The Girlfriend Experience

De naam Steven Soderbergh zal waarschijnlijk niet iedereen direct wat zeggen, maar Ocean’s Eleven, Traffic en de meesterlijke serie The Knick zouden toch wat bellen moeten laten rinkelen. Niet alles wat deze Amerikaanse filmknutselaar aanraakt verandert in goud. Zo af en toe slaat hij de plank ook mis. Met zijn film The Girlfriend Experience uit 2008 bijvoorbeeld. Op IMDb wordt hij gekraakt en ook bij Rotten Tomatoes hebben ze er maar een karig voldoendetje voor over. Daar wordt Steven allemaal niet warm of koud van. Sterker nog, samen met de Starz heeft hij de boel nieuw leven ingeblazen, zij het ditmaal als serie.

Christine Reade, gespeeld door de kleindochter van Elvis Presley, is een veelbelovend rechtenstudent en loopt stage bij een gezaghebbend advocatenkantoor. Mooie dingen allemaal, maar potentie betaalt de huur niet. Knaken betalen de huur en die kun je verdienen met werken. Met hamburgers flippen bij de Mac bijvoorbeeld of het steken van asperges tot je fikken er van gaan bloeden. Probleem daarvan is alleen dat het geen zak oplevert. Reade weet niet precies hoeveel kranten ze rond moet brengen voor een nieuwe Birkin tas, maar het zijn er sowieso te veel. Er zal dus uit ‘n ander vaatje getapt moeten worden. Een vriendin oppert dat het misschien een goed idee is om kalende mannen van dik in de vijftig met een krankzinnige bankrekening tegen vorstelijke betaling af te zuigen in een willekeurige suite van het Waldorf Astoria. Van je vriendinnen moet je het hebben. Na een wat weifelend begin krijgt Christine de smaak te pakken en woont ze binnen de kortste keren in een moddervet appartement. Even lijkt het de beste carrièremove ever, maar al snel dringen ook de schaduwkanten van de escortwereld zich aan haar op.

The Girlfriend Experience heeft iets lekker beklemmends en onheilspellends, maar gevoelsmatig komt het verhaal nooit helemaal op gang. Het blijft een beetje steken bij een meisje die elke aflevering weer bovenop iemand anders klimt. Ik had nooit gedacht dat ik dit ooit hardop zou zeggen en het is misschien wat naïef bij een serie die over een escortgirl gaat, maar er zit gewoon te veel seks in. Zelfs tijdens de gemiddelde vrouwenpartij op Roland Garros wordt minder gekreund. Het lijkt wel alsof de makers er een “at-least-one-boob-every-10-minutes” stelregel op na hebben gehouden. Ik weet dat ik nu klink als een ouwe zak, maar al dat gevoos leidt gewoon af. Het gegeven dat een escortgirl het met allerlei invloedrijke mannen doet, die allerlei geheimen te verbergen hebben had veel beter uitgewerkt kunnen worden. Gemiste kans. De afleveringen duren maar een minuut of twintig, dus kijk er in een verloren uurtje eens drie en vorm je eigen mening. Of niet. Dat is ook prima. Mis je niet heel veel bijzonders.

Zo goed als ik seizoen 1 vind, zo minder vind ik seizoen 2. In seizoen 2 zit je echt bijna alleen maar naar seks scenes te kijken. Op zich niet erg, maar aan de andere kant, ik heb geen porno aangezet, dacht ik. In seizoen 1 was dat veel beter gebalanceerd. De 2 verhaallijnen vind ik beide ook maar slapjes. Op deze manier hoeft er voor mij geen seizoen 3 te komen.