Je blokkeert onze banners :(
We merken dat onze advertenties niet worden weergeven, waarschijnlijk omdat je AdBlock, Ghostery of andere software gebruikt. Dat vinden we jammer, hiermee ontneem je MijnSerie in essentie inkomsten die we hard nodig hebben. Help ons door MijnSerie te whitelisten of neem Premium!
8
anonymous geeft "Rookie Blue - Seizoen 1" een 8.
Geschreven door anonymous op 5 november 2012.
Leuk?
2
0
Bekijk stemmen

Rookie Blue - Seizoen 1

Rookie Blue wordt omschreven als de Grey’s Anatomy onder de politieseries. Sterker nog, trots citeert de DVD-hoes de Los Angeles Times: “Grey’s Anatomy with guns”. De vergelijking is te begrijpen, maar slechts ten dele. De karakters in beide series zijn nieuwelingen (interns of rookies) op een stressvolle werkplek, krijgen erg veel te maken met lastige situaties en hebben ondanks dat tijd voor (verboden) liefde en vele drankjes in de plaatselijke bar. Toch staat bij Rookie Blue het beroep – politieagent – meer centraal.

De eerste twee afleveringen van deze Canadese serie zijn duidelijk bedoeld als introductie. De focus ligt op Andy McNally (Missy Peregrym), die samen met vier anderen begint aan haar leven als agent. Wij als publiek worden snel voorgesteld aan ijskoningin Gail Peck (Charlotte Sullivan), de vriendelijke Traci Nash (Enuka Okuma), nonchalante Dov Epstein (Gregory Smith, bekend uit Everwood) en agent-volgens-de-regels Chris Diaz (Travis Milne).

Tijdens haar eerste dag krijgt McNally gelijk het een en ander te verduren, inclusief ontmoetingen met twee mogelijke liefdes. Beiden aantrekkelijk, verder totaal verschillend. De een is rechercheur Callaghan (Eric Johnson): blond, charmant, altijd vriendelijk. De ander is voormalig undercoveragent Sam Swarek (Ben Bass): donker, sexy, no-nonsense. Ook leren we dat McNally’s vader een ex-rechercheur met een drankprobleem is, dat Gail’s hele familie bij de politie zit en dat Traci – naast een zoontje – een geheime relatie met rechercheur Barber (Noam Jenkins) heeft.

Het Grey’s Anatomy-gevoel komt bij deze eerste afleveringen zeker naar boven – en dat is hier niet positief. De liefdes- en familieperikelen bestaan voornamelijk uit clichés. Gelukkig vindt de serie vanaf aflevering drie beter haar weg. Nadat alle verhoudingen goed duidelijk zijn, zien we waar de serie echt om draait: politiewerk. Natuurlijk maken de vijf rookies in één jaar meer mee dan de meeste agenten in een hele carrière. Toch wordt de realiteit nooit vergeten.

Het knappe van deze serie is juist hoe deze “gewonere” situaties even interessant worden gemaakt als de puzzels in series als CSI. Een politieagent moet surveilleren, het verkeer regelen, naar de schietschool, geluidsoverlast verhelpen en inderdaad zo nu en dan iemand arresteren. Waar een lijk wordt gevonden is niet altijd een moord gepleegd en Rookie Blue begrijpt dat. Aangezien er naast de agenten ook rechercheurs worden gevolgd is er wel genoeg ruimte voor CSI-achtige praktijken.

De diversiteit in de afleveringen is zo vrij groot. Op een persoonlijk niveau blijven de karakters en hun onderlinge relaties zich ontwikkelen, waardoor de Grey’s Anatomy-vergelijking nooit helemaal verdwijnt. Drama en spanning wisselen elkaar voortdurend af, en ook komedie is zo nu en dan aanwezig. Dit zorgt ervoor dat de serie een vrij groot publiek zal aanspreken. Dat sommige verhaallijnen enigszins te voorspellen zijn is makkelijk te vergeven. Rookie Blue komt langzaam op gang, maar wordt daarna beter en beter. Na de laatste aflevering van het eerste seizoen is het moeilijk wachten op seizoen 2.
Volg Rookie Blue
Vorige aflevering
74 Epiphanies
74 Epiphanies
06x11
Leuk?
2
0
Bekijk stemmen

Reacties (0)

Er zijn nog geen reacties geplaatst
Rookie Blue