Ainsi soient-ils - Seizoen 1
Als je bent opgegroeid in een gereformeerd milieu in Ede op de Veluwe, is je affiniteit met het rijke roomse leven niet aanzienlijk. Daar kwam enige verandering in toen ik met een katholiek meisje trouwde. Naast veel heibel kwam er ook wat kennis van het katholiekendom in mijn leven. Maar ik heb nooit goed begrepen waarom gezonde jongemannen een beroepsopleiding tot priester en dus ook voor het celibaat kiezen. Tot ik onlangs bij toeval het eerste seizoen van Churchmen (de Engelse titel van Ainsi soient-ils) in handen had. In de bibliotheek van Enschede waar ik bijna al mijn tv-series leen. Ik kon niet meteen iets vinden, maar zag ineens de DVD-box staan. Wat zou dat nou zijn? Ik bekeek de voorkant (vijf jongemannen bij een tafelvoetbalspel, een gestileerd kruis op de achtergrond), las daarna de achterkant: 'Het verhaal begint in 2011 in Parijs. Voor het seminarie van de kapucijnen staan vijf jonge aspirant-priesters '. Zou het wat zijn, het was in ieder geval eens iets anders. En zo nam ik Churchmen mee naar huis en ging er met mijn vrouw naar kijken.
De vijf priesterstudenten zijn goed gekozen, ze vormen een doorsnee van de samenleving. Yann (Julien Bouanich) is een brave scout uit Bretagne. Raphaël (Clément Roussier) komt uit een gegoed milieu, maar zijn vader, een rijk industrieel, rommelt met de financiën van de firma, wat Raphaëls broer niet alleen kan oplossen. Guillaume (Clément Manuel) heeft een wat flodderende moeder en geen vader, hij is homo. Emmanuël (David Baïot) is zwart, maar heeft blanke ouders. Hij komt uit de provincie en is ook homo. En de laatkomer, de vijfde, José (Samuel Jouy) is een ex-crimineel, die net uit de gevangenis komt. De besognes van de vijf studenten in en buiten het seminarie komen uitgebreid aan de orde. Mijn vrouw verbaasde zich steeds over de vrijheid die de studenten hadden (dat was bij haar broers wel anders). Ze kunnen gaan en staan waar ze willen, ze hoppen van het middeleeuwse klooster de moderne stad in, hebben mobieltjes en laptops en ja, er is ook wat sex.
Er komen uit Frankrijk steeds meer goede series en Churchmen is er één van. Interessant, geen indoctrinatie, maar een beeld van een niet alledaagse beroepsopleiding. Verder krijgen we inzicht in de verhoudingen met de hoge roomse pieten in het eigen land en in Rome. Zoals in iedere beroepsomgeving is er collegialiteit, maar ook haat, nijd en achterklap. Goed gespeeld, vooral Jean-Luc Bideau moet genoemd. Ook de casting van de vijf seminaristen is prima, ze zijn als het ware geknipt voor hun rol. Ik zal in de bieb van Enschede maar eens kijken of het tweede (2014) en wie weet ook al het derde seizoen (2015) er staan.
© Arte
Mijn vrouw riep al gauw 'ah' en 'oh' en 'Dat zongen wij vroeger ook'. We zagen in Parijs een klooster van de Kapucijnen (een orde van de franciscanen die de spitse kap, de 'cappuccio', mocht dragen) en de dagelijkse gang van zaken daarbinnen. Prior Fromanger (Jean-Luc Bideau; The Red Violin), gedreven en charismatisch, zwaait er de scepter. Hij was ooit priester-arbeider en dus progressief en hij gaat (dus?) nogal onorthodox met de financiën om. Dat had hij beter niet kunnen doen, want zijn superieuren kunnen hem niet goed lijden en zoeken een aanleiding om hem te lozen. Dat is één verhaallijn. Voor het nieuwe jaar worden er nieuwe studenten, seminaristen, gezocht. Dat worden er ieder jaar minder, vier dit jaar. En later komt er een vijfde bij. Het wel en wee van deze vijf aankomende priesters is de tweede verhaallijn. En dan is er nog een derde verhaallijn, verbonden met de eerste twee. De studenten volgen ook colleges met anderen en één daarvan is een linkse katholiekenhater, die voor illegalen en asielzoekers opkomt en onderdak voor hen probeert te vinden. Wat uiteraard uiteindelijk maar niet voor lang in het klooster lukt.Er komen uit Frankrijk steeds meer goede series en Churchmen is er één van.
De vijf priesterstudenten zijn goed gekozen, ze vormen een doorsnee van de samenleving. Yann (Julien Bouanich) is een brave scout uit Bretagne. Raphaël (Clément Roussier) komt uit een gegoed milieu, maar zijn vader, een rijk industrieel, rommelt met de financiën van de firma, wat Raphaëls broer niet alleen kan oplossen. Guillaume (Clément Manuel) heeft een wat flodderende moeder en geen vader, hij is homo. Emmanuël (David Baïot) is zwart, maar heeft blanke ouders. Hij komt uit de provincie en is ook homo. En de laatkomer, de vijfde, José (Samuel Jouy) is een ex-crimineel, die net uit de gevangenis komt. De besognes van de vijf studenten in en buiten het seminarie komen uitgebreid aan de orde. Mijn vrouw verbaasde zich steeds over de vrijheid die de studenten hadden (dat was bij haar broers wel anders). Ze kunnen gaan en staan waar ze willen, ze hoppen van het middeleeuwse klooster de moderne stad in, hebben mobieltjes en laptops en ja, er is ook wat sex.
Het eerste seizoen van Churchmen (2012) telt acht afleveringen van zo'n 50 minuten. De DVD-box bevat geen extra's. De serie is besteld en geprogrammeerd door Arte France. Het eerste seizoen is zomer 2015 uitgezonden door AVRO/TROS, hoewel het me meer iets lijkt voor de KRO (weer eens iets anders dan belegen detectives). De regisseur is Rodolphe Tissot en de schrijver David Elkaïm.haat, nijd en achterklap
Er komen uit Frankrijk steeds meer goede series en Churchmen is er één van. Interessant, geen indoctrinatie, maar een beeld van een niet alledaagse beroepsopleiding. Verder krijgen we inzicht in de verhoudingen met de hoge roomse pieten in het eigen land en in Rome. Zoals in iedere beroepsomgeving is er collegialiteit, maar ook haat, nijd en achterklap. Goed gespeeld, vooral Jean-Luc Bideau moet genoemd. Ook de casting van de vijf seminaristen is prima, ze zijn als het ware geknipt voor hun rol. Ik zal in de bieb van Enschede maar eens kijken of het tweede (2014) en wie weet ook al het derde seizoen (2015) er staan.
© Arte
