Silicon Valley - Seizoen 1

Zit je er ver naast als je Silicon Valley de HBO variant van The Big Bang Theory noemt? Of de intelligentere versie? Een vergelijking met de populairste komedie in Amerika is snel gemaakt als je kijkt naar de samenstelling van de groep vrienden in deze serie. Dezelfde stereotypen over nerds worden eveneens aangehaald. Toch is dit, voor mij, één van de leukste nieuwe komedies van 2014. Ik heb mij regelmatig kapot gelachen om deze creatie van Mike Judge (King of the Hill).

Silicon Valley volgt Richard Hendricks (Thomas Middleditch, The Office) en zijn vrienden. Richard heeft nieuwe compressiesoftware ontwikkeld waarmee hij in staat is bestanden te verkleinen zonder kwaliteitsverlies. Zijn software is gewild door zijn baas en een andere ondernemer. Beiden doen hem direct een aanbod. De een bied een enorm bedrag aan voor de software, de ander wil de samenwerking aangaan en Richard grootmaken. De keuze is aan Richard. Kiest hij voor het geld óf grijpt hij de kans aan om zelf uit te groeien tot een succesvol ondernemer? Daarvoor dient hij wel de juiste mensen om hem heen te verzamelen en zijn grootste vijand te verslaan; zijn eigen angst en onzekerheid.

Dit eerste seizoen telt acht afleveringen en moet echt even opgang komen. De pilot is aardig, maar geeft de kijker nog niks indrukwekkends mee. De pilot valideert in ieder geval niet waarom je met haastige spoed moet plaatsnemen voor de tweede aflevering. Wel toont de pilot vreemde, maar leuke, personages waarmee je wel het avontuur wil aangaan. Na de tweede aflevering wordt de serie steeds beter. Er wordt dan met een creatievere manier omgesprongen met de aanwezige clichés/stereotypen. Want, die zijn er wel degelijk. Wat te denken van de nerd die niet met vrouwen kan praten of het gebrek aan sociale competenties die elke nerd natuurlijk zou hebben.

Silicon Valley voelt familiair. Als dat het geval is, gaat het uiteindelijk altijd om de volgende punten: is het materiaal grappig, wordt er een frisse invulling gegeven aan het bekende en komen de personages uit de verf? Krijg je als kijker een indicatie dat het de moeite waard wordt inplaats van een herhalingsoefening van wat je al veel vaker hebt gezien? Silicon Valley slaagt wat dat betreft glansrijk. De cast is uitstekend en de dialogen zijn regelmatig hilarisch. De personages Erlich Bachman (T.J. Miller, She's Out of My League), Bertram Gilfoyle (Martin Starr, Party Down) en Dinesh Chugtai (Kumail Nanjiani, Veep) hebben het vaak op hilarische wijze met elkaar aan de stok. Het haantjesgedrag en de rivaliteit om de triviaalste dingen levert fantastische scènes op. Bijvoorbeeld wanneer Dinesh en Erlich kans denken te maken bij de vriendin van Gilfoyle of de vele discussies tussen Dinesh en Gilfoyle.

Silicon Valley is een heerlijke serie over de Amerikaanse droom: het gaat om durven dromen, hard werken, doorzetten en niet opgeven. De Amerikaanse droom gaat over het lot in eigen hand nemen. Over een betere toekomst voor jezelf afdwingen. Daar zijn Richard en de heren die hij meeneemt in zijn kielzog mee bezig. Het uitgestippelde traject is daarom redelijk voorspelbaar: je weet als kijker heus wel hoe het gaat eindigen. Máár, groot voordeel is wel dat je het de heren na verloop van tijd gaat gunnen. De niet verrassende seizoensfinale laat daarom toch een bevredigend gevoel achter. Gelukkig is de serie vernieuwd voor een tweede seizoen. Een seizoen dat zal aanvangen zonder Christopher Evan Welch: de acteur stierf afgelopen jaar aan longkanker. Zijn Peter Gregory zal gemist worden. Rust in vrede, meneer Welch! Silicon Valley ontving onlangs een Emmy-nominatie voor beste komedie en dat is verdiend. Seizoen twee mag, wat mij betreft, snel aanvangen.