Parenthood - Seizoen 3

Is driemaal scheepsrecht voor Parenthood? Dat ligt aan de schipper, maar ook dit derde seizoen is gewoon weer goed. Dit keer telt het seizoen achttien afleveringen en dat is alleen maar goed. Ook dit seizoen kent haar mindere kanten en dat komt omdat het hier en daar wat formulematig aanvoelt. In een serie zul je dat op een gegeven moment altijd hebben, want aan een beetje voorspelbaarheid zul je nooit ontkomen. Er komt vaak ook een beetje voorspelbaarheid kijken bij het bevredigend beëindigen van verhaallijnen, omdat de kijker ook beloond moet worden. En dus weet je als kijker al hoe het zal aflopen tussen Crosby (Dax Shepard, Hit and Run) en Jasmine (Joy Bryant, ER), rollen je ogen af en toe door de formulematige uitvoering maar ben je toch tevreden over de uiteindelijke conclusie.

Crosby en Jasmine zijn namelijk uit elkaar door een stomme fout van Crosby en dat komt hem dit seizoen lange tijd duur te staan. Maar Adam en Crosby openen ook hun eigen zaak, Adam en Christina verwachten een kleine, de relatie tussen Alex en Haddie komt onder spanning te staan, Julia en Joel willen adopteren, Drew raakt eindelijk aan de vrouw, de ex-man van Sarah verschijnt weer ten tonele, haar relatie met Mark wordt serieuzer en Ambers volwassen leven begint nu zij haar eigen woning krijgt en begint met werken. Genoeg drama weer dus in het leven van de Bravermans, maar dat kan ook niet anders. En op dit punt in de serie moet je wel houden van drama a la Braverman óf je hoopt dat dit het laatste seizoen van drama a la Braverman is.

Ook dit seizoen zijn er weer verhalen die indruk maken. De adoptieverhaallijn van Julia (Erika Christensen, Six Degrees) en Joel (Sam Jaeger, Eli Stone) is indrukwekkend en Erika Christensen levert haar beste werk tot nu toe af. De kinderwens van de twee en het leven tussen hoop en vrees wordt mooi belicht. Het mooie aan deze ontwikkelingen is ook dat je het de twee gunt en hoopt dat zij hun gezin kunnen uitbreiden. Dat komt omdat Parenthood in de vorige seizoenen twee voorbeeldige ouders heeft getoond die een kind een goede thuisbasis kunnen bieden. Wie gun je het dus meer dan hen? Het is hun verhaallijn met Zoë die het meeste blijft hangen dit seizoen. En, Michael B. Jordan is gelukkig ook weer present in een paar afleveringen.

Naast de drama die plaatsvindt zijn er ook gelukkig weer wat luchtige momenten die het geheel goed balanceren. Wat te denken van Adam (Peter Krause, Six Feet Under) die in hiphopkleding over straat gaat om indruk te maken op nieuwe cliënten? Ik krijg een glimlach als ik eraan denk! Maar ook in de wat formulematige vertelling van de moeilijkheden tussen Crosby en Jasmine zijn mooie momenten. Het is belonend om Crosby ‘echt’ volwassen te zien worden en zien realiseren wat belangrijk is in het leven. De groei en ontwikkeling die hij meemaakt zal resoneren bij veel jongvolwassenen, of volwassenen, die hetzelfde hebben ervaren. Dat maakt ook hun verhaal herkenbaar, waardoor je de voorspelbaarheid maar op de koop toeneemt.

Ondanks de minpunten is dit toch weer gewoon een goed seizoen die de kijker vaker beloont dan frustreert. Jason Katims heeft gewoon door wat voor verhalen hij wil vertellen en hoe die verhalen weerklank kunnen vinden bij het publiek. Dat maakt Parenthood een hele fijne serie die je graag blijft kijken. Dus, op naar het vierde seizoen!