Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
Please Like Me - Seizoen 1
Op 28 februari is de nieuwe Australische serie, Please Like Me, in première gegaan op ABC 2 met meteen twee afleveringen. De serie werd geschreven door Josh Thomas (Talkin’ ‘Bout Your Generation), die ook een beroemde komiek is in Australië. Nu we het toch over Josh Thomas hebben; hij speelt ook de hoofdrol in zijn eigen serie en dat personage heet toevallig ook Josh. Toevallig, niet?
Het verhaal gaat dus over Josh, goed neergezet door de hilarische Josh Thomas die goed weet hoe hij een sociaal incompetentie twintigjarige moet neerzetten, en hij woont samen met zijn beste vriend Tom, gespeeld door Tom Ward. (Maak je geen zorgen, niet alle personages hebben dezelfde naam als de acteur). Josh zijn leven lijkt goed te gaan nu hij bijna 21 wordt, maar op een dag veranderd alles.
Zoals comédienne Mae Martin het ooit zei, ‘Sommige mensen worden homoseksueel geboren, andere mensen bereiken homoseksualiteit, en sommige mensen krijgen homoseksualiteit opgedrongen’. En dat laatste is waar ik aan moest denken toen ik de hoofdpersoon zag. Wacht maar, je begrijpt het zodra je de eerste aflevering kijkt.
Het verhaal begint met Josh die het uitmaakt met zijn vriendin, Clair, die gespeeld word door Caitlin Stasey (Neighbours), en diezelfde dag realiseert hij dat hij eigenlijk homo is. Dit geeft ons veel ongemakkelijke, maar erg grappige “je bent mijn ex en je blijkt homo” momenten. Realiseren is een groot woord, hij gaat er eigenlijk meer in mee. Als een gay jongen - die ook bijna twintig is - vind ik het hilarisch om te zien hoe zijn personage nooit toegeeft dat hij op mannen valt. Hij heeft gewoon een homoseksuele relatie zonder er echt over te praten. Hij wordt geïntroduceerd aan de frappante en best-wel-goed-uitziende Geoffrey, gespeeld door de geniale nep-verwarde Wade Briggs, wanneer hij zijn beste vriend vertelt over het uitmaken met Claire. Uiteindelijk gaan ze daten. Maar dat is helaas niet het enige dat zich plotseling afspeelt in zijn leven. Zijn alleenstaande moeder, Rose, gespeeld door Debra Lawrance (Home and Away) die op een zeer bewonderenswaardige manier een vrouw met een depressie met een mid-life dipje neerzet, komt in het ziekenhuis terecht dankzij haar depressie en Josh moet weer bij haar gaan wonen om haar in de gaten te houden. Zijn onhandige en alleenstaande vader, Alan (David Roberts), probeert ervoor te zorgen dat Rose er niet achter komt dat hij een nieuwe en véél jongere vriendin uit Thailand heeft, Mae. En dan is er Josh zelf nog. Hij is moeilijk met sociale situaties, om het subtiel te zeggen, en is heel eerlijk met praktisch iedereen.
Het verhaal gaat over Josh die zijn seksualiteit en vriendschap met zijn beste vriend en nu ex-vriendin probeert te verkennen. De serie behandelt ook thema’s als; het te snel moeten opgroeien, het moment waar hij realiseert dat zijn ouders niet het antwoord op al zijn problemen hebben (laat staan de kern van het merendeel van zijn problemen), en het feit hij geen idee heeft eigenlijk wat er nou precies gaande is. Net als ik eigenlijk. En jij waarschijnlijk ook.
De serie, Please Like Me, is vindingrijk, veel te kort met maar zes aflevering, zeer aan te raden, en best wel heel erg grappig. Het hele eerste seizoen is inmiddels uitgezonden en ik hoop ten zeerste dat er een tweede seizoen komt. Het eerste seizoen van Please Like Me is inmiddels op DVD verschenen in Australië.
Volg Please Like MeHet verhaal gaat dus over Josh, goed neergezet door de hilarische Josh Thomas die goed weet hoe hij een sociaal incompetentie twintigjarige moet neerzetten, en hij woont samen met zijn beste vriend Tom, gespeeld door Tom Ward. (Maak je geen zorgen, niet alle personages hebben dezelfde naam als de acteur). Josh zijn leven lijkt goed te gaan nu hij bijna 21 wordt, maar op een dag veranderd alles.
Zoals comédienne Mae Martin het ooit zei, ‘Sommige mensen worden homoseksueel geboren, andere mensen bereiken homoseksualiteit, en sommige mensen krijgen homoseksualiteit opgedrongen’. En dat laatste is waar ik aan moest denken toen ik de hoofdpersoon zag. Wacht maar, je begrijpt het zodra je de eerste aflevering kijkt.
Het verhaal begint met Josh die het uitmaakt met zijn vriendin, Clair, die gespeeld word door Caitlin Stasey (Neighbours), en diezelfde dag realiseert hij dat hij eigenlijk homo is. Dit geeft ons veel ongemakkelijke, maar erg grappige “je bent mijn ex en je blijkt homo” momenten. Realiseren is een groot woord, hij gaat er eigenlijk meer in mee. Als een gay jongen - die ook bijna twintig is - vind ik het hilarisch om te zien hoe zijn personage nooit toegeeft dat hij op mannen valt. Hij heeft gewoon een homoseksuele relatie zonder er echt over te praten. Hij wordt geïntroduceerd aan de frappante en best-wel-goed-uitziende Geoffrey, gespeeld door de geniale nep-verwarde Wade Briggs, wanneer hij zijn beste vriend vertelt over het uitmaken met Claire. Uiteindelijk gaan ze daten. Maar dat is helaas niet het enige dat zich plotseling afspeelt in zijn leven. Zijn alleenstaande moeder, Rose, gespeeld door Debra Lawrance (Home and Away) die op een zeer bewonderenswaardige manier een vrouw met een depressie met een mid-life dipje neerzet, komt in het ziekenhuis terecht dankzij haar depressie en Josh moet weer bij haar gaan wonen om haar in de gaten te houden. Zijn onhandige en alleenstaande vader, Alan (David Roberts), probeert ervoor te zorgen dat Rose er niet achter komt dat hij een nieuwe en véél jongere vriendin uit Thailand heeft, Mae. En dan is er Josh zelf nog. Hij is moeilijk met sociale situaties, om het subtiel te zeggen, en is heel eerlijk met praktisch iedereen.
Het verhaal gaat over Josh die zijn seksualiteit en vriendschap met zijn beste vriend en nu ex-vriendin probeert te verkennen. De serie behandelt ook thema’s als; het te snel moeten opgroeien, het moment waar hij realiseert dat zijn ouders niet het antwoord op al zijn problemen hebben (laat staan de kern van het merendeel van zijn problemen), en het feit hij geen idee heeft eigenlijk wat er nou precies gaande is. Net als ik eigenlijk. En jij waarschijnlijk ook.
De serie, Please Like Me, is vindingrijk, veel te kort met maar zes aflevering, zeer aan te raden, en best wel heel erg grappig. Het hele eerste seizoen is inmiddels uitgezonden en ik hoop ten zeerste dat er een tweede seizoen komt. Het eerste seizoen van Please Like Me is inmiddels op DVD verschenen in Australië.
Reacties (0)