Banshee - Seizoen 2
Na een jaar wachten is het moment eindelijk daar; het tweede seizoen van Banshee gaat beginnen. In 2013 stopte na tien afleveringen het eerste seizoen van Banshee met een knaller, een klapper. Carrie (Ivana Milicevic, Vegas) en Hood (Antony Starr, Rush), samen met Sugar (Frankie Faison, One Life to Live) en Job (Hoon Lee, Teenage Mutant Ninja Turtles), op zoek naar Mr. Rabbit (Ben Cross, The Citadel). Dat ging niet helemaal volgens plan, Rabbit bleek onvindbaar en Hood raakte zwaar gewond door de mishandeling door de mannen van Rabbit. In het eerste seizoen kwamen we er al achter dat Carrie/Ana de dochter is van Mr. Rabbit. Door toedoen van deze Rabbit heeft Hood vijftien jaar in de gevangenis gezeten. Vijftien traumatische jaren, die hem ook na zijn vrijlating bleven achtervolgen.
Januari 2014: eindelijk na ruim een jaar wachten en het herbekijken van het eerste seizoen, zat ik klaar voor het tweede seizoen. De sfeer is meteen weer gezet. De muziek is geweldig en Hood ligt op bed en denkt aan wat er gebeurt is. Als hij denkt dat Rabbit in zijn kamer staat draait hij door. Het trauma dat hij heeft opgelopen is te intens. Gaandeweg het seizoen zal Hood zich meer en meer moeten bewijzen tegenover Carrie, zijn collega's en vooral tegenover zichzelf. Grote vraag van seizoen twee; is Rabbit nog in leven? Elke Banshee-fan heeft zijn antwoord al klaar. Natuurlijk leeft Rabbit nog! Hij zal alles op alles zetten om af te maken wat hij begonnen is.
Naast Carrie en Hood is het tweede seizoen ook het seizoen van Rebecca (Lili Simmons, True Detective) en Proctor (Ulrich Thomsen, The Thing). Vorig seizoen zagen we al dat Rebecca bij Kai Proctor introk. Hun relatie is een rare relatie. Oom en nicht, of misschien toch meer, of minder familie? Bestond het eerste seizoen uit veel geweld, seks en bloed, het tweede seizoen wordt serieuzer (behalve Job, die blijft zijn humor houden). Mensen als Alex Longshadow (Anthony Ruivivar, Southland) krijgen een grotere rol in Banshee. Niet alleen in de serie, maar ook in het dorp zelf. Naast Alex maken we ook kennis met de enorm grote indiaan Chayton Littlestone (Geno Segers, Teen Wolf). Hij deed me denken aan de Albino uit het eerste seizoen.
Wat zou ik kunnen zeggen over Banshee zonder teveel weg te geven? Wat niet is veranderd, is de eenheid tussen Carrie, Hood, Job en Sugar. Hood is nog steeds niet de brave sheriff, en de aanvaring die hij had met Rabbit is hem niet in de koude kleren gaan zitten. Daarnaast is Carrie zomaar weggegaan, dus haar man, en officier van Justitie, Gordon Hopewell (Rus Blackwell, Revolution) heeft haar liever niet meer in zijn huis en bij zijn kinderen. Je zou kunnen zeggen dat de meeste karakters in het tweede seizoen ontsporen, doordraaien, spijt krijgen en helaas moet ik zeggen dat ook niet iedereen het tweede seizoen zal overleven. Wie? Dat ga ik natuurlijk niet verraden.
Soms, wanneer ik de televisie uitzette na het kijken van de nieuwste aflevering, dacht ik na over de aflevering die ik gezien had. Zoveel is anders. Banshee is in het tweede seizoen een serie geworden met diepgang. Er wordt dieper ingegaan op het verleden van Hood en Carrie. Vooral de vijfde aflevering is daar een goed voorbeeld van. The Truth About Unicorns is voor mij, op de finale na, de beste aflevering die ik ooit van Banshee heb gezien. De manier van filmen, de muziek, de rust en de flashbacks worden tegelijk met de wensen getoond. Hoe mooi is het te zien hoe iets was, hoe je iets wil zien en uiteindelijk teleurgesteld bent over wat uiteindelijke uitkomst is.
Over de finale gesproken: wow! Wat een top aflevering. Zelden heb ik zoiets gezien. Wat een spanning, wat een sensatie. Soms, zoals het Banshee beaamt, over de top. Te overdreven, maar wat hou ik ervan. Banshee is en blijft voor mij de topper van de laatste jaren. Zelden was ik zo enthousiast over een serie. Banshee heeft een geweldige cast, die ook nog eens op Twitter erg betrokken is bij hun fans, die zij liefkozend hun Fanshees noemen. Het lange wachten is weer begonnen. Het wachten op het volgende seizoen van Banshee, dat pas in 2015 wordt uitgezonden. We kunnen niets anders doen dan terugkijken, hopen op een geweldig derde seizoen en vooral doorademen, net zoals Ana dat zegt tijdens de begintune: “Just Breathe.”
Januari 2014: eindelijk na ruim een jaar wachten en het herbekijken van het eerste seizoen, zat ik klaar voor het tweede seizoen. De sfeer is meteen weer gezet. De muziek is geweldig en Hood ligt op bed en denkt aan wat er gebeurt is. Als hij denkt dat Rabbit in zijn kamer staat draait hij door. Het trauma dat hij heeft opgelopen is te intens. Gaandeweg het seizoen zal Hood zich meer en meer moeten bewijzen tegenover Carrie, zijn collega's en vooral tegenover zichzelf. Grote vraag van seizoen twee; is Rabbit nog in leven? Elke Banshee-fan heeft zijn antwoord al klaar. Natuurlijk leeft Rabbit nog! Hij zal alles op alles zetten om af te maken wat hij begonnen is.
Naast Carrie en Hood is het tweede seizoen ook het seizoen van Rebecca (Lili Simmons, True Detective) en Proctor (Ulrich Thomsen, The Thing). Vorig seizoen zagen we al dat Rebecca bij Kai Proctor introk. Hun relatie is een rare relatie. Oom en nicht, of misschien toch meer, of minder familie? Bestond het eerste seizoen uit veel geweld, seks en bloed, het tweede seizoen wordt serieuzer (behalve Job, die blijft zijn humor houden). Mensen als Alex Longshadow (Anthony Ruivivar, Southland) krijgen een grotere rol in Banshee. Niet alleen in de serie, maar ook in het dorp zelf. Naast Alex maken we ook kennis met de enorm grote indiaan Chayton Littlestone (Geno Segers, Teen Wolf). Hij deed me denken aan de Albino uit het eerste seizoen.
Wat zou ik kunnen zeggen over Banshee zonder teveel weg te geven? Wat niet is veranderd, is de eenheid tussen Carrie, Hood, Job en Sugar. Hood is nog steeds niet de brave sheriff, en de aanvaring die hij had met Rabbit is hem niet in de koude kleren gaan zitten. Daarnaast is Carrie zomaar weggegaan, dus haar man, en officier van Justitie, Gordon Hopewell (Rus Blackwell, Revolution) heeft haar liever niet meer in zijn huis en bij zijn kinderen. Je zou kunnen zeggen dat de meeste karakters in het tweede seizoen ontsporen, doordraaien, spijt krijgen en helaas moet ik zeggen dat ook niet iedereen het tweede seizoen zal overleven. Wie? Dat ga ik natuurlijk niet verraden.
Soms, wanneer ik de televisie uitzette na het kijken van de nieuwste aflevering, dacht ik na over de aflevering die ik gezien had. Zoveel is anders. Banshee is in het tweede seizoen een serie geworden met diepgang. Er wordt dieper ingegaan op het verleden van Hood en Carrie. Vooral de vijfde aflevering is daar een goed voorbeeld van. The Truth About Unicorns is voor mij, op de finale na, de beste aflevering die ik ooit van Banshee heb gezien. De manier van filmen, de muziek, de rust en de flashbacks worden tegelijk met de wensen getoond. Hoe mooi is het te zien hoe iets was, hoe je iets wil zien en uiteindelijk teleurgesteld bent over wat uiteindelijke uitkomst is.
Over de finale gesproken: wow! Wat een top aflevering. Zelden heb ik zoiets gezien. Wat een spanning, wat een sensatie. Soms, zoals het Banshee beaamt, over de top. Te overdreven, maar wat hou ik ervan. Banshee is en blijft voor mij de topper van de laatste jaren. Zelden was ik zo enthousiast over een serie. Banshee heeft een geweldige cast, die ook nog eens op Twitter erg betrokken is bij hun fans, die zij liefkozend hun Fanshees noemen. Het lange wachten is weer begonnen. Het wachten op het volgende seizoen van Banshee, dat pas in 2015 wordt uitgezonden. We kunnen niets anders doen dan terugkijken, hopen op een geweldig derde seizoen en vooral doorademen, net zoals Ana dat zegt tijdens de begintune: “Just Breathe.”
