Between - Eerste afleveringen

Between is het resultaat van de samenwerking tussen de zender City uit Canada en Netflix. Netflix is goed bezig de laatste jaren. Je kunt echter nog moeilijk stellen dat Netflix een eigen identiteit heeft, zoals HBO. HBO (It's not tv, It's HBO) gaat specifiek voor kwaliteitstelevisie. Zij zijn niet geïnteresseerd in laagdrempelig vermaak. Netflix lijkt echter in te zetten op een zo divers mogelijk aanbod. Voor elke niche maakt de streaminggigant een serie. Zo vinden zij altijd wel een doelgroep voor hun series. Een strategie die wat mij betreft loont. Between is daarom gericht op de YA (Young Adult) doelgroep. Of zij in extase zullen raken van deze serie is echter de vraag.

In Between zorgt een mysterieus virus voor de decimatie van iedereen boven de tweeëntwintig in Pretty Lake. Kinderen zien massaal hun ouders het leven verliezen en de wereld om Pretty Lake heen is radeloos. De stad wordt al gauw in quarantaine geplaatst, wat er voor zorgt dat de tieners en jonge kinderen op zichzelf zijn aangewezen. Centraal staat de zwangere tiener Wiley Day (Jennette McCurdy, Sam & Cat), de dochter van een pastoor die in ongenade is gevallen bij haar familie.

De pilot van deze serie is beslist niet slecht. De serie ziet er goed uit, maar niet onderscheidend. Het gegeven (wat niet heel origineel is) weet te boeien en vragen op te roepen. Het enige dat jammer is, is dat de hoofdvraag al snel beantwoordt wordt: namelijk dat iedereen boven de tweeëntwintig geraakt wordt door het virus. Het interessante aspect wordt dan ook hoe de tieners zullen omgaan met de ontstane situatie. Wie ontpopt zich als leider? Wanneer barst de strijd om macht los, aangezien er een machtsvacuüm ontstaat? Daarbij is het zeker van groot belang dat de serie maar zes afleveringen duurt, want dat zorgt ervoor dat het verhaal dat verteld moet worden niet teveel poespas kan krijgen. De makers hebben namelijk te weinig afleveringen om er omheen te draaien, wat zorgt voor een compacter en strakker verhaal.

Het gaat echter behoorlijk mis in de tweede aflevering. Die aflevering bevestigt wellicht de vrees die velen waarschijnlijk al zullen hebben gehad na de pilot. De serie is gericht op jongeren en jongvolwassenen, maar de jongeren en jongvolwassenen die hier figureren zijn niet in staat om de serie te dragen. In de pilot wordt al duidelijk dat er geen interessante personages rondlopen in Pretty Lake, maar in de tweede aflevering wordt het pijnlijk duidelijk én storend. Between heeft het probleem dat veel series met tienerpersonages hebben: het acteerwerk van hen leidt alleen maar af en werkt op de zenuwen. Het blijkt nog steeds zeer lastig om interessante driedimensionale tienerpersonages te creëren in televisieland. Daarbij wordt het lot van hen nergens significant voor de kijker. Dat is wellicht het grootste probleem. Ik zeg het vaak in recensies omdat het een absolute waarheid is: als de makers er niet in slagen om de kijker te laten geven om de personages, heeft het allemaal vrij weinig zin. Al is het pure haat, een serie moet je niet onberoerd laten.

Is Between daarmee een vervelende zit? Je krijgt er in ieder geval geen blessure aan je zitvlak van. Je hoeft na het kijken ook niet naar de huisarts omdat je intelligentie een virus heeft opgelopen. Het kijkt makkelijk weg. Het gegeven is (zoals gezegd) aardig. Met zes afleveringen is het gelukkig geen grote opgave. Maar Between bewijst ook eens te meer dat een interessant gegeven je maar tot een bepaald punt brengt. Het brengt je tot een bepaalde halte, maar als het niet blijvend op een effectieve manier wordt uitgevoerd verlaat je de trein. Óf je blijft stoïcijns zitten en wachten tot je bij een halte komt waar het landschap mooier is, om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat die halte niet komt. Dit is geen serie die lang in het collectieve geheugen zal blijven hangen. Nu eveneens maar afwachten of de serie een bevredigend einde hieraan weet te breien. Kortom: geen vervelend kijkvoer, maar zeker geen aanrader.