Broadchurch - Seizoen 1 (DVD)
Het is best lastig als je een bekroonde en bejubelde serie eigenlijk niet zo heel erg goed vindt. Als iedereen het geweldig vindt en jij de enige bent die denkt: mwah. Ben jij dan gek of hebben al die anderen het fout? Nou ja, ik vind mijzelf niet gek in ieder geval dus ik ga hier gewoon uitleggen waarom de Britse serie Broadchurch - die maar liefst de Broadcasting Press Guild Award en de BAFTA TV Award 2013 won - toch niet zo'n fantastische serie is. O ja, de serie won ook nog de Televisual Bulldog Awards.
Even in het kort de inhoud. Een jongen van elf wordt dood op het strand aangetroffen. Al snel blijkt het om moord te gaan. Door de moord worden de levens van nogal wat dorpelingen overhoop gegooid en komen allerlei geheimen aan het licht. Welkom in Broadchurch: "A town wrapped in secrets". Aan inspecteurs Ellie Miller (Olivia Colman: Peep show, the Iron lady) en Alec Hardy ( David Tennant: doctor Who) de taak om de moordenaar te vinden.
Mijn probleem met Broadchurch is dat het mikt op twee dingen: drama én detective. Een zogenaamd murderdrama. In het geval van Broadchurch betekent dat te weinig spanning voor een thriller (dat klinkt wat moderner dan detective) en te weinig diepgang voor een drama.
Zoals in Midsomer (het gebied waar Midsomer Murders zich afspeelt) het aantal moorden per vierkante kilometer schrikbarend hoog is, wemelt het in Broadchurch van de vreemde en dus verdachte personen. Dat is op zich niet erg, het is tenslotte fictie en in de echte wereld wonen er genoeg verknipte mensen in kleine dorpjes. Wat wel jammer is, is dat deze types een voor een voor het voetlicht worden gebracht. Maar je weet al snel: dit kan nooit de moordenaar zijn want er komen nog vier afleveringen. In totaal zijn er acht afleveringen terwijl je pas tegen het eind van aflevering zes op het puntje van de bank gaat zitten. Inkorten dus, zou mijn advies geweest zijn als om mijn advies was gevraagd. En drastisch inkorten. De helft van de aflevering kan zo de prullenbak in.
Dat geldt dan vooral als je Broadchurch als thriller wilt zien. Ga je er vanuit dat het vooral een dramaserie is, dan komen er andere bezwaren bovendrijven. Niet alleen de inspecteurs Hardy en Miller blijven erg eendimensionaal; voor de vele slachtoffers, verdachten en andere dorpelingen geldt hetzelfde. Het maakt het soms moeilijk ze te geloven. Zo beleeft het gezinnetje van het moordslachtoffer na negen weken weer een gezellig dagje uit. Ik heb het godzijdank niet meegemaakt, een kind verliezen, maar ik kan mij daar met de beste wil ter wereld niets bij voorstellen. Bij dat gezellige dagje uit bedoel ik dan.
De relatie Miller-Hardy komt ook niet bijster goed uit de verf. Hij verwijt haar te veel betrokkenheid en naïviteit, zij vindt hem cynisch en onnodig bot. Beiden hebben gelijk, maar het blijft allemaal kabbelen en aanmodderen. Kom op, gooi eens wat peper in die dialogen. Meer diepgang dus, iets minder personen met wie iets mis is. Waarmee meteen mijn eerste advies kan worden opgevolgd. Twee vliegen in een klap.
Was er dan helemaal niks goed? Jawel, want Broadchurch is ook weer geen slechte serie. Het gemiddelde acteerwerk is van een ouderwets Brits en dus hoog niveau. En zoals eerder opgemerkt; uiteindelijk wordt het toch spannend. Wat ook prettig is: Elllie Miller is geen detective die de ene cynische oneliner na de andere eruit gooit. Ze huilt zelfs vaker dan de moeder van het slachtoffer. Alec Hardy is dan wel weer het verbitterde, cynische type met nog net genoeg gevoel (aan het eind weliswaar) om door de beugel te kunnen. Al met al blijft het wat mij betreft mwah. Niet slecht, maar het had zo veel beter gekund.
Even in het kort de inhoud. Een jongen van elf wordt dood op het strand aangetroffen. Al snel blijkt het om moord te gaan. Door de moord worden de levens van nogal wat dorpelingen overhoop gegooid en komen allerlei geheimen aan het licht. Welkom in Broadchurch: "A town wrapped in secrets". Aan inspecteurs Ellie Miller (Olivia Colman: Peep show, the Iron lady) en Alec Hardy ( David Tennant: doctor Who) de taak om de moordenaar te vinden.
Mijn probleem met Broadchurch is dat het mikt op twee dingen: drama én detective. Een zogenaamd murderdrama. In het geval van Broadchurch betekent dat te weinig spanning voor een thriller (dat klinkt wat moderner dan detective) en te weinig diepgang voor een drama.
Zoals in Midsomer (het gebied waar Midsomer Murders zich afspeelt) het aantal moorden per vierkante kilometer schrikbarend hoog is, wemelt het in Broadchurch van de vreemde en dus verdachte personen. Dat is op zich niet erg, het is tenslotte fictie en in de echte wereld wonen er genoeg verknipte mensen in kleine dorpjes. Wat wel jammer is, is dat deze types een voor een voor het voetlicht worden gebracht. Maar je weet al snel: dit kan nooit de moordenaar zijn want er komen nog vier afleveringen. In totaal zijn er acht afleveringen terwijl je pas tegen het eind van aflevering zes op het puntje van de bank gaat zitten. Inkorten dus, zou mijn advies geweest zijn als om mijn advies was gevraagd. En drastisch inkorten. De helft van de aflevering kan zo de prullenbak in.
Dat geldt dan vooral als je Broadchurch als thriller wilt zien. Ga je er vanuit dat het vooral een dramaserie is, dan komen er andere bezwaren bovendrijven. Niet alleen de inspecteurs Hardy en Miller blijven erg eendimensionaal; voor de vele slachtoffers, verdachten en andere dorpelingen geldt hetzelfde. Het maakt het soms moeilijk ze te geloven. Zo beleeft het gezinnetje van het moordslachtoffer na negen weken weer een gezellig dagje uit. Ik heb het godzijdank niet meegemaakt, een kind verliezen, maar ik kan mij daar met de beste wil ter wereld niets bij voorstellen. Bij dat gezellige dagje uit bedoel ik dan.
De relatie Miller-Hardy komt ook niet bijster goed uit de verf. Hij verwijt haar te veel betrokkenheid en naïviteit, zij vindt hem cynisch en onnodig bot. Beiden hebben gelijk, maar het blijft allemaal kabbelen en aanmodderen. Kom op, gooi eens wat peper in die dialogen. Meer diepgang dus, iets minder personen met wie iets mis is. Waarmee meteen mijn eerste advies kan worden opgevolgd. Twee vliegen in een klap.
Was er dan helemaal niks goed? Jawel, want Broadchurch is ook weer geen slechte serie. Het gemiddelde acteerwerk is van een ouderwets Brits en dus hoog niveau. En zoals eerder opgemerkt; uiteindelijk wordt het toch spannend. Wat ook prettig is: Elllie Miller is geen detective die de ene cynische oneliner na de andere eruit gooit. Ze huilt zelfs vaker dan de moeder van het slachtoffer. Alec Hardy is dan wel weer het verbitterde, cynische type met nog net genoeg gevoel (aan het eind weliswaar) om door de beugel te kunnen. Al met al blijft het wat mij betreft mwah. Niet slecht, maar het had zo veel beter gekund.
