Person of Interest seizoen 1
Met de aflevering Firewall kwam donderdag 17 mei Person of Interest
seizoen 1 tot een einde. De zeer populaire serie van Jonathan Nolan was een redelijk onverwacht succes en is inmiddels vernieuwd voor een tweede seizoen later dit jaar. Hoog tijd voor een seizoenevaluatie.
Mijn tussentijdse evaluatie dateert alweer van eind februari. Destijds was ik erg enthousiast over de serie. Ik zal het verhaal nog even kort samenvatten voor degene die nog niet weten waar de serie over gaat.
Mr. Finch (Michael Emerson) heeft een geheime machine gebouwd die de Amerikaanse bevolking door middel van camera’s in de gaten houdt. The Machine geeft nummers van mensen die in gevaar zijn. Samen met Mr. Reese (Jim Caviezel) probeert Finch deze mensen te redden.
Feitelijk gezien vormt dat de kern van de serie. Uiteraard gebeuren er aan de zijlijn diverse dingen om de serie gevarieerd en spannend te houden. Zo worden Finch en Reese dwars gezeten door de NYPD en FBI. Daarnaast heeft Reese een CIA verleden waardoor er ook nog andere ongure types achter hem aan zitten.
Hoewel het verhaal misschien wat clichéachtig klinkt, is dit absoluut niet het geval. De verschillende nummers die The Machine elke week uitspuugt, gaan elke aflevering over een ander type persoon. De ene week gaat het over een Wall Street beurshandelaar, de andere week over een vastgoedhandelaar en weer een week later over een psychiater. Op die manier blijft er een zekere variatie aanwezig in de serie.
Person of Interest leunt zoals eerder gezegd niet op een specifieke verhaallijn, maar elke aflevering heeft wel flashbacks naar het verleden van zowel Reese als Finch. Op die manier kom je er achter hoe The Machine gebouwd is, en hoe de CIA het leven van Reese bepaalde. Het is niet zo dat je de serie niet kunt kijken als je deze stukjes niet ziet. Ik zou ze beschouwen als achtergrond informatie. Mocht je dus halverwege in de serie inschakelen is dit niet zo’n ramp.
De serie houdt het hele seizoen zijn enorm hoge niveau vol. De vechtscènes zijn erg sterk, maar ook de technische kant van het verhaal, het hacken van computers, banken of voicemails is wat mij betreft prima uitgewerkt. Daarnaast zetten Jim Caviezel en Michael Emerson hun personages ijzersterk neer. Dit alles verklaart de gemiddelde kijkcijfers van 13 miljoen (!) mensen per aflevering.
Inmiddels is duidelijk dat Person of Interest later dit jaar vernieuwd wordt voor een tweede seizoen. Iets waar ik heel erg blij mee ben, zeker gezien het feit dat ze, de naar mijn mening beste serie van dit moment, Awake hebben gecanceld. Ik was ondanks de hoge kijkcijfers bang dat CBS het niet aandurfde een nieuw seizoen te produceren.
De conclusie van het complete eerste seizoen is eigenlijk hetzelfde als die van halverwege: alles klopt aan de serie. Producer Jonathan Nolan heeft zijn kenmerkende stijl uitstekend in de serie verweven. Ik kan daarom niet wachten op seizoen twee die naar verwachting in oktober op de buis zal verschijnen. Stay tuned.
seizoen 1 tot een einde. De zeer populaire serie van Jonathan Nolan was een redelijk onverwacht succes en is inmiddels vernieuwd voor een tweede seizoen later dit jaar. Hoog tijd voor een seizoenevaluatie.
Mijn tussentijdse evaluatie dateert alweer van eind februari. Destijds was ik erg enthousiast over de serie. Ik zal het verhaal nog even kort samenvatten voor degene die nog niet weten waar de serie over gaat.
Mr. Finch (Michael Emerson) heeft een geheime machine gebouwd die de Amerikaanse bevolking door middel van camera’s in de gaten houdt. The Machine geeft nummers van mensen die in gevaar zijn. Samen met Mr. Reese (Jim Caviezel) probeert Finch deze mensen te redden.
Feitelijk gezien vormt dat de kern van de serie. Uiteraard gebeuren er aan de zijlijn diverse dingen om de serie gevarieerd en spannend te houden. Zo worden Finch en Reese dwars gezeten door de NYPD en FBI. Daarnaast heeft Reese een CIA verleden waardoor er ook nog andere ongure types achter hem aan zitten.
Hoewel het verhaal misschien wat clichéachtig klinkt, is dit absoluut niet het geval. De verschillende nummers die The Machine elke week uitspuugt, gaan elke aflevering over een ander type persoon. De ene week gaat het over een Wall Street beurshandelaar, de andere week over een vastgoedhandelaar en weer een week later over een psychiater. Op die manier blijft er een zekere variatie aanwezig in de serie.
Person of Interest leunt zoals eerder gezegd niet op een specifieke verhaallijn, maar elke aflevering heeft wel flashbacks naar het verleden van zowel Reese als Finch. Op die manier kom je er achter hoe The Machine gebouwd is, en hoe de CIA het leven van Reese bepaalde. Het is niet zo dat je de serie niet kunt kijken als je deze stukjes niet ziet. Ik zou ze beschouwen als achtergrond informatie. Mocht je dus halverwege in de serie inschakelen is dit niet zo’n ramp.
De serie houdt het hele seizoen zijn enorm hoge niveau vol. De vechtscènes zijn erg sterk, maar ook de technische kant van het verhaal, het hacken van computers, banken of voicemails is wat mij betreft prima uitgewerkt. Daarnaast zetten Jim Caviezel en Michael Emerson hun personages ijzersterk neer. Dit alles verklaart de gemiddelde kijkcijfers van 13 miljoen (!) mensen per aflevering.
Inmiddels is duidelijk dat Person of Interest later dit jaar vernieuwd wordt voor een tweede seizoen. Iets waar ik heel erg blij mee ben, zeker gezien het feit dat ze, de naar mijn mening beste serie van dit moment, Awake hebben gecanceld. Ik was ondanks de hoge kijkcijfers bang dat CBS het niet aandurfde een nieuw seizoen te produceren.
De conclusie van het complete eerste seizoen is eigenlijk hetzelfde als die van halverwege: alles klopt aan de serie. Producer Jonathan Nolan heeft zijn kenmerkende stijl uitstekend in de serie verweven. Ik kan daarom niet wachten op seizoen twee die naar verwachting in oktober op de buis zal verschijnen. Stay tuned.
