And Then There Were None - Seizoen 1
Bestaat er zoiets als teveel Agatha Christie verfilmingen? Nee, moet de BBC gedacht hebben toen ze afgelopen kerst een nieuwe verfilming van And Then There Were None uitzonden. En gelukkig maar; want ondanks het bronmateriaal en de tijd waarin het zich afspeelt, voelt deze verfilming totaal niet gedateerd aan. Het verhaal is veel duisterder dan de bekende Miss Marple of Hercule Poirot verhalen en kan zelfs wel een psychologische thriller genoemd worden. Hierdoor past het goed in het hedendaagse televisielandschap en heeft het een heel andere sfeer dan de meeste Agatha Christie verfilmingen. De serie lijkt met veel liefde en aandacht gemaakt te zijn, grijpt je vanaf het eerste moment en laat je niet meer los tot de ontknoping aan het einde.
[image-60067]
And Then There Were None begint met het samenbrengen van tien verschillende mensen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben. Ze ontvangen allemaal een uitnodiging van de mysterieuze U.N. Owen om naar zijn huis op Soldier Island te komen, een afgezonderde plek. Daar aangekomen blijkt de gastheer nergens te bekennen. Wel hangt er in elke kamer het gedicht van ‘Ten little soldiers’, die één voor één om het leven komen tot er geen één meer over is, en staan er in de eetkamer tien beeldjes van soldaatjes. De gasten vermaken zichzelf in afwachting van hun gastheer, maar het bezoek wordt opeens een stuk minder aangenaam als er een grammofoonplaat aangaat waarop iedereen van moord wordt beschuldigd. Als dan ook nog een van de gasten overlijdt zoals het eerste soldaatje in het gedicht ook om het leven komt en er nog maar negen soldaatjes in de eetkamer staan, begint een duister kat-en-muis spel waarin niemand zijn leven zeker is.
Want naast de prachtige cinematografie en muziek, zetten de acteurs ook allemaal een sterk optreden neer. Voor And Then There Were None heeft de BBC een ijzersterke cast bij elkaar gesprokkeld, waar je een vermakelijk spelletje waar-is-die-en-die-nou-ook-alweer-van mee kunt spelen. Zo speelt Charles Dance (Game of Thrones, The Imitation Game) de gedistingeerde Judge Wargrave, Sam Neill (Jurassic Park, The Tudors, Peaky Blinders) de vaderlandslievende General MacArthur, Miranda Richardson (Harry Potter and the Goblet of Fire, Black Adder) de uiterst propere Miss Brent en Aidan Turner (Poldark, The Hobbit trilogie, Being Human) de zelfverzekerde huursoldaat Philip Lombard. Maar ook de rest zijn bekende gezichten: de bedeesde bediende Ethel Rogers wordt gespeeld door Anna Maxwell Martin (Death Comes to Pemberly, The Bletchley Circle, South Riding), de niet al te snuggere Detective Sergeant Blore door Burn Gorman (Torchwood, Pacific Rim, Forever) en de paranoïde dokter Armstrong door Toby Stephens (Black Sails, Vexed, Jane Eyre).
De BBC heeft groots uitgepakt voor And Then There Were None. Ze hebben een sterrencast bij elkaar gehaald, prachtige beelden geschoten en een ontzettend spannende miniserie neergezet. Ook was het een slimme keuze om voor dit verhaal te kiezen; Agatha Christie is natuurlijk een ‘household name’ en dat betekent haast gegarandeerd succes, Door een van haar meer duistere verhalen te kiezen voelt het toch verfrissend aan. En ondanks dat het zo’n duister verhaal is, voelt het hier en daar toch wel als een typisch Agatha Christie verhaal. Zo houden de personages zich vooral in het begin nog erg bezig met de juiste Britse omgangsvormen en weten ze in het begin (voordat ze bezwijken onder de stress van opgejaagd te worden) nog de geest van ‘Keep calm and carry on’ te houden. And Then There Were None is een aanrader voor zowel fans als niet-fans van Agatha Christie. Het is een psychologische thriller die je op het puntje van je stoel houdt en je tot de laatste seconde niet meer los laat.
[image-60067]
And Then There Were None begint met het samenbrengen van tien verschillende mensen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben. Ze ontvangen allemaal een uitnodiging van de mysterieuze U.N. Owen om naar zijn huis op Soldier Island te komen, een afgezonderde plek. Daar aangekomen blijkt de gastheer nergens te bekennen. Wel hangt er in elke kamer het gedicht van ‘Ten little soldiers’, die één voor één om het leven komen tot er geen één meer over is, en staan er in de eetkamer tien beeldjes van soldaatjes. De gasten vermaken zichzelf in afwachting van hun gastheer, maar het bezoek wordt opeens een stuk minder aangenaam als er een grammofoonplaat aangaat waarop iedereen van moord wordt beschuldigd. Als dan ook nog een van de gasten overlijdt zoals het eerste soldaatje in het gedicht ook om het leven komt en er nog maar negen soldaatjes in de eetkamer staan, begint een duister kat-en-muis spel waarin niemand zijn leven zeker is.
Zoals in de inleiding al gezegd, de sfeer is heel duister en onheilspellend. Dit komt natuurlijk door het kat-en-muis spel dat gespeeld wordt, maar het wordt ook goed onderbouwd door zowel de muziek als de cinematografie. De serie begint met kleurrijke beelden, maar zodra iedereen in het huis is worden de kleuren gedimd en minder uitbundig. Alles ziet er valer uit, alsof de vreugde eruit gezogen wordt. Tegelijkertijd zijn veel van de flashbacks van de beschuldigde moorden gefilmd in felle kleuren. De muziek is heel onheilspellend en heeft vaak een verstillende werking waardoor de emotionele aftakeling van de personages, die gebukt gaan onder hun verleden en de angst om een onbekende moordenaar, heel mooi belicht wordt .Voor And Then There Were None heeft de BBC een ijzersterke cast bij elkaar gesprokkeld, waar je een vermakelijk spelletje waar-is-die-en-die-nou-ook-alweer-van mee kunt spelen
Want naast de prachtige cinematografie en muziek, zetten de acteurs ook allemaal een sterk optreden neer. Voor And Then There Were None heeft de BBC een ijzersterke cast bij elkaar gesprokkeld, waar je een vermakelijk spelletje waar-is-die-en-die-nou-ook-alweer-van mee kunt spelen. Zo speelt Charles Dance (Game of Thrones, The Imitation Game) de gedistingeerde Judge Wargrave, Sam Neill (Jurassic Park, The Tudors, Peaky Blinders) de vaderlandslievende General MacArthur, Miranda Richardson (Harry Potter and the Goblet of Fire, Black Adder) de uiterst propere Miss Brent en Aidan Turner (Poldark, The Hobbit trilogie, Being Human) de zelfverzekerde huursoldaat Philip Lombard. Maar ook de rest zijn bekende gezichten: de bedeesde bediende Ethel Rogers wordt gespeeld door Anna Maxwell Martin (Death Comes to Pemberly, The Bletchley Circle, South Riding), de niet al te snuggere Detective Sergeant Blore door Burn Gorman (Torchwood, Pacific Rim, Forever) en de paranoïde dokter Armstrong door Toby Stephens (Black Sails, Vexed, Jane Eyre).
© BBC One
De BBC heeft groots uitgepakt voor And Then There Were None. Ze hebben een sterrencast bij elkaar gehaald, prachtige beelden geschoten en een ontzettend spannende miniserie neergezet. Ook was het een slimme keuze om voor dit verhaal te kiezen; Agatha Christie is natuurlijk een ‘household name’ en dat betekent haast gegarandeerd succes, Door een van haar meer duistere verhalen te kiezen voelt het toch verfrissend aan. En ondanks dat het zo’n duister verhaal is, voelt het hier en daar toch wel als een typisch Agatha Christie verhaal. Zo houden de personages zich vooral in het begin nog erg bezig met de juiste Britse omgangsvormen en weten ze in het begin (voordat ze bezwijken onder de stress van opgejaagd te worden) nog de geest van ‘Keep calm and carry on’ te houden. And Then There Were None is een aanrader voor zowel fans als niet-fans van Agatha Christie. Het is een psychologische thriller die je op het puntje van je stoel houdt en je tot de laatste seconde niet meer los laat.
