13 Reasons Why - Seizoen 2

“13 Reasons Why is een fictieve serie over heftige maar op waarheid gebaseerde verhalen. Als je zelf niet lekker in je vel zit of kampt met persoonlijke mentale problemen, dan is deze serie misschien niet iets voor jou.” Dat is de boodschap die aan het begin van seizoen 2 wordt getoond na alle kritiek over het vorige seizoen. De expliciete scenes in seizoen 1 hebben wereldwijd veel stof doen opwaaien, maar vooral in Amerika. Zou seizoen 2 net zo heftig worden of zouden de makers nog een stapje verder gaan? Als je tot hier hebt gelezen, maar je hebt seizoen 1 nog niet gezien, dan raad ik je sterk aan om het eerste seizoen te gaan bekijken. Ik vind het namelijk één van de heftigste, persoonlijkste en meest indrukwekkende series van vorig jaar en was enorm benieuwd naar het tweede seizoen.

Iedereen heeft een eigen verhaal, maar weet iedereen dat ook van elkaar?

Ik moet eerlijk zeggen, nadat ik alle afleveringen in één weekend achter elkaar had gezien, wist ik niet of ik nu overtuigd was van het tweede seizoen. Oké, ik bleef wel kijken, maar kwam dat door het verhaal of omdat ik benieuwd was hoe het afliep, hopend dat het iedere aflevering beter zou worden? Ook toen ik met anderen sprak over het tweede seizoen, merkte ik dat ik niet superenthousiast was. Totdat ik begon na te denken over het verhaal, welke verhaallijnen ik zou hebben uitgekozen en welke opbouw ik verwacht had. Toen kwam ik tot de conclusie dat ook dit seizoen heel sterk in elkaar zit.

Het tweede seizoen draait om het omgaan met verlies van Hannah en iedereen doet dat op zijn eigen manier. De kijker voelt liefdesverdriet, jaloezie, haat, onbegrip en heel veel andere emoties die je verwacht tijdens het rouwen om iemand. Je voelt mee met de tieners waarvan je dacht dat ze niks met Hannah hadden, je hoopt dat de verantwoordelijken gepakt worden en je hoopt ook dat de rest van de tieners een manier vinden om er mee om te gaan. De karakters in de serie zijn stuk voor stuk uniek en ik vind het mooi dat ze echt moeite hebben gedaan om elk karakter een eigen verhaal te geven. Ook dit seizoen draait dus niet alleen om Hannahs verhaal, maar ook de verhalen van alle anderen. Seksuele intimidatie, verkrachting, drugsgebruik, verslavingen, seks, wapens, spijt, wraak en gerechtigheid. Iedereen heeft een eigen verhaal, maar weet iedereen dat ook van elkaar?

De seizoensfinale was lang, maar wel de beste en heftigste aflevering van het seizoen. Ik vertel je niet wat er gebeurt en hoe het eindigt, maar bij deze aflevering had ik eindelijk het gevoel dat ik begreep waar het hele seizoen om draaide. Ik snapte de opbouw naar de finale ineens en ik begreep de uitkomst en wat de makers er mee wilden zeggen. Ja, er zit een expliciete scene in, waar terecht enorm heftig op wordt gereageerd, maar ik denk dat dat is waar deze serie om draait. Bewustwording en openheid. Zorgen dat mensen die zich ook maar enigszins herkennen in de verhalen hun verhalen ook naar buiten durven te brengen en erover durven te gaan praten. Want ook al is deze serie misschien wat heftig en is er nogal wat tegenstand, aanzetten tot nadenken doet het zeker.

Al met al ben ik dit seizoen meer gaan waarderen, nadat ik klaar was met kijken.

Al met al ben ik dit seizoen meer gaan waarderen nadat ik klaar was met kijken. Het blijft uiteraard een serie en ik denk dat de makers een enorm goede keuze hebben gemaakt om de serie nog meer diepte te geven, in plaats van nieuwe acteurs en opnieuw een lijst met redenen om iets uit te voeren. Na dit seizoen ben ik juist nog meer benieuwd naar de verschillende karakters, hun gedachtegangen en hun verhaallijnen. Dus kom maar op met seizoen drie, ik heb er weer zin in!