The Night Shift - Seizoen 4
Op ieder seizoen van The Night Shift zit ik vol ongeduld te wachten. Wat een geweldige serie is het toch. Echter, mijn verwachtingen voor het nieuwe seizoen waren minder hoog, omdat na seizoen drie bekend werd gemaakt dat Topher (Ken Leung, Lost) niet meer terug zou keren. Ontzettend jammer, omdat Topher in mijn ogen degene is die het hele ziekenhuis draaiende hield en de karakters met elkaar wist te verbinden. Kortom: hij was het hart en de ziel van de serie.
Het vierde seizoen van The Night Shift gaat verder waar seizoen drie was geëindigd. Uiteraard begint de aflevering met wat actie en is te zien hoe Pauls vader (James McDaniel, NYPD Blue) het ziekenhuis overneemt. Daarnaast wordt de verhaallijn van TC (Eoin Macken, The Forest) in Syrië vervolgd. Genoeg kijkmateriaal om een goede eerste aflevering neer te zetten. Ondanks het gemis van Topher was ook seizoen vier van The Night Shift erg boeiend. Als kijker maak je kennis met nieuwe, spannende karakters, toffe operaties en er ontstaan uiteraard weer nieuwe liefdes.
Nu Topher niet langer het hoofd is van het ziekenhuis, neemt Scott (Scott Wolf, Perception) de taken van hem over. Hoewel ik eerst geen fan was van Scott liet hij dit seizoen zien dat hij stevig in zijn schoenen staat en dat hij wel degelijk een ziekenhuis draaiende kan houden samen met Jordan (Jill Flint, Royal Pains). Ook zie je meer van Scotts privéleven, wat mij erg boeide. Jordan en Scott vormen een goed team, waardoor je met veel plezier kijkt hoe ze hun plannen voor het ‘nieuwe’ San Antonio ziekenhuis gaan realiseren.
Iedere aflevering van The Night Shift heeft wel wat bijzonders, maar aflevering zeven (Keep The Faith) bezorgde mij kippenvel. Veel series betuigen graag respect aan hun soldaten, artsen in het veld en veteranen, maar The Night Shift weet dat wel heel goed te doen. Helemaal in aflevering zeven. Zo nemen veteranen in deze aflevering zowel het acteerwerk, de directie als het script op zich. Dit gaf de aflevering een extra lading en nog meer geloofwaardigheid, iets waar ik mijn petje voor afzet.
Ondanks dat ik vol lof iedere aflevering heb bekeken, is er wel een klein minpuntje aan seizoen vier. In seizoen drie stond het bijna centraal dat Drew (Brendan Fehr, Guardians of the Galaxy) samen met zijn man Rick (Luke Macfarlane, Brothers & Sisters), Brianna (Kyla Kenedy, Speechless) wilden adopteren en dat dit lukte. Het jonge gezin kon hun geluk destijds niet op. Hoewel je Drew vaak over Brianna en zijn man hoort praten, had ik meer van het nieuwe gezin willen zien. Naar mijn idee kwam dat dit seizoen wel erg weinig aan bod ten opzichte van seizoen drie. Dit mag de kijkpret van seizoen vier echter niet drukken. Al met al vond ik het opnieuw een geweldig seizoen.
Hoewel het aan het eind van ieder seizoen van de ziekenhuisserie weer gissen is of er een nieuw seizoen komt, ben ik er dit keer minder zeker van dat de serie wordt vernieuwd. In plaats van te eindigen met een knaller van een cliffhanger, eindigde de laatste aflevering zowaar met een goed eind voor ieder karakter. Wellicht hielden de makers er rekening mee dat de serie mogelijk niet wordt verlengd. Desalniettemin hoop ik met heel mijn hart dat The Night Shift een nieuw seizoen krijgt. Mocht dit echter niet het geval zijn, dan wordt je als kijker niet met een onbevredigd gevoel of met tal van vragen achtergelaten.
Het vierde seizoen van The Night Shift gaat verder waar seizoen drie was geëindigd. Uiteraard begint de aflevering met wat actie en is te zien hoe Pauls vader (James McDaniel, NYPD Blue) het ziekenhuis overneemt. Daarnaast wordt de verhaallijn van TC (Eoin Macken, The Forest) in Syrië vervolgd. Genoeg kijkmateriaal om een goede eerste aflevering neer te zetten. Ondanks het gemis van Topher was ook seizoen vier van The Night Shift erg boeiend. Als kijker maak je kennis met nieuwe, spannende karakters, toffe operaties en er ontstaan uiteraard weer nieuwe liefdes.
Nu Topher niet langer het hoofd is van het ziekenhuis, neemt Scott (Scott Wolf, Perception) de taken van hem over. Hoewel ik eerst geen fan was van Scott liet hij dit seizoen zien dat hij stevig in zijn schoenen staat en dat hij wel degelijk een ziekenhuis draaiende kan houden samen met Jordan (Jill Flint, Royal Pains). Ook zie je meer van Scotts privéleven, wat mij erg boeide. Jordan en Scott vormen een goed team, waardoor je met veel plezier kijkt hoe ze hun plannen voor het ‘nieuwe’ San Antonio ziekenhuis gaan realiseren.
Iedere aflevering van The Night Shift heeft wel wat bijzonders, maar aflevering zeven (Keep The Faith) bezorgde mij kippenvel. Veel series betuigen graag respect aan hun soldaten, artsen in het veld en veteranen, maar The Night Shift weet dat wel heel goed te doen. Helemaal in aflevering zeven. Zo nemen veteranen in deze aflevering zowel het acteerwerk, de directie als het script op zich. Dit gaf de aflevering een extra lading en nog meer geloofwaardigheid, iets waar ik mijn petje voor afzet.
Ondanks dat ik vol lof iedere aflevering heb bekeken, is er wel een klein minpuntje aan seizoen vier. In seizoen drie stond het bijna centraal dat Drew (Brendan Fehr, Guardians of the Galaxy) samen met zijn man Rick (Luke Macfarlane, Brothers & Sisters), Brianna (Kyla Kenedy, Speechless) wilden adopteren en dat dit lukte. Het jonge gezin kon hun geluk destijds niet op. Hoewel je Drew vaak over Brianna en zijn man hoort praten, had ik meer van het nieuwe gezin willen zien. Naar mijn idee kwam dat dit seizoen wel erg weinig aan bod ten opzichte van seizoen drie. Dit mag de kijkpret van seizoen vier echter niet drukken. Al met al vond ik het opnieuw een geweldig seizoen.
Hoewel het aan het eind van ieder seizoen van de ziekenhuisserie weer gissen is of er een nieuw seizoen komt, ben ik er dit keer minder zeker van dat de serie wordt vernieuwd. In plaats van te eindigen met een knaller van een cliffhanger, eindigde de laatste aflevering zowaar met een goed eind voor ieder karakter. Wellicht hielden de makers er rekening mee dat de serie mogelijk niet wordt verlengd. Desalniettemin hoop ik met heel mijn hart dat The Night Shift een nieuw seizoen krijgt. Mocht dit echter niet het geval zijn, dan wordt je als kijker niet met een onbevredigd gevoel of met tal van vragen achtergelaten.
