Call the Midwife - Seizoen 2
Call The Midwife! BBC gaat verder met seizoen 2 vol nieuwe baby’s! In de Londense achterstandswijk Poplar in de jaren '50 werkt de jonge Jenny Lee (Jessica Raine, The Woman in Black) nog steeds als vroedvrouw. In seizoen 1 hebben we kunnen zien hoe zij na haar studie verpleegkunde aan de slag gaat in Nonnatus House. Hier doen zij en haar collega’s er alles aan om de arme zwangere vrouwen zo goed mogelijk te helpen door middel van de zorg dat het huis hen biedt. Dit gaat echter nog niet zo gemakkelijk, en de problemen breiden zich steeds verder uit. Armoede blijft een hoofdrol spelen en de kinderen blijven maar komen.
De jaren dat roken en drinken tijdens de zwangerschap niet erg was, dat anticonceptie niet vergoedt werd en gezinnen groot waren ondanks dat er nauwelijks geld was. Het is een tijd die je je nu niet meer voor kunt stellen, toch leef je helemaal mee met deze serie.
De eerste aflevering van dit seizoen staat in het teken van kerstmis en de voice-over wordt gedaan door de oude Jenny die terugkijkt op het jaar 1958. Het kerstspel wordt gespeeld en natuurlijk worden er baby’s geboren. Er wordt een baby te vondeling gelegd bij Nonnatus House. Wie zou dat nou doen? En wie is die enge, oude vrouw die gefascineerd is door baby’s? Een hartverwarmende aflevering met een mooie boodschap; zoals vele andere afleveringen in dit seizoen.
Nieuwe uitvindingen komen ook aan bod. Dokter Turner (Stephen McGann) komt met een nieuw verdovingsmiddel voor vrouwen tijdens de bevalling; een mengsel van lachgas en zuurstof. Alle dames willen dit wel proberen en het is dan ook erg populair. Wanneer de röntgenbus langskomt, staat iedereen in de rij om dit vreemde apparaat uit te proberen. Helaas brengt deze niet voor iedereen goed nieuws met zich mee.
Niet alleen leren we de buurt beter kennen, ook leren we het team vroedvrouwen beter kennen. Zo leren we een heel klein beetje over het verleden van Jenny. Waarom ze niet met Jimmy kan zijn, en waarom ze niet met de liefde van haar leven kan zijn. Chummy (Miranda Hart) gaat een halfjaar naar Afrika, waar zij het werk gaat doen wat zij altijd al heeft gewild; haar roeping volgen. Wanneer zij terugkomt van haar reis, heeft zij ook wat extra bagage bij zich, wat perfect binnen het straatje past.
De zwangere dochter van van Nonnatus' klusjesman Fred komt ook nog voorbij. We zien Fred op een hele andere manier; een opa die niet goed weet wat hij met zijn kleinzoon moet terwijl zijn dochter moet rusten.
Toch lijkt Jenny kans te geven aan een relatie, net zoals één van de nonnen. Zal deze non haar rol als 'sister' opgeven voor de liefde?
Het verhaal vind ik beter dan seizoen 1. De problemen gaan dieper, de personages ontwikkelen zichzelf en er komen ook een hoop nieuwe verhaallijnen bij. Zo komt er ook een kleurling in Poplar wonen, dit zorgt voor een zekere ophef tussen de zwangere vrouwen. Aan baby’s geen gebrek, hoewel ze niet allemaal even perfect zijn zoals de serie wellicht doet vermoeden. Sommige afleveringen hebben een gelukkig einde, maar anderen hebben een wat droeviger einde.
Al met al is dit seizoen beter dan het vorige! De afleveringen zijn lekker lang; een vol uur kijkplezier per aflevering. Deze serie is niet alleen voor (zwangere) vrouwen; ook mannen zouden dit een leuke serie kunnen vinden. Een heerlijke serie wanneer je je vol in de jaren '50 wilt inleven.
De jaren dat roken en drinken tijdens de zwangerschap niet erg was, dat anticonceptie niet vergoedt werd en gezinnen groot waren ondanks dat er nauwelijks geld was. Het is een tijd die je je nu niet meer voor kunt stellen, toch leef je helemaal mee met deze serie.
De eerste aflevering van dit seizoen staat in het teken van kerstmis en de voice-over wordt gedaan door de oude Jenny die terugkijkt op het jaar 1958. Het kerstspel wordt gespeeld en natuurlijk worden er baby’s geboren. Er wordt een baby te vondeling gelegd bij Nonnatus House. Wie zou dat nou doen? En wie is die enge, oude vrouw die gefascineerd is door baby’s? Een hartverwarmende aflevering met een mooie boodschap; zoals vele andere afleveringen in dit seizoen.
Nieuwe uitvindingen komen ook aan bod. Dokter Turner (Stephen McGann) komt met een nieuw verdovingsmiddel voor vrouwen tijdens de bevalling; een mengsel van lachgas en zuurstof. Alle dames willen dit wel proberen en het is dan ook erg populair. Wanneer de röntgenbus langskomt, staat iedereen in de rij om dit vreemde apparaat uit te proberen. Helaas brengt deze niet voor iedereen goed nieuws met zich mee.
Niet alleen leren we de buurt beter kennen, ook leren we het team vroedvrouwen beter kennen. Zo leren we een heel klein beetje over het verleden van Jenny. Waarom ze niet met Jimmy kan zijn, en waarom ze niet met de liefde van haar leven kan zijn. Chummy (Miranda Hart) gaat een halfjaar naar Afrika, waar zij het werk gaat doen wat zij altijd al heeft gewild; haar roeping volgen. Wanneer zij terugkomt van haar reis, heeft zij ook wat extra bagage bij zich, wat perfect binnen het straatje past.
De zwangere dochter van van Nonnatus' klusjesman Fred komt ook nog voorbij. We zien Fred op een hele andere manier; een opa die niet goed weet wat hij met zijn kleinzoon moet terwijl zijn dochter moet rusten.
Toch lijkt Jenny kans te geven aan een relatie, net zoals één van de nonnen. Zal deze non haar rol als 'sister' opgeven voor de liefde?
Het verhaal vind ik beter dan seizoen 1. De problemen gaan dieper, de personages ontwikkelen zichzelf en er komen ook een hoop nieuwe verhaallijnen bij. Zo komt er ook een kleurling in Poplar wonen, dit zorgt voor een zekere ophef tussen de zwangere vrouwen. Aan baby’s geen gebrek, hoewel ze niet allemaal even perfect zijn zoals de serie wellicht doet vermoeden. Sommige afleveringen hebben een gelukkig einde, maar anderen hebben een wat droeviger einde.
Al met al is dit seizoen beter dan het vorige! De afleveringen zijn lekker lang; een vol uur kijkplezier per aflevering. Deze serie is niet alleen voor (zwangere) vrouwen; ook mannen zouden dit een leuke serie kunnen vinden. Een heerlijke serie wanneer je je vol in de jaren '50 wilt inleven.
