
4
Mandy Gelling-Potharst geeft Ascension - Seizoen 1 een 4.
1 januari 2015, 09:42 door Mandy Gelling-Potharst
Ascension - Seizoen 1
Ascension betekent: De Hemelvaart. Dat lijkt een mooi begin voor de uiteindelijk driedelige sciencefiction serie. SyFy had oorspronkelijk een première aangekondigd op 24 november 2014 en daarna zou voor vijf weken lang iedere week één aflevering worden uitgezonden. Maar de serie ging in première op 15 december 2014, en is uitgezonden op drie achtereenvolgende dagen met gemiddeld iets meer dan één uur durende afleveringen per avond. Ascension is geïnspireerd door het levensechte Project Orion die bestond onder het bestuur van John F. Kennedy.
In 1963 worden 350 mannen, vrouwen en kinderen ‘vrijwillig’ op een ruimtemissie van 100 jaar gestuurd. Dit om te voorkomen dat de mensheid zou uitsterven. Ze worden gestuurd naar het enige zonnestelsel met een bewoonbare planeet Proxima Centauri. Dus als sciencefiction liefhebber zit je dan te wachten op sciencefiction. Helaas, ik kwam bedrogen uit. Ascension heeft zeer weinig met sciencefiction en heel veel met de jaren ’60. Muziek, mode en techniek ze zijn niet verder gekomen dan 1963. Terwijl je zou denken dat ze in 51 jaar toch wel iets aan de mode of muziek zouden hebben veranderd, niet dus.
Daarna vraag je je af hoe alles mogelijk is. Het ruimteschip is groter dan de Empire State Building en is al 51 jaar op weg naar Proxima. Inmiddels zijn er kinderen geboren en mensen overleden en de populatie op de USS Ascension is gestegen naar 600 zielen. Uiteraard met de techniek uit 1963 met een klein beetje meer. En je blijft je afvragen 51 jaar in de ruimte, zonder enig contact met de aarde? Nee, van mij hoor je nu niets meer, ga zelf maar kijken. In ieder geval, er wordt een moord gepleegd op een jonge vrouw en dat na 51 jaar in de ruimte zonder ernstige voorvallen.
Het is de eerste moord in 51 jaar en waarom is nu net de vraag. Het verhaal van Acsension is erg dun en heeft weinig met sciencefiction te maken. Het lijkt meer op mix van Dynasty, Beverly Hills 90210, Believe en een crimeserie waarvan er zeer vele zijn en die niet boven het gemiddelde uitsteken. Ook de plotwending komt absoluut niet als verrassing. De acteurs overtuigen nergens echt in hun zoektocht naar een bewoonbare planeet. De makers hebben geprobeerd om van de puberteit een crisis te maken en van prostituees of call girls hebben ze stewardessen gemaakt inclusief een bijbehorende madame, Viondra Denniger (Tricia Helfer, Battlestar Galactica).
Deze madame is getrouwd met Captain William Denninger (Brian Van HoltCougar Town) die werkelijk totaal niet overkomt als kapitein van een ruimteschip. Ik als kijker voel niets voor die twee. Het kastenstelsel op het schip is ook al zo bizar. Benedendeks mogen geen relatie aangaan met bovendeks, of überhaupt bovendeks komen. Dat zou zin hebben als er geld in het spel was, maar dat is er niet. En op één of andere manier is er in 51 jaar tijd niemand die daar wat aan heeft gedaan. Als je toch 51 jaar als paria wordt behandeld komt er toch een moment dat je er genoeg van hebt? Als de makers hier iets mee proberen te zeggen, falen zij daar volledig in. Het wordt nergens geloofwaardig, want kennelijk is er niemand op het ruimteschip die vragen stelt die er enigszins toe doen.
Geen enkel karakter springt er verder uit. Alle personages blijven zo plat als een dubbeltje en dragen zeer weinig bij aan het verhaal behalve beeldig zijn, serieus kijken, en af en toe hun lippen bewegen. De dialogen zijn meer dan één keer beneden alle peil. De enige die een beetje overtuigd is de zeer jonge Christa Valis (Ellie O'Brien, Kingdom Come), maar zij heeft een werkelijk bizarre rol, dat het geloofwaardige er al snel vanaf is. Ascension wordt verkocht als sciencefiction en niet als thriller of crimeserie en ook dat is gelijk het probleem. Ascension weet niet wat het wil zijn.
Is het logisch dat Ascension zal worden vernieuwd? Nee, absoluut niet, wat mij betreft houdt het ‘ruimteavontuur’ hier op. Ondanks de enorme cliffhanger waarmee de serie eindigt is aan mij een tweede seizoen niet besteed. Voor mij is Ascension hier afgelopen. En dan vergeef ik ze nog voor de enorme astronomische fout die ze hebben gemaakt. En de enorme gaten in het verhaal. De techniek die niet klopt of half is afgemaakt. En verdere blunders die ik niet zal noemen, simpel weg omdat ik niet genoeg papier meer over heb.
4 punten voor een mislukt experiment.
In 1963 worden 350 mannen, vrouwen en kinderen ‘vrijwillig’ op een ruimtemissie van 100 jaar gestuurd. Dit om te voorkomen dat de mensheid zou uitsterven. Ze worden gestuurd naar het enige zonnestelsel met een bewoonbare planeet Proxima Centauri. Dus als sciencefiction liefhebber zit je dan te wachten op sciencefiction. Helaas, ik kwam bedrogen uit. Ascension heeft zeer weinig met sciencefiction en heel veel met de jaren ’60. Muziek, mode en techniek ze zijn niet verder gekomen dan 1963. Terwijl je zou denken dat ze in 51 jaar toch wel iets aan de mode of muziek zouden hebben veranderd, niet dus.
Daarna vraag je je af hoe alles mogelijk is. Het ruimteschip is groter dan de Empire State Building en is al 51 jaar op weg naar Proxima. Inmiddels zijn er kinderen geboren en mensen overleden en de populatie op de USS Ascension is gestegen naar 600 zielen. Uiteraard met de techniek uit 1963 met een klein beetje meer. En je blijft je afvragen 51 jaar in de ruimte, zonder enig contact met de aarde? Nee, van mij hoor je nu niets meer, ga zelf maar kijken. In ieder geval, er wordt een moord gepleegd op een jonge vrouw en dat na 51 jaar in de ruimte zonder ernstige voorvallen.
Het is de eerste moord in 51 jaar en waarom is nu net de vraag. Het verhaal van Acsension is erg dun en heeft weinig met sciencefiction te maken. Het lijkt meer op mix van Dynasty, Beverly Hills 90210, Believe en een crimeserie waarvan er zeer vele zijn en die niet boven het gemiddelde uitsteken. Ook de plotwending komt absoluut niet als verrassing. De acteurs overtuigen nergens echt in hun zoektocht naar een bewoonbare planeet. De makers hebben geprobeerd om van de puberteit een crisis te maken en van prostituees of call girls hebben ze stewardessen gemaakt inclusief een bijbehorende madame, Viondra Denniger (Tricia Helfer, Battlestar Galactica).
Deze madame is getrouwd met Captain William Denninger (Brian Van HoltCougar Town) die werkelijk totaal niet overkomt als kapitein van een ruimteschip. Ik als kijker voel niets voor die twee. Het kastenstelsel op het schip is ook al zo bizar. Benedendeks mogen geen relatie aangaan met bovendeks, of überhaupt bovendeks komen. Dat zou zin hebben als er geld in het spel was, maar dat is er niet. En op één of andere manier is er in 51 jaar tijd niemand die daar wat aan heeft gedaan. Als je toch 51 jaar als paria wordt behandeld komt er toch een moment dat je er genoeg van hebt? Als de makers hier iets mee proberen te zeggen, falen zij daar volledig in. Het wordt nergens geloofwaardig, want kennelijk is er niemand op het ruimteschip die vragen stelt die er enigszins toe doen.
Geen enkel karakter springt er verder uit. Alle personages blijven zo plat als een dubbeltje en dragen zeer weinig bij aan het verhaal behalve beeldig zijn, serieus kijken, en af en toe hun lippen bewegen. De dialogen zijn meer dan één keer beneden alle peil. De enige die een beetje overtuigd is de zeer jonge Christa Valis (Ellie O'Brien, Kingdom Come), maar zij heeft een werkelijk bizarre rol, dat het geloofwaardige er al snel vanaf is. Ascension wordt verkocht als sciencefiction en niet als thriller of crimeserie en ook dat is gelijk het probleem. Ascension weet niet wat het wil zijn.
Is het logisch dat Ascension zal worden vernieuwd? Nee, absoluut niet, wat mij betreft houdt het ‘ruimteavontuur’ hier op. Ondanks de enorme cliffhanger waarmee de serie eindigt is aan mij een tweede seizoen niet besteed. Voor mij is Ascension hier afgelopen. En dan vergeef ik ze nog voor de enorme astronomische fout die ze hebben gemaakt. En de enorme gaten in het verhaal. De techniek die niet klopt of half is afgemaakt. En verdere blunders die ik niet zal noemen, simpel weg omdat ik niet genoeg papier meer over heb.
4 punten voor een mislukt experiment.
Over de auteur, Mandy Gelling-Potharst

Mandy (1966) schrijft vanaf 2013 recensies, nieuwsberichten en columns. Inmiddels is het schrijven en meedenken voor MijnSerie een grote hobby geworden waar ze voorlopig nog niet mee wil stoppen. Ook maakte ze tussen 2016 en 2018 elke week een radiocolumn op Roulette FM voor het programma Ochtend Oostrom met Peter Oostrom. Vanaf januari 2019 gingen de twee weer samenwerken door éénmaal per maand een MijnSerie Podcast te maken. En sinds september 2018 is ze content manager. Vanaf 1 maart 2020 is ze hoofdredacteur van MijnSerie. Het genre series waar ze naar kijkt is nu ook zo uitgebreid dat ze niet kan zeggen welk genre, naast horror/thriller en alles over Sherlock Holmes, ze nu het beste vindt. Alle genres hebben wel iets wat haar aanspreekt. Ze staat altijd open voor goede tips over series die ze nog niet op haar kijk- of wensenlijstje heeft staan
Bekijk profiel van Mandy Gelling-Potharst