zijn. De wankele camera met alle zooms is een mooie manier om het te laten voelen alsof je echt in het midden van de actie zit. De uitwisselingen van woorden voelen hier soms net zo gevaarlijk als een vechtscène, en de verfilming speelt hier een grote rol in. Verder voelt het niet alsof de serie te gefilterd is. De kleuren en cinematografie van de serie brengt de moorddadige natuur van de zakenwereld in goed balans met het verhaal. Er wordt ook genoeg gebruik gemaakt van close-ups, wat voor een serie zoals dit perfect werkt.
De DVD van Succession is verder in goede staat. Het beeld is zo helder als je mag verwachten van een DVD, en de audio klinkt goed. Nederlandse ondertiteling is zeker aanwezig, en ik heb zelf geen grote problemen of fouten hierin gemerkt. Er zijn wel een aantal bonus features beschikbaar, maar niks dat exclusief is tot de DVD. Alle bonus features die hier beschikbaar zijn zijn ook al eerder door HBO op andere plekken geplaatst. Alleen voor de bonus is de DVD het dus niet waard, maar het is een goed alternatief mocht je geen HBO hebben via jouw provider. Het is niet veel speciaals, maar het doet wat het moet doen.
Nu pas kan ik met vol vertrouwen Succession aan iedereen aanraden. Als je een nieuwe kijker bent zal het mogelijk even doorzetten zijn door het eerste seizoen, maar ik kan garanderen dat dit tweede seizoen het het waard is. Alles is groter, beter en brutaler. De serie begint pas dit seizoen echt de hoogtes waarnaar ze streven te bereiken. Wanneer dit gebeurd resulteert het in sommige van de beste TV in de afgelopen tijd. Het is niet perfect en heeft nog wel een eerlijk deel aan onnodige verhaallijnen, maar het is zo dichtbij als je kan zijn zonder een echt perfect seizoen van TV te zijn. Elke TV-liefhebber moet dit ervaren hebben en er is geen betere tijd om te starten als nu.
Over de auteur, Matthijs Lardé
Matthijs Lardé kijkt inmiddels al jarenlang televisie, en er blijkt nog geen einde in zicht. Aangezien hij bomvol zit met meningen over televisieseries was het schrijven van reviews over één van zijn favorite hobby's een logische volgende stap. Hij heeft geen voorkeur voor bepaalde genres en probeert zich zoveel mogelijk open te stellen voor alles wat er maar wordt geproduceerd. Hiernaast vindt hij ook het bekijken van films en het spelen van videospellen een leuke tijdsbesteding, zolang er altijd maar een goed verhaal in zit.
Wat een vreemde recensie. Ik kan er in komen dat seizoen 1 even wennen was, maar Kendall het 'saaiste karakter'? Juist hij had in seizoen 1 een mega interessante verhaallijn met een klapper aan het eind. De consequenties die hij daardoor draagt in seizoen 2 zijn fantastisch uitgewerkt.
