Alex Rider - Eerste aflevering

We can’t win new battles with old methods – Alan Blunt

Na een verfilming van de populaire boeken van Athony Horowitz in 2006 is het nu tijd voor een serie van de boekenreeks. Wat kun je verwachten, waar kun je naar uitkijken en, ook niet geheel onbelangrijk, is het kwalitatief een beetje goed? Laten we erin duiken!

Alex Rider gaat over de gelijknamige hoofdpersoon die langzaam maar zeker in een wereld van spionage gezogen wordt. Zie het als jonge James Bond. De gadgets, de typisch Britse karakters en cinematografie en de muziek maken het geheel tot een jeugdige variant van de wereldberoemde spion.

De hoofdrol is weggelegd voor Otto Farrant (Mrs. Wilson) die een keurige prestatie levert voor een pilot. En eigenlijk zijn de noemenswaardige acteurs dan ook meteen behandeld. Behalve wat stiekeme, duistere beelden van wat andere karakters worden die (nog) niet echt goed geïntroduceerd. Visueel ziet de serie er goed uit, er zijn al wat gadgets te zien en het is duidelijk dat er ook meer van gaan komen als de serie vordert.



Kijk, begrijp me niet verkeerd, Alex Rider voelt wel een beetje aan als proberen het wiel opnieuw uit te vinden. De ‘jongeman verliest iemand en komt daardoor in aanraking met een supergeheime organisatie’ troop is al tientallen, zo niet honderden, keren gebruikt in series en films. Ik wil hiermee niet zeggen dat het gebruik hiervan slecht is, maar wel als de serie het enigszins presenteert alsof ze iets nieuws doen. Het camerawerk suggereert continu dat er iets gebeurt wat je nog nooit gezien hebt, maar dat is simpelweg niet het geval.

Dit neemt niet weg dat Alex Rider gewoon een prima spionageserie in de dop is. Dat ze beginnen met deze wereldberoemde verhaal troop is wat mij betreft een prima pil om te slikken. Maar ga er dan niet te lang bij stilstaan. Als kijker accepteer ik deze verhaallijn, als er vervolgens maar wel iets verrassends uit gaat komen.

Dat is denk ik namelijk de grootste valkuil voor deze plezierige serie. Het kan een aaneenrijging van clichés worden waardoor niemand door de logheid van de serie komt. Maar weten ze verfrissende spionagezaken te behandelen en komen daar voldoende gadgets, plottwisten en actie in voor? Dan doet deze serie precies waarvoor het gemaakt is: vermaken zonder er ook maar over na te hoeven denken.

En daar is wat mij betreft af en toe helemaal niets mis mee.

Een 7!