Superman & Lois

goeie serie hoop dat ze dit volhouden.
toen arrow begon stond die ook enorm hoog op me lijstje maar dit geld ook voor the flash. supergirl kijk nog wel lekker weg.
nu zijn deze 3 van The CW saga nog het best te kijken.
maar de kwaliteit van dc legends, batwoman en blacklightning kelderen zo erg dat ik dit alleen kijk omdat er misschien nog een crossover komt.

nu is superman&lois gewoon iets nieuws wat enorm goed valt, en een serie die ik niet alleen kijk voor de crossover maar omdat ik het graag kijk en voor ga zitten. dus ja wat de schrijvers voor steken laat vallen bij die 3 hierboven scoren ze hoge ogen met superman en lois.

en vergeet stargirl niet. deze serie scoort ook hoge ogen aanrader mocht je deze ontgaan zijn.

Toen ik Superman & Lois begon te kijken, was ik meteen verrast. Het is niet zomaar een superheldenserie vol actie en spektakel, maar ook een verhaal over een gezin dat probeert normaal te blijven terwijl Superman de wereld redt. Dat Clark en Lois daarnaast gewoon ouders zijn, en dat hun kinderen Jonathan en Jordan hun eigen problemen hebben, gaf de serie iets bijzonders.

De eerste twee seizoenen vond ik het sterkst. Seizoen 1 voelde fris, spannend en verrassend menselijk. Tyler Hoechlin en Elizabeth Tulloch brachten Clark en Lois overtuigend tot leven, en de balans tussen gezinsdrama en superheldenactie klopte perfect. Seizoen 2 bouwde hierop voort met grotere verhalen en nieuwe dreigingen. Soms werd het wat melodramatisch, maar voor mij bleef het boeiend omdat de familie altijd het middelpunt bleef.

Daarna verloor de serie voor mij wat van zijn kracht. In seizoen 3 liep het tempo minder goed en kregen niet alle personages evenveel aandacht. Jordan stond steeds vaker in de spotlights, terwijl Jonathan vaak naar de achtergrond verdween. Dat verstoorde de dynamiek die juist zo sterk was in het begin. Seizoen 4 bood nog een paar mooie momenten, vooral de confrontaties met Lex Luthor, maar het kortere seizoen voelde gehaast en miste de zorgvuldige opbouw van de eerste jaren.

Terugkijkend heb ik gemengde gevoelens. De eerste twee seizoenen wisten me echt mee te nemen met hun frisse energie en emotionele kracht. De laatste twee waren zeker niet slecht, maar voor mij minder overtuigend. Wat ik wel blijf waarderen, is dat de serie steeds het menselijke aspect benadrukte, zelfs een superheld moet omgaan met de uitdagingen van het dagelijkse leven.