House - Seizoen 7
Het zevende seizoen van House is ten einde. En terwijl de start van seizoen 8 om de hoek ligt, is het tijd om terug te kijken naar het afgelopen seizoen om te bepalen of we überhaupt nog wel iets hebben om naar vooruit te kijken.
In grote lijnen is dit seizoen van House hetzelfde als alle afgelopen seizoenen. House is nog steeds een ironische chagrijn en een ware bron van frustratie voor zijn collega’s. Hij is ook nog steeds even geniaal en constant bezig met het oplossen van zijn puzzeltjes: of dat nou patiënten zijn of de sociale ontwikkelingen van vrienden, kennissen en vijanden.
Maar de schrijvers van de serie hebben aan de start van elke nieuw seizoen ook door dat de serie niet enkel op hetzelfde kunstje kan blijven teren. Zorgden ze aan het begin van het vorige seizoen al voor een ware verrassing door House in therapie te sturen, dit seizoen weten ze ook weer met een interessant nieuw scenario te beginnen. De cliffhanger van het zesde seizoen gaf ons al een vrij duidelijke zet in de juiste richting: House en Cuddy beginnen een relatie met elkaar.
Dat gaat natuurlijk niet zonder horten of stoten en daar draait het in dit seizoen dan ook allemaal om. Er zijn natuurlijk gewoon de patiënten die genezen moeten worden maar de relatie tussen House en Cuddy zorgt daar voor de nodige problemen. Ze werken druk aan een manier waarmee House gewoon zichzelf kan blijven zonder dat dit problemen veroorzaakt tussen de twee. In het verleden was het altijd zo dat House zonder enige twijfel keihard tegen Cuddy in ging als hij dacht dat hij gelijk had. Maar nu zijn er aan beide kanten twijfels over hoe ze op de werkvloer met elkaar om moeten gaan.
De overige karakters maken weinig nieuwe ontwikkelingen door. Olivia Wilde speelt, vanwege haar rol in Cowboys & Aliens, het grootste gedeelte van dit seizoen niet mee als Thirteen. Zij wordt in het team tijdelijk vervangen door een andere vrouwelijke dokter, Martha Masters. Masters weet weinig nieuws toe te voegen aan het team, maar is meer een soort combinatie van een aantal bestaande en oude teamleden. En omdat het van te voren wel al redelijk duidelijk was dat het karakter weer zou verdwijnen zodra Oliva Wilde kon terugkeren was het ook lastig om echt iets om haar te geven.
Foreman, Taub en Chase blijven rommelen met dezelfde rommel waar ze al seizoenen lang mee bezig zijn. Chase wil eigenlijk meer zijn als een playboy maar krijgt het niet voor elkaar om daar echt iets aan te veranderen. Foreman blijft druk met zijn werk en heeft privé niet zoveel om over op te scheppen. En Taub blijft bezig met zijn vrouw en het wel of niet vreemdgaan. Er gebeuren wel nieuwe dingen met deze drie heren, maar het zijn allemaal geen ontwikkelingen waarvan je echt stijl achteroverslaat.
Het laatste seizoen van House weet niet echt te verbazen. Dat neemt niet weg dat het een serie blijft die goed is geschreven en waar goed in wordt geacteerd. De serie wordt niet slechter, maar het is ook geen serie meer waar je wekelijks reikhalzend naar uit aan het kijken bent.
Wat mij betreft is het achtste seizoen van deze serie het laatste. De schrijvers doen dappere pogingen om het verhaal interessant te houden en ze weten een aantal afleveringen wel een verrassende draai te geven maar aan het einde van de rit is House nog steeds House en verloopt elke aflevering eigenlijk op voorspelbare wijze.
Of seizoen 8 daar verandering in kan brengen zullen we in oktober gaan merken. Maar ik betwijfel ten zeerste of er nog wat uit de serie geperst kan worden dat we niet al eerder gezien hebben. Uit loyaliteit en grote bewondering die ik (nog steeds) voor Hugh Laurie heb, zal ik de serie blijven volgen. Ik hoop alleen dat de makers van de serie er een einde aan gaan breien voordat het echt vervelend wordt.
In grote lijnen is dit seizoen van House hetzelfde als alle afgelopen seizoenen. House is nog steeds een ironische chagrijn en een ware bron van frustratie voor zijn collega’s. Hij is ook nog steeds even geniaal en constant bezig met het oplossen van zijn puzzeltjes: of dat nou patiënten zijn of de sociale ontwikkelingen van vrienden, kennissen en vijanden.
Maar de schrijvers van de serie hebben aan de start van elke nieuw seizoen ook door dat de serie niet enkel op hetzelfde kunstje kan blijven teren. Zorgden ze aan het begin van het vorige seizoen al voor een ware verrassing door House in therapie te sturen, dit seizoen weten ze ook weer met een interessant nieuw scenario te beginnen. De cliffhanger van het zesde seizoen gaf ons al een vrij duidelijke zet in de juiste richting: House en Cuddy beginnen een relatie met elkaar.
Dat gaat natuurlijk niet zonder horten of stoten en daar draait het in dit seizoen dan ook allemaal om. Er zijn natuurlijk gewoon de patiënten die genezen moeten worden maar de relatie tussen House en Cuddy zorgt daar voor de nodige problemen. Ze werken druk aan een manier waarmee House gewoon zichzelf kan blijven zonder dat dit problemen veroorzaakt tussen de twee. In het verleden was het altijd zo dat House zonder enige twijfel keihard tegen Cuddy in ging als hij dacht dat hij gelijk had. Maar nu zijn er aan beide kanten twijfels over hoe ze op de werkvloer met elkaar om moeten gaan.
De overige karakters maken weinig nieuwe ontwikkelingen door. Olivia Wilde speelt, vanwege haar rol in Cowboys & Aliens, het grootste gedeelte van dit seizoen niet mee als Thirteen. Zij wordt in het team tijdelijk vervangen door een andere vrouwelijke dokter, Martha Masters. Masters weet weinig nieuws toe te voegen aan het team, maar is meer een soort combinatie van een aantal bestaande en oude teamleden. En omdat het van te voren wel al redelijk duidelijk was dat het karakter weer zou verdwijnen zodra Oliva Wilde kon terugkeren was het ook lastig om echt iets om haar te geven.
Foreman, Taub en Chase blijven rommelen met dezelfde rommel waar ze al seizoenen lang mee bezig zijn. Chase wil eigenlijk meer zijn als een playboy maar krijgt het niet voor elkaar om daar echt iets aan te veranderen. Foreman blijft druk met zijn werk en heeft privé niet zoveel om over op te scheppen. En Taub blijft bezig met zijn vrouw en het wel of niet vreemdgaan. Er gebeuren wel nieuwe dingen met deze drie heren, maar het zijn allemaal geen ontwikkelingen waarvan je echt stijl achteroverslaat.
Het laatste seizoen van House weet niet echt te verbazen. Dat neemt niet weg dat het een serie blijft die goed is geschreven en waar goed in wordt geacteerd. De serie wordt niet slechter, maar het is ook geen serie meer waar je wekelijks reikhalzend naar uit aan het kijken bent.
Wat mij betreft is het achtste seizoen van deze serie het laatste. De schrijvers doen dappere pogingen om het verhaal interessant te houden en ze weten een aantal afleveringen wel een verrassende draai te geven maar aan het einde van de rit is House nog steeds House en verloopt elke aflevering eigenlijk op voorspelbare wijze.
Of seizoen 8 daar verandering in kan brengen zullen we in oktober gaan merken. Maar ik betwijfel ten zeerste of er nog wat uit de serie geperst kan worden dat we niet al eerder gezien hebben. Uit loyaliteit en grote bewondering die ik (nog steeds) voor Hugh Laurie heb, zal ik de serie blijven volgen. Ik hoop alleen dat de makers van de serie er een einde aan gaan breien voordat het echt vervelend wordt.
