Boardwalk Empire - Seizoen 4

Weer een nieuw seizoen... en weer fantastische televisie! Tot nu toe heb ik elk seizoen dat ik gerecenseerd heb hetzelfde cijfer gegeven. Het cijfer valt, voor mij, alleen niet hoger uit, omdat ik de emotionele diepgang mis. Dat wil niet zeggen dat het er niet is. Integendeel. Maar voor mij is dat bepalend in mijn kijkervaring. Ik wil personages zien waarvan ik houd, of die ik haat. Bij Boardwalk Empire ben ik, vooral, onder de indruk van de personages. Desalniettemin is dit seizoen wederom beter dan bijna alles wat er, qua gescripte televisie, te zien is. Daar bestaat geen twijfel over.

In seizoen vier probeert Nucky (Steve Buscemi, Fargo) zich meer op de achtergrond te houden. Zijn criminele ondernemingen gaan door, maar hij poogt minder op de voorgrond te treden. Nucky gaat voorzichtiger te werk. Eli (Shae Wigham, Take Shelter) is door Nucky in genade aangenomen en zijn zoon Willie heeft een prominente rol dit seizoen. Chalky (Michael Kenneth Williams, The Wire) heeft eindelijk zijn nachtclub, maar dat zal hem nog genoeg hoofdpijn opleveren. Ondertussen zien wij wat Al Capone (Stephen Graham) nu uitspookt in Chicago Zijn broers Frank en Ralph zijn overgekomen uit New York om Al bij te staan in zijn strijd om Cicero en zijn rivaliteit met Dean O'Banion. Niet minder belangrijk is Nucky's nieuwe onderneming in Florida. Dit seizoen zit een FBI-agent achter de grote spelers in New York, Atlantic City en Florida aan. Tevens dient zich een nieuwe rivaal voor Nucky en Chalky aan.

Boardwalk Empire vertelt verhalen over macht en corruptie, maar ook over het creëren van kansen. Om die kansen te grijpen dien je soms met je voet op de nek van een ander te staan, maar dat is hoe het werkt in deze serie. Niks is zonder prijs. Dat element houdt je als kijker scherp. Dit is een serie die de kijker uitdaagt, de kijker prikkelt. Niet alles werkt altijd even goed, maar dat maakt niet uit. Boardwalk speelt het niet op veilig. Daarvoor prijs ik de serie. Dit seizoen is bij vlagen bruut, rauw en compromisloos. Er gebeurt weer genoeg. Genoeg ook dat zal consequenties hebben voor het volgende seizoen.

Dit seizoen is de perfecte opmaat voor het vijfde, en laatste, seizoen. Van de seizoenspremière tot de seizoensfinale positioneert Terence Winter zijn personages in een bepaalde richting. Het blijft knap hoe Winter elk seizoen weer alle verhaallijnen weet samen te brengen. Boardwalk Empire kent elk seizoen een opbouw waarvan je als kijker denkt: 'waar gaat dit heen en breien ze hier wel een goed eind aan vast'. Dit seizoen is niet anders. Soms heb ik het gevoel dat de samenhang ontbreekt, maar iedere keer (naarmate de afleveringen vorderen) zie je dan vervolgens hoe alles mooi samenkomt. Dit is zó een boeiende serie. Zo een goed gemaakte serie ook. De inclusie van de broers van Al Capone werkt uitstekend dit seizoen. En Michael Kenneth Williams is al seizoenen lang een van de dragende krachten van deze serie, maar in dit seizoen krijgt hij nog meer te doen. De opkomst en val van Chalky dit seizoen is indrukwekkend en Williams verdient alle lof voor zijn vertolking.

Jack Huston verdient eveneens een speciale vermelding. Al seizoenen lang is hij een van de favorieten van de fans. Sinds de gebeurtenissen rond Jimmy is hij wat naar de achtergrond verdwenen, maar de screentijd die Huston heeft vult hij zo sterk in. Huston is fenomenaal. Het acteerwerk in Boardwalk Empire zal je nooit in de steek laten. Dit ensemble degradeert bijna alles wat elders te zien is op televisie. Terence Winter heeft met Boardwalk Empire een serie in handen die in retrospect veel meer waardering/erkenning zal verkrijgen dan nu het geval is. Ik ga op naar het laatste seizoen. Nog acht afleveringen te gaan en dan verdwijnt Boardwalk Empire van de bühne. Een luid applaus is het enige wat deze serie op dit moment toekomt. Na de seriefinale zullen wij zien of dat verandert in een staande ovatie...