Search Party (2016) - Seizoen 3

Search Party heeft een turbulent leven gehad. In 2016 ging de serie in première op TBS, waar een tweede seizoen al snel volgde in 2017. Ondanks dat de serie toen al vernieuwd was voor een derde seizoen, heeft het alsnog drie jaar geduurd voordat dat eindelijk te zien was. Tussen het tweede en derde seizoen heeft de serie namelijk een verhuizing naar Warner Bros’ nieuwe streaming platform - HBO Max - gemaakt. Zelfs een vierde seizoen was al compleet gefilmd voordat het derde het licht had gezien. Gelukkig is er dan uiteindelijk toch uitgekomen; en wát een seizoen was het. De wachttijd was misschien overdreven lang, maar het kwam zeker niet met teleurstellingen. Search Party is op het allerbest met dit seizoen en dingt makkelijk mee met de beste komedieseries op dit moment.

Het meest geniale aan dit seizoen is uiteraard het schrijfwerk.

Het derde seizoen focust zich op Dory en Drew die worden berecht voor de moord op Keith, waar Dory elke betrokkenheid bij ontkent. Hierdoor wordt ze gedwongen om te vechten tegen het bewijs dat suggereert dat ze zijn dood hebben veroorzaakt. Al snel cirkelt een mediacircus rond het hele proces, terwijl de relaties van de vrienden op de proef worden gesteld en Dory's geestelijke gezondheid geleidelijk verslechtert. Het neemt de legale dramaformule en geeft het een heerlijke komische wending, bomvol met nieuwe, gestoorde karakters.

Het meest geniale aan dit seizoen is uiteraard het schrijfwerk. Al drie seizoenen lang weet de serie op één of andere manier van compleet onsympathieke karakters geweldig vermaak te maken. Hoe verschrikkelijk het gedrag van deze karakters soms kan zijn, het blijkt toch onmogelijk om niet geamuseerd te worden door het hele stel. De serie weet op een geweldige manier dit soort mensen belachelijk te maken zonder dat het in slechte moed overkomt. Dit is een hele fijne lijn om te kunnen belopen, en Search Party loopt deze bijna feilloos. Hiernaast is ook de dialoog absoluut hilarisch en weet de serie altijd wel een goede lach eruit te krijgen.



Bijna nog indrukwekkender is dat de serie zo gemakkelijk genres weet te veranderen tussen seizoenen door. Het eerste seizoen was grotendeels mysterie, terwijl het tweede seizoen een stuk meer de thriller kant opging. Dit derde seizoen gooit beide uit het raam en maakt er een legale komedie van. Dit zou allemaal makkelijk de identiteit van de serie kunnen verpesten, maar toch weten ze altijd trouw te blijven aan de kern. Elk seizoen is dan ook steeds beter geworden, wat niet van veel series gezegd kan worden. Dit allemaal maakt wat mij betreft Search Party één van de meest briljantst geschreven komedieseries op dit moment.

De ster van dit seizoen is absoluut Cassidy Diamond, gespeeld door de fantastische Shalita Grant.

De bekende karakters blijven top gespeeld en geschreven worden door de acteurs en de schrijvers. De ster van dit seizoen blijkt echter een nieuw karakter zijn. Dit is absoluut Cassidy Diamond, gespeeld door de fantastische Shalita Grant. Zij wist jaren geleden bij de Tony’s al een nominatie te behalen en zou met haar prestatie hier makkelijk een Emmy nominatie moeten kunnen krijgen. Haar persoonlijkheid is totaal afstotelijk, maar dit speelt zij tot in de perfectie. De manier waarop zij altijd de dialoog op precies de perfecte wijze weet te brengen, is verbazingwekkend. Daarbij hebben we het nog niet over hoe goed zij gebruik weet te maken van haar lichaam om alle komedie nogmaals te bevorderen.

Naast Grant zijn er gelukkig ook nog andere goede toevoegingen aan de cast. Search Party is zeker een serie die op één of andere wijze acteurs van het hoogste niveau weet binnen te halen, ondanks de relatieve onbekendheid. Michaela Watkins (Casual) en Louie Anderson (Baskets) brengen ook hun karakters op prachtige wijze tot leven. Watkins moet de “straight man” spelen tot Grant’s “funny man”, en doet dit dan ook uiterst goed. Er is één scène die specifiek naar boven komt waar er een speling wordt gedaan op het Laurel/Yanny debacle, waar zij absoluut de spotlight pakt. Anderson speelt een meer typisch lui karakter qua de komedie, en doet dit ook erg goed.

Productiewijs is er verder niet veel te zeggen over de serie. De sterke punten liggen duidelijk bij het schrijf- en acteerwerk, en de productie weet dit allemaal goed te ondersteunen. Zelfs met een vermoedelijk klein budget weten ze het er mooi uit te laten zien en zo nu en dan wordt er een indrukwekkend setpiece neer gezet. De enige klacht? De 24 minuten lange afleveringen zijn eigenlijk niet lang genoeg. Er moet meer genoten kunnen worden van de serie, en gelukkig zullen we dat gaan kunnen doen met het vierde seizoen in januari. Ondanks het lange wachten is de serie nu toch terug in volle kracht en hoop ik dat het dan ook veel meer seizoenen gaat krijgen. Als de kwaliteit dan ook nog eens gestaag omhoog blijft gaan, is dat altijd een leuke extra.