Je blokkeert onze banners :(
We merken dat onze advertenties niet worden weergeven, waarschijnlijk omdat je AdBlock, Ghostery of andere software gebruikt. Dat vinden we jammer, hiermee ontneem je MijnSerie in essentie inkomsten die we hard nodig hebben. Help ons door MijnSerie te whitelisten of neem Premium!
10
anonymous geeft "One Tree Hill - Seizoen 3" een 10.
Geschreven door anonymous op 20 januari 2013.
Leuk?
0
0
Bekijk stemmen

One Tree Hill - Seizoen 3

Tienerdrama’s dreigen in elkaar over te lopen met het bespreken van sommige onderwerpen. Het gaat meestal over relaties met nieuwe jongeren die in het dorp komen te worden. Tieners gaan meestal hun gang zonder dat ouders over hun schouder meekijken. Het schoolwerk zelf speelt vaak geen rol hoewel het gebouw meestal een podium is voor dialoog. One Tree Hill’s derde seizoen is daar geen uitzondering op, het is meer een verbetering. De serie heeft haar eigen tijdlijn en stuwt opmerkelijk langzamer voort dan de meeste van haar gelijken. Dit staat toe dat karakters voorzichtig opgroeien terwijl ze door de gangen van de middelbare school navigeren. Het werkt bijzonder goed in dit seizoen nu de serie haar meest belangrijke verhalen vertelt.

Na de gebeurtenissen van de seizoen 2 finale, begint het jaar met de onthulling dat Dan (Paul Johansson) niet gestorven is in de brand die zijn autozaak plat legde. In plaats daarvan zint hij op wraak en is vastbesloten de brandstichter te vinden. Lucas (Chad Michael Murray) verwelkomt de twee vrouwen in zijn leven nu moeder Karen (Moira Kelly) terug is uit Nieuw-Zeeland en het meisje van zijn dromen, Brooke (Sophia Bush), terug is uit Californië. Ondertussen confronteert Peyton (Hilarie Burton) haar vader met het feit dat er een vrouw op haar stoep stond die claimde haar biologische moeder te zijn. Nu zowel Haley (Bethany Joy Lenz) en Nathan (James Lafferty) terug zijn van hun respectievelijke muziek- en basketbal avonturen moeten ze werken aan hun huwelijk.

In tegenstelling tot seizoen 2 dat een overvloed aan personages had, draait seizoen 3 vooral om de vaste cast. Verhaallijnen die al tijden voort kabbelen worden aangehaald met personages waar we om geven. In die zin wordt seizoen 1 weerspiegelt. Broers Lucas en Nathan zijn weer aan het vechten om Haley en Brooke & Peyton proberen vrienden te blijven hoewel hun gevoelens voor Lucas steeds duidelijker worden. Dan heeft een eindeloze lijst met verdachten voor de brandstichting en hij wordt een nog grotere slechterik dan eerst. One Tree Hill herinnert zich precies wat er voorheen gebeurt is en bouwt daar verder op, in plaats van gedachteloos nieuwe verhaallijnen aan te maken. Hoewel het tweede seizoen beter vergeten kan worden, worden voorgaande grappen, personages en gebeurtenissen continu gerefereerd. Dit maakt dat de karakters geloofwaardig over komen. Het beloont fans door een eigen wereld te scheppen waar het belangrijker is om hun tevreden te houden dan het is om nieuwe kijkers of critici te plezieren.

In die wereld, in haar eigen arena, is One Tree Hill geweldig. Ongeacht wat de buitenwereld denkt, weet seizoen 3 zich kwalitatief op te bouwen. Het is nog steeds soap-achtig, romantisch en besteed weinig aandacht aan realiteit. Personages hebben geen geld problemen als dat niet bevorderend is voor het verhaal. De politie is geen actieve kracht in het dorp door zaken op te lossen als dat niet gelegen komt. Aanwezigheidsplicht op school houdt geen enkel personage tegen. Neem al deze fouten voor lief en de serie geeft er een hoop entertainment en drama voor terug. Het is een serie gebouwd rondom haar personages en voor diegene die niet willen nadenken en er in mee gaan, is het een goede serie.

Waarmee dit seizoen zich onderscheidt als een van de beste in recente televisiegeschiedenis zijn twee specifieke afleveringen. Een bewijst dat de serie een uitstekend drama is door elk personage en verhaallijn tot dusver te laten samenkomen in een buitengewone gift voor de fans. De ander is zo uniek, zo relevant voor onze tijd en zo pijnlijk eerlijk dat het in een eigen range zit van televisiekwaliteit, waar zelfs de meest bejubelde series niet kunnen en durven te gaan. ‘With Tired Eyes, Tired Minds, Tired Souls, We Slept” vertelt het verhaal van Jimmy Edwards (een overweldigende gastrol van Colin Fickes), die in de allereerste twee afleveringen van One Tree Hill zat maar in tegenstelling tot zijn vrienden, niet populair werd. Hij ging niet daten met cheerleaders, werd niet uitgenodigd voor feestjes en mocht niet met het basketball team omgaan. In plaats daarvan spendeerde hij de afgelopen twee jaar in bittere eenzaamheid en anonimiteit, tot hij niet langer genegeerd kon worden. De aflevering begint met deze jongen die een pistool mee naar school neemt en het uur dat volgt transporteert de kijker in het scenario van de afschuwelijke nieuwsuitzendingen die we allen het liefst ongedaan zouden maken: die van een schietpartij op school. Hoewel het verhaal ongepast lijkt voor een serie die doorgaans de optimist zelve is, werkt de aflevering briljant nu de knappe en populaire hoofdrolspelers worden geconfronteerd met de realiteit van wat de middelbare school kan zijn voor sommige tieners. De aflevering verandert de personages en de rest van het seizoen. Het laat een kwaliteit zien die ongekend is voor One Tree Hill, met opvolgende afleveringen die getekend zijn door deze aflevering, terwijl schrijver en bedenker Mark Schwahn laat zien wat hij kan. Een van de hoofdpersonages laat het leven en de anderen beseffen dat hun leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Het komt allemaal samen in de finale van het seizoen, ‘The Show Must Go On’ waarin twee personages gaan trouwen. In wat de beste dag van hun leven zou moeten zijn, komen de gevoelens en verhaallijnen die drie jaar in de maak zijn aan het licht en verhalen worden wijd open geblazen met een einde zo machtig en dramatisch dat het ongekend is voor een tienerserie.

Deze keer zijn de verhaallijnen zwaarder met personages die elkaar niet kunnen vertrouwen, medische obstakels die niet genegeerd kunnen worden en vriendschappen die het niet langer houden. Het acteren verbetert duidelijk ten opzichte van voorgaande jaren. Hoewel Murray nooit een geweldige acteur zal worden weet zelfs hij af en toe op hetzelfde niveau te komen als de meeslepende prestaties van Kelly, Norris, Bush en Burton. De muziek is weer een hoofdrolspeler met meer montages en optredens. Michelle Featherstone’s “God Bless The Child” en The Weepies’ “World Spins Madly On” kunnen nooit meer gedraaid worden zonder een traan te laten. Een opsomming van wat er eerder in het seizoen gebeurde onder leiding van Fall Out Boy’s “Sugar, We’re Going Down” is een ode aan de fan video’s. Tyler Hilton keert terug als de manipulatieve Chris Keller, Fall Out Boy’s Pete Wentz speelt zichzelf in een terugkerende gastrol en in een klein momentje van TV geschiedenis stond Led Zeppelin toe dat hun “Babe I’m Gonna Leave You” gebruikt werd als afsluiter van het seizoen.

Een onvergetelijk (half) jaar met verhaallijnen die de serie veranderen en de personages met nog meer tragedie opzadelen, maakt het een verslavende rit. One Tree Hill weet wederom lachen, tranen, schokken en bewondering op te wekken in een serie vol soap, muziek, basketbal en disfunctionele relaties. Hoewel veel er van nooit in het echt zou gebeuren is dit precies de reden waarom het zo leuk is om terug naar Tree Hill te komen met een seizoen dat wellicht de beste is van de hele serie.
Volg One Tree Hill
Vorige aflevering
One Tree Hill
One Tree Hill
09x13
Leuk?
0
0
Bekijk stemmen

Reacties (1)

avatar_JessicaD
26 jan 2013 18:13 -
Ik vond seizoen 3 ook 1 van de betere seizoenen! =) En inderdaad mooi dat je de aflevering met het schietincident naar voren haalt. Dat was erg goed geschreven en een erg indrukwekkend deel in de serie.
Reageer
One Tree Hill